عبدالعزیز بن حارث جعفی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233)...» ایجاد کرد)
 
 
(۲۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{ویرایش غیرنهایی}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[عبدالعزیز بن حارث جعفی در تاریخ اسلامی]] - [[عبدالعزیز بن حارث جعفی در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط  = }}
{{امامت}}
{{جعبه اطلاعات اصحاب
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| نام = عبدالعزیز بن حارث جعفی
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
| مشهور به =  
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| نام تصویر = تصویر نمادین جنگ صفین.jpg
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[عبدالعزیز بن حارث جعفی در تاریخ اسلامی]] | [[عبدالعزیز بن حارث جعفی در تراجم و رجال]]</div>
| عرض تصویر =
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| توضیح تصویر = تصویر نمادین جنگ صفین
| نام کامل = عبدالعزیز بن حارث جعفی
| نام‌های دیگر =
| جنسیت = مرد
| کنیه =     
| لقب = 
| اهل = 
| از قبیله = [[جعفی]] 
| از تیره =   
| پدر =       
| مادر = 
| همسر =
| پسر = 
| دختر = 
| خواهر =
| برادر = 
| خویشاوندان = 
| وابستگان =
| تاریخ تولد = 
| محل تولد = 
| محل زندگی =     
| تاریخ درگذشت =   
| محل درگذشت = 
| تاریخ شهادت = 
| محل شهادت =   
| طول عمر =
| محل دفن =
| دین =
| مذهب =
| از اصحاب = [[امام علی]]
| از طبقه =
| در جنگ = [[جنگ صفین]] 
| نقش‌ها = 
| فعالیت‌ها =   
| علت شهرت = 
| علت درگذشت = 
| علت شهادت =   
| راوی از =
| روایات مشهور = 
| مشایخ او = 
| راویان از او =   
| آخرین راوی از او =
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
*[[عبدالعزیز بن حارث]] از [[قبیله]] جُعف و از [[اصحاب]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} بود که در [[جنگ صفین]] از وی [[رشادت]] و دلاوری‌هایی به یادگار مانده است.
[[عبدالعزیز بن حارث]] از [[قبیله]] [[بنی‌جعفی]] و از [[اصحاب امیرالمؤمنین]] {{ع}} بود که در [[جنگ صفین]] از وی [[رشادت]] و دلاوری‌هایی به یادگار مانده است.
*[[نصر بن مزاحم]] [[نقل]] می‌کند: هنگامی که [[سپاه معاویه]] در یکی از روزهای [[جنگ صفین]] جمعی از [[یاران حضرت علی]]{{ع}} را محاصره و رابطه هزار نیروی عراقی را از هسته مرکزی [[سپاه امام]]{{ع}}، جدا کرد در این جا، [[امام]] ندا داد: "آیا کسی هست که جانش را در [[راه خدا]] [[فدا]] کند و دنیایش را به آخرتش بفروشد؟"<ref>{{متن حدیث|أَ لَا رَجُلٌ يَشْرِي نَفْسَهُ لِلَّهِ وَ يَبِيعُ دُنْيَاهُ بِآخِرَتِهِ؟}}</ref>. در پاسخ ندای [[حضرت]]، عبدالعزیز در حالی که بر اسب سیاه رنگ سوار و [[غرق]] در [[سلاح]] بود به طوری که فقط چشمانش نمایان بود، عرضه داشت: "یا امیرالؤمنین، مرا به امری [[فرمان]] بده، بخدا قسم، به چیزی [[فرمان]] ندهی جز آن‌که آن را انجام خواهم داد".
[[نصر بن مزاحم]] [[نقل]] می‌کند: هنگامی که [[سپاه معاویه]] در یکی از روزهای [[جنگ صفین]] جمعی از [[یاران حضرت علی]] {{ع}} را محاصره و رابطه هزار نیروی عراقی را از هسته مرکزی [[سپاه امام]] {{ع}}، جدا کرد در این جا، [[امام]] ندا داد: «آیا کسی هست که جانش را در [[راه خدا]] [[فدا]] کند و دنیایش را به آخرتش بفروشد؟»<ref>{{متن حدیث|أَ لَا رَجُلٌ يَشْرِي نَفْسَهُ لِلَّهِ وَ يَبِيعُ دُنْيَاهُ بِآخِرَتِهِ؟}}</ref>. در پاسخ ندای [[حضرت]]، عبدالعزیز در حالی که بر اسب سیاه رنگ سوار و [[غرق]] در [[سلاح]] بود به طوری که فقط چشمانش نمایان بود، عرضه داشت: «یا امیرالؤمنین، مرا به امری [[فرمان]] بده، بخدا قسم، به چیزی [[فرمان]] ندهی جز آن‌که آن را انجام خواهم داد».
*[[علی]]{{ع}} بعد از [[خواندن]] شعری در [[حق]] او [[دعا]] کرد و فرمود: "ای اباحارث! [[خداوند]] ارکان تو را محکم گرداند به [[اهل شام]] حمله کن تا به گروه محاصره شده نزدیک شوی. به آنان [[سلام]] مرا برسان و بگو: مرتباً [[تکبیر]] و [[تهلیل]] بگویند و ما هم از این طرف [[تکبیر]] و [[تهلیل]] می‌گوییم. شما از آن طرف حمله کنید، ما هم از این طرف حمله خواهیم کرد.
 
*عبدالعزیز بلافاصله بر اسب خود نهیب زد اسب از جا کنده شد [[سپاه]] [[دشمن]] تاخت و خود را به نزدیک محاصره شدگان رساند و [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} و یارانش نیز از هسته مرکزی [[سپاه]] به [[شامیان]] تاختند، عبدالعزیز هم پیشروی کرد تا خود را به [[یاران]] محاصره شده رساند و آنها چون او را دیدند خوشحال و مسرور شدند و جویای حال [[امام]]{{ع}} شدند، عبدالعزیز [[سلام]] [[حضرت]] را به آنان رسانید و گفت: [[امام]] فرموده است: "شماها [[تکبیر]] و [[تهلیل]] بگویید ما هم می‌گوییم، شما از آن طرف حمله کنید ما هم از این طرف حمله می‌کنیم". این حمله‌ها و تکبیرها کارگر افتاد و بدون آن‌که حتی یک نفر از [[سپاه]] [[حضرت علی]]{{ع}} کشته شود همگی [[نجات]] پیدا کردند اما از [[شامیان]] هفت صد نفر کشته شدند، و [[امام]]{{ع}} این [[پیروزی]] را به نام عبدالعزیز بن جعفی اعلام کرد<ref>وقعة صفین، ص۳۰۸-۳۰۹؛ اعیان الشیعه، ج۸ ص۲۷.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۸۴۳-۸۴۴.</ref>
[[علی]] {{ع}} بعد از [[خواندن]] شعری در [[حق]] او [[دعا]] کرد و فرمود: «ای اباحارث! [[خداوند]] ارکان تو را محکم گرداند به [[اهل شام]] حمله کن تا به گروه محاصره شده نزدیک شوی. به آنان [[سلام]] مرا برسان و بگو: مرتباً [[تکبیر]] و [[تهلیل]] بگویند و ما هم از این طرف [[تکبیر]] و [[تهلیل]] می‌گوییم. شما از آن طرف حمله کنید، ما هم از این طرف حمله خواهیم کرد».
عبدالعزیز بلافاصله بر اسب خود نهیب زد اسب از جا کنده شد [[سپاه]] [[دشمن]] تاخت و خود را به نزدیک محاصره شدگان رساند و [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} و یارانش نیز از هسته مرکزی [[سپاه]] به [[شامیان]] تاختند، عبدالعزیز هم پیشروی کرد تا خود را به [[یاران]] محاصره شده رساند و آنها چون او را دیدند خوشحال و مسرور شدند و جویای حال [[امام]] {{ع}} شدند، عبدالعزیز [[سلام]] [[حضرت]] را به آنان رسانید و گفت: [[امام]] فرموده است: «شماها [[تکبیر]] و [[تهلیل]] بگویید ما هم می‌گوییم، شما از آن طرف حمله کنید ما هم از این طرف حمله می‌کنیم». این حمله‌ها و تکبیرها کارگر افتاد و بدون آن‌که حتی یک نفر از [[سپاه]] [[حضرت علی]] {{ع}} کشته شود همگی [[نجات]] پیدا کردند اما از [[شامیان]] هفت صد نفر کشته شدند، و [[امام]] {{ع}} این [[پیروزی]] را به نام عبدالعزیز بن جعفی اعلام کرد<ref>وقعة صفین، ص۳۰۸-۳۰۹؛ اعیان الشیعه، ج۸ ص۲۷.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۸۴۳-۸۴۴.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل وابسته}}
* [[جعفی]] (قبیