مسجد الاقصی در قرآن

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

﴿سُبْحَانَ الَّذِي أَسْرَى بِعَبْدِهِ لَيْلًا مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الْأَقْصَى الَّذِي بَارَكْنَا حَوْلَهُ لِنُرِيَهُ مِنْ آيَاتِنَا إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ[۱].

ملاحظات کلی

«مسجد بزرگ معروف در بیت المقدس که در سمت جنوب جامع القبه واقع شده و دومین مسجد است که پس از مسجد الحرام ساخته شده است... در اینکه مراد از مسجد الاقصی کدام مسجد یا کجاست بین محققان اختلاف نظر است، ابن اسحاق آن را «بیت المقدس» در ناحیه «ایلیا» می‌داند[۲].[۳]. ایلیا نام شهر بیت المقدس است که معنایش خانه خداست[۴]. مسلمانان ابتدا رو به سوی بیت المقدس و مسجد الاقصی نماز می‌خواندند و با نزول آیات، قبله مسلمانان مسجد الحرام گردید. پیامبر اسلام(ص) در یک شب از مسجد الحرام به مسجد الاقصی سیر داده شد و از آنجا به آسمان عروج نمود. مسجد الاقصی کنیسه‌ای بوده که ژوستین در ۵۵۰ بعد از میلاد به نام مریم عذرا ساخته و مسلمانان آن را به صورت مسجد درآوردند و در جنگ صلیبی ویران گردیده و سلطان صلاح الدین ایوبی در ۱۱۸۷ (۵۸۳ق) میلادی بنای آن را تجدید کرده است[۵].[۶]

اجمال مطلب

آنچه از گفته «سرگذشت سرزمین فلسطین» به دست می‌آید این است که: «این مسجد در گوشه شرقی شهر قدس واقع است، بنیاد آن را داود پیامبر گذاشت که البته چندین بار مورد هجوم قرار گرفت و در قرن اول طلوع اسلام، بنای آن تکمیل شده در شمال آن، محوطه بسیار وسیعی وجود دارد و در انتهای آن، قبة الصخره (مسجد صخره) دیده می‌شود که به آن صخره شریف نیز می‌گویند»[۷].[۸]

منابع

پانویس

  1. «پاکا آن (خداوند) که شبی بنده خویش را از مسجد الحرام تا مسجد الاقصی - که پیرامون آن را خجسته گردانده‌ایم- برد تا از نشانه‌هایمان بدو نشان دهیم، بی‌گمان اوست که شنوای بیناست» سوره اسراء، آیه ۱.
  2. سیره ابن اسحاق، تحقیق سهیل زکار، ص۲۹۵.
  3. دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ص۲۰۵۲.
  4. مسالک و ممالک، ص۱۰۴.
  5. کیانی، اعلام قرآن، ص۶۸؛ خزائلی، اعلام قرآن، ص۵۹۴؛ دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ص۲۰۵۳.
  6. فرزانه، محرم، اماکن جغرافیایی در قرآن، ص ۱۲۸.
  7. سرگذشت سرزمین فلسطین، ص۲۸.
  8. فرزانه، محرم، اماکن جغرافیایی در قرآن، ص ۱۲۹.