مسجد الاقصی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۴۶

آشنایی اجمالی

«مسجد الاَقصی» در لغت به‌معنای «دورترین مسجد» و آن، مسجدی است در جنوب شرقی شهر بیت المقدس فلسطین^[۱]. علت نام‌گذاری آن به‌مسجد الاقصی، دوری مسافتش تا مکه و مسجدالحرام ـ که در آن زمان محل استقرار پیامبر(ص) و مسلمانان بود ـ عنوان شده است^[۲]. این مسجد از مساجد بزرگ و مقدس مسلمانان است که بنابر نقل برخی روایات، محل معراج نبی خاتم(ص) بوده است. این مسجد که نام آن برگرفته از آیه نخست سوره اسراء^[۳] است، قریب به یک قرن (۹۱ سال) پس از نزول این آیه، در سال ۶۲۱ میلادی، توسط عبدالملک بن مروان، در گوشه خاوری شهر بیت المقدس ـ که به آن قدس نیز گفته می‌شود ـ رو به قبله ساخته شده است^[۴].^[۵] این بنای کهن را حضرت داوود(ع) آغاز و حضرت سلیمان آن را تکمیل کرد و بارها تجدید بنا شده است و نماز خواندن در آن فضیلت بسیار دارد. "قبة الصخره" بنای قدیمی و مقدس این مجموعه است^[۶].

امروزه نام مسجد الاقصی برای اطلاق به دو بنای مقدس و تاریخی به کار برده می‌شود؛ برای صخره‌ای و برای مسجدی:

صخره مقدس: صخره‌ای است که حرم شریف بر روی آن قرار دارد و حضرت سلیمان(ع) اولین معبد یهودیان را بر روی آن ساخت. صخره‌ای که بر اساس روایات آخرین منزلگاه زمینی رسول الله(ص) در شب معراج بود.
مسجد الاقصی: مسجدی است در جنوب قُبَّة الصخره. این مسجد را عبدالملک بن مروان (و به نقلی در جای مسجد عمر که هنگام فتح قدس بنا شد) احداث کرده و پسرش ولید آن را به پایان رساند. مسجد الاقصی بارها در طول تاریخ تجدید بنا شد و از جمله در سال ۱۱۸۷ هجری قمری توسط صلاح الدین ایوبی از نو بنا گردید. مسجد الاقصی در برخی روایات یکی از چهار مسجد پر فضیلت و با عظمتی است که نماز در آن ثواب فوق العاده‌ای دارد (و در ۲۱ اوت ۱۹۶۹ میلادی برابر با ۳۰ مرداد ماه ۱۳۴۸ شمسی آتش‌سوزی عظیمی به دست غاصبان صهیونیست در مسجد الاقصی روی داد و خسارت عمده‌ای به بار آمد)^[۷].

احکام شرعی این مسجد

به نماز خواندن در مسجد الاقصی سفارش شده و دارای ثواب فراوان است^[۸]؛ چنان که به تصریح برخی فقها اصل رفتن به مسجد الاقصی و زیارت آن مستحب می‌باشد^[۹].

به تصریح برخی، از اماکن متبرکی که دفن مرده در آنها و نیز منتقل کردن میت به آنها در صورتی که مستلزم فساد بدن نگردد مستحب می‌باشد بیت المقدس است^[۱۰].

تغلیظ در قسم و لعان به انجام دادن آن دو در اماکن مقدس از جمله نزد صخره واقع در بیت المقدس برای اهالی آن مستحب است^[۱۱]. برخی تخلّی رو به بیت المقدس را مکروه دانسته‌اند؛ لیکن برخی، دیگر در این حکم اشکال کرده و آن را فاقد دلیل دانسته‌اند^[۱۲].^[۱۳]

منابع

پانویس

↑ حمیدی، تاریخ اورشلیم، ص۱۸۳.
↑ مقریزی، امتاع الاسماع، ج۸، ص۱۹۶.
↑ «سبْحَانَ الَّذِی اَسرَی بِعَبْدِهِ لَیْلاً مِّنَ الْمَسجِدِ الْحَرَامِ اِلی الْمَسجِدِ الاَقْصا الَّذِی بَارَکْنَا حَوْلَهُ لِنرِیَهُ مِنْ ءَایَتِنَا اِنَّهُ هُوَ السمِیعُ الْبَصِیرُ»
↑ مقدسی، احسن التقاسیم، ص۱۶۸؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۱۶۹.
↑ بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص۲۹۳.
↑ محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۲۱۱.
↑ تونه‌ای، مجتبی، محمدنامه، ص ۸۸۵.
↑ جواهر الکلام ۱۴۴/۱۴ و ۱۴۷.
↑ الدروس الشرعیة ۲/ ۱۶.
↑ البیان / ۸۱.
↑ المبسوط ۲۰۳/۸؛ الدروس الشرعیة ۹۶/۲.
↑ منتهی المطلب ١/ ۲۲؛ نهایة الإحکام ۱/ ۷۹.
↑ هاشمی شاهرودی، سید محمود، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت ج۷، صفحه ۷۱۰.

[1] حمیدی، تاریخ اورشلیم، ص۱۸۳.

[2] مقریزی، امتاع الاسماع، ج۸، ص۱۹۶.

[3] «سبْحَانَ الَّذِی اَسرَی بِعَبْدِهِ لَیْلاً مِّنَ الْمَسجِدِ الْحَرَامِ اِلی الْمَسجِدِ الاَقْصا الَّذِی بَارَکْنَا حَوْلَهُ لِنرِیَهُ مِنْ ءَایَتِنَا اِنَّهُ هُوَ السمِیعُ الْبَصِیرُ»

[4] مقدسی، احسن التقاسیم، ص۱۶۸؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۱۶۹.

[5] بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص۲۹۳.

[6] محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۲۱۱.

[7] تونه‌ای، مجتبی، محمدنامه، ص ۸۸۵.

[8] جواهر الکلام ۱۴۴/۱۴ و ۱۴۷.

[9] الدروس الشرعیة ۲/ ۱۶.

[10] البیان / ۸۱.

[11] المبسوط ۲۰۳/۸؛ الدروس الشرعیة ۹۶/۲.

[12] منتهی المطلب ١/ ۲۲؛ نهایة الإحکام ۱/ ۷۹.

[13] هاشمی شاهرودی، سید محمود، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت ج۷، صفحه ۷۱۰.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{نبوت}}
 {{مدخل مرتبط
 | موضوع مرتبط = مسجد
@@ خط ۷: / خط ۶: @@
 }}
-== مقدمه ==
+== آشنایی اجمالی ==
-مسجد الاَقصی در لغت به‌معنای دورترین [[مسجد]] و آن، مسجدی است در جنوب شرقی [[شهر]] [[بیت المقدس]] [[فلسطین]]<ref>حمیدی، تاریخ اورشلیم، ص۱۸۳.</ref>. علت نام‌گذاری آن به‌مسجد الاقصی، دوری مسافتش تا [[مکه]] و [[مسجدالحرام]] ـ که در آن [[زمان]] محل استقرار [[پیامبر]]{{صل}} و [[مسلمانان]] بود ـ عنوان شده است<ref>مقریزی، امتاع الاسماع، ج۸، ص۱۹۶.</ref>. این مسجد از [[مساجد]] بزرگ و [[مقدس]] مسلمانان است که بنابر نقل برخی [[روایات]]، محل [[معراج]] [[نبی خاتم]]{{صل}} بوده است. این مسجد که نام آن برگرفته از [[آیه]] نخست [[سوره اسراء]]<ref>«سبْحَانَ الَّذِی اَسرَی بِعَبْدِهِ لَیْلاً مِّنَ الْمَسجِدِ الْحَرَامِ اِلی الْمَسجِدِ الاَقْصا الَّذِی بَارَکْنَا حَوْلَهُ لِنرِیَهُ مِنْ ءَایَتِنَا اِنَّهُ هُوَ السمِیعُ الْبَصِیرُ»</ref> است، قریب به یک [[قرن]] (۹۱ سال) پس از نزول این آیه، در سال ۶۲۱ میلادی، توسط [[عبدالملک بن مروان]]، در گوشه خاوری شهر بیت المقدس ـ که به آن [[قدس]] نیز گفته می‌شود ـ رو به [[قبله]] ساخته شده است<ref>مقدسی، احسن التقاسیم، ص۱۶۸؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۱۶۹.</ref>.<ref>[[عاتق بن غيث بلادی|بلادی، عاتق بن غيث]]، [[معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة (کتاب)|معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة]] ص۲۹۳.</ref> این بنای کهن را [[حضرت داود]] آغاز و [[حضرت سلیمان]] آن را تکمیل کرد و بارها تجدید بنا شده است و [[نماز خواندن]] در آن [[فضیلت]] بسیار دارد. "قبة الصخره" بنای قدیمی و [[مقدس]] این مجموعه است.
+«مسجد الاَقصی» در لغت به‌معنای «دورترین [[مسجد]]» و آن، مسجدی است در جنوب شرقی [[شهر]] [[بیت المقدس]] [[فلسطین]]<ref>حمیدی، تاریخ اورشلیم، ص۱۸۳.</ref>. علت نام‌گذاری آن به‌مسجد الاقصی، دوری مسافتش تا [[مکه]] و [[مسجدالحرام]] ـ که در آن [[زمان]] محل استقرار [[پیامبر]]{{صل}} و [[مسلمانان]] بود ـ عنوان شده است<ref>مقریزی، امتاع الاسماع، ج۸، ص۱۹۶.</ref>. این مسجد از [[مساجد]] بزرگ و [[مقدس]] مسلمانان است که بنابر نقل برخی [[روایات]]، محل [[معراج]] [[نبی خاتم]]{{صل}} بوده است. این مسجد که نام آن برگرفته از [[آیه]] نخست [[سوره اسراء]]<ref>«سبْحَانَ الَّذِی اَسرَی بِعَبْدِهِ لَیْلاً مِّنَ الْمَسجِدِ الْحَرَامِ اِلی الْمَسجِدِ الاَقْصا الَّذِی بَارَکْنَا حَوْلَهُ لِنرِیَهُ مِنْ ءَایَتِنَا اِنَّهُ هُوَ السمِیعُ الْبَصِیرُ»</ref> است، قریب به یک [[قرن]] (۹۱ سال) پس از نزول این آیه، در سال ۶۲۱ میلادی، توسط [[عبدالملک بن مروان]]، در گوشه خاوری شهر بیت المقدس ـ که به آن [[قدس]] نیز گفته می‌شود ـ رو به [[قبله]] ساخته شده است<ref>مقدسی، احسن التقاسیم، ص۱۶۸؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۱۶۹.</ref>.<ref>[[عاتق بن غيث بلادی|بلادی، عاتق بن غيث]]، [[معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة (کتاب)|معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة]] ص۲۹۳.</ref> این بنای کهن را [[حضرت داوود]]{{ع}} آغاز و [[حضرت سلیمان]] آن را تکمیل کرد و بارها تجدید بنا شده است و [[نماز خواندن]] در آن [[فضیلت]] بسیار دارد. "قبة الصخره" بنای قدیمی و [[مقدس]] این مجموعه است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۲۱۱.</ref>.
-این [[مسجد]] [[مقدس]]، بارها در طول [[تاریخ]]، در معرض حوادث تلخ قرار گرفته است. [[آتش]] زدنِ مسجد الأقصی به دست [[یهودیان]] [[متعصب]] یکی از آن‌هاست. امروز این [[مسجد]] در اشغالِ رژیم صهیونیستی اسرائیل است و [[مسلمانان]] برای [[آزادی]] آن، که [[قبله]] نخستینِ [[مسلمانان]] بوده و دیگر سرزمین‌های [[فلسطین]] از دست اشغالگران، [[جهاد]] می‌کنند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۲۱۱.</ref>.
+امروزه نام مسجد الاقصی برای اطلاق به دو بنای [[مقدس]] و [[تاریخی]] به کار برده می‌شود؛ برای صخره‌ای و برای مسجدی:
+# [[صخره]] مقدس: صخره‌ای است که [[حرم]] [[شریف]] بر روی آن قرار دارد و [[حضرت سلیمان]]{{ع}} اولین [[معبد]] [[یهودیان]] را بر روی آن ساخت. صخره‌ای که بر اساس [[روایات]] آخرین منزلگاه زمینی [[رسول الله]]{{صل}} در [[شب معراج]] بود.
+# مسجد الاقصی: مسجدی است در جنوب قُبَّة الصخره. این مسجد را [[عبدالملک بن مروان]] (و به نقلی در جای مسجد [[عمر]] که هنگام فتح قدس بنا شد) احداث کرده و پسرش ولید آن را به پایان رساند. مسجد الاقصی بارها در طول [[تاریخ]] تجدید بنا شد و از جمله در سال ۱۱۸۷ هجری قمری توسط صلاح الدین ایوبی از نو بنا گردید. مسجد الاقصی در برخی روایات یکی از چهار مسجد پر [[فضیلت]] و با عظمتی است که نماز در آن [[ثواب]] فوق العاده‌ای دارد (و در ۲۱ اوت ۱۹۶۹ میلادی برابر با ۳۰ مرداد ماه ۱۳۴۸ شمسی آتش‌سوزی عظیمی به دست [[غاصبان]] [[صهیونیست]] در مسجد الاقصی روی داد و خسارت عمده‌ای به بار آمد)<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[محمدنامه (کتاب)|محمدنامه]]، ص ۸۸۵.</ref>.
-==مسجد الاقصی==
+==احکام شرعی این مسجد==
