مصیبت در معارف و سیره حسینی: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233)...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = مصیبت | |||
| عنوان مدخل = مصیبت | |||
| مداخل مرتبط = [[مصیبت در قرآن]] - [[مصیبت در سیره پیامبر خاتم]] - [[مصیبت در معارف و سیره حسینی]] - [[مصیبت در فقه سیاسی]] - [[مصیبت در معارف دعا و زیارات]] - [[مصیبت در معارف و سیره سجادی]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
'''مصیبت''' [[رنج]] و [[سختی]] و [[بلا]] و گرفتاری که به کسی میرسد؛ حوادث ناگوار و پیشآمدهای تلخ، همچون درگذشت [[خویشاوندان]] و [[دوستان]] صمیمی. به معنای سوگ و تعزیت و عزا و ماتم نیز به کار میرود. | |||
== | == مقدمه == | ||
آنچه در [[کربلا]] بر [[اهل بیت]] گذشت، [[شهادت]] و اسارتی که برای [[سید الشهدا]] و [[عترت پیامبر]] در [[عاشورا]] پیش آمد، حادثۀ [[شهادت]] هر یک از [[معصومین]] {{عم}} نیز مصیبتی است که بر [[امّت اسلام]] وارد شده است که در رأس آنها و بالاترین [[مصائب]]، [[عاشورای حسینی]] است. در [[زیارت عاشورا]] از [[شهادت]] [[اباعبدالله]] {{ع}} بعنوان مصیبتی بزرگ یاد شده است. {{متن حدیث|لَقَدْ عَظُمَتِ الرَّزِيَّةُ وَ جَلَّتِ الْمُصِيبَةُ بِكَ عَلَيْنَا وَ عَلَى جَمِيعِ أَهْلِ الْإِسْلاَمِ... مُصِيبَةً مَا أَعْظَمَهَا وَ أَعْظَمَ رَزِيَّتَهَا فِي الْإِسْلاَمِ وَ فِي جَمِيعِ أَهْلِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ}}<ref>زیارت عاشورا، بحارالانوار، ج۹۸، ص۲۹۴.</ref>. و به همین جهت، به [[یادآوری]] [[حادثۀ عاشورا]] و [[شهادت امام حسین]] و ائمۀ دیگر "ذکر [[مصیبت]]" گفته میشود<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۴۵۹.</ref>. | |||
== | == منابع == | ||
{{ | {{منابع}} | ||
{{ | # [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
[[رده:مصیبت | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | |||
[[رده:مصیبت]] | |||
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]] | [[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۳۵
مصیبت رنج و سختی و بلا و گرفتاری که به کسی میرسد؛ حوادث ناگوار و پیشآمدهای تلخ، همچون درگذشت خویشاوندان و دوستان صمیمی. به معنای سوگ و تعزیت و عزا و ماتم نیز به کار میرود.
مقدمه
آنچه در کربلا بر اهل بیت گذشت، شهادت و اسارتی که برای سید الشهدا و عترت پیامبر در عاشورا پیش آمد، حادثۀ شهادت هر یک از معصومین (ع) نیز مصیبتی است که بر امّت اسلام وارد شده است که در رأس آنها و بالاترین مصائب، عاشورای حسینی است. در زیارت عاشورا از شهادت اباعبدالله (ع) بعنوان مصیبتی بزرگ یاد شده است. «لَقَدْ عَظُمَتِ الرَّزِيَّةُ وَ جَلَّتِ الْمُصِيبَةُ بِكَ عَلَيْنَا وَ عَلَى جَمِيعِ أَهْلِ الْإِسْلاَمِ... مُصِيبَةً مَا أَعْظَمَهَا وَ أَعْظَمَ رَزِيَّتَهَا فِي الْإِسْلاَمِ وَ فِي جَمِيعِ أَهْلِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ»[۱]. و به همین جهت، به یادآوری حادثۀ عاشورا و شهادت امام حسین و ائمۀ دیگر "ذکر مصیبت" گفته میشود[۲].
منابع
پانویس
- ↑ زیارت عاشورا، بحارالانوار، ج۹۸، ص۲۹۴.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۴۵۹.