-مسجدی است که حجاج [[بیت الله الحرام]] در [[موسم حج]] فریاد [[رهایی]] آن را از چنگال [[متجاوزین]] و [[غاصبین]] سر می‌دهند. [[مسجدالحرام]] و [[مسجد الاقصی]] را «قبلتین» گویند، از آن جهت که تا قبل از [[قبله]] شدن [[کعبه]]، به سوی مسجد الاقصی ([[بیت المقدس]]) [[نماز]] به جای آورده می‌شد. مراد از لفظ مسجد الاقصی مذکور در [[قرآن مجید]] [[بیت‌المقدس]] می‌باشد و به [[نقلی]] به اعتباری دوری آن از [[مکه]] «اقصی» (دورتر) خوانده شد و به اعتبار آنکه بعداً از [[مساجد]] بزرگ [[مسلمین]] خواهد شد به عنوان «[[مسجد]]» وصف گردید (و لذا گفته‌اند که این خود از جمله [[معجزات]] قرآن مجید است. امروزه نام مسجد الاقصی برای اطلاق به دو بنای [[مقدس]] و [[تاریخی]] به کار برده می‌شود؛ برای صخره‌ای و برای مسجدی:
+{{اصلی|مسجد الاقصی در فقه اسلامی}}
-# [[صخره]] مقدس؛ صخره‌ای است که [[حرم]] [[شریف]] بر روی آن قرار دارد و [[حضرت سلیمان]]{{ع}} اولین [[معبد]] [[یهودیان]] را بر روی آن ساخت. صخره‌ای که بر اساس [[روایات]] آخرین منزلگاه زمینی [[رسول الله]]{{صل}} در [[شب معراج]] بود.
+به [[نماز خواندن]] در مسجد الاقصی سفارش شده و دارای [[ثواب]] فراوان است<ref>جواهر الکلام ۱۴۴/۱۴ و ۱۴۷.</ref>؛ چنان که به تصریح برخی [[فقها]] اصل رفتن به مسجد الاقصی و [[زیارت]] آن [[مستحب]] می‌باشد<ref>الدروس الشرعیة ۲/ ۱۶.</ref>.
-# مسجد الاقصی؛ مسجدی است در جنوب قُبَّة الصخره. این مسجد را [[عبدالملک بن مروان]] (و به نقلی در جای مسجد [[عمر]] که هنگام [[فتح قدس]] بنا شد) احداث کرده و پسرش ولید آن را به پایان رساند. مسجد الاقصی بارها در طول [[تاریخ]] تجدید بنا شد و از جمله در [[سال ۱۱۸۷ هجری]] [[قمری]] توسط صلاح الدین ایوبی از نو بنا گردید. مسجد الاقصی در برخی روایات یکی از چهار مسجد پر [[فضیلت]] و با عظمتی است که نماز در آن [[ثواب]] فوق العاده‌ای دارد (و در ۲۱ اوت ۱۹۶۹ میلادی برابر با ۳۰ مرداد ماه ۱۳۴۸ شمسی آتش‌سوزی عظیمی به دست [[غاصبان]] [[صهیونیست]] در مسجد الاقصی روی داد و خسارت عمده‌ای به بار آمد).<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[محمدنامه (کتاب)|محمدنامه]]، ص ۸۸۵.</ref>.
+به تصریح برخی، از اماکن متبرکی که [[دفن]] مرده در آنها و نیز منتقل کردن میت به آنها در صورتی که مستلزم [[فساد]] بدن نگردد مستحب می‌باشد [[بیت المقدس]] است<ref>البیان / ۸۱.</ref>.
+تغلیظ در قسم و لعان به انجام دادن آن دو در اماکن مقدس از جمله نزد [[صخره]] واقع در بیت المقدس برای اهالی آن مستحب است<ref>المبسوط ۲۰۳/۸؛ الدروس الشرعیة ۹۶/۲.</ref>. برخی تخلّی رو به بیت المقدس را [[مکروه]] دانسته‌اند؛ لیکن برخی، دیگر در این [[حکم]] اشکال کرده و آن را فاقد دلیل دانسته‌اند<ref>منتهی المطلب ١/ ۲۲؛ نهایة الإحکام ۱/ ۷۹.</ref>.<ref>[[سید محمود هاشمی شاهرودی|هاشمی شاهرودی، سید محمود]]، [[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (کتاب)|فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت]] ج۷، صفحه ۷۱۰.</ref>
 == منابع ==
 {{منابع}}
+# [[پرونده:1368945.jpg|22px]] [[سید محمود هاشمی شاهرودی|هاشمی شاهرودی، سید محمود]]، [[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (کتاب)|'''فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت''']]
 #[[پرونده:13681040.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه دینی''']]
 # [[پرونده:IM010527.jpg|22px]] [[عاتق بن غيث بلادی|بلادی، عاتق بن غيث]]، [[معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة (کتاب)|'''معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة''']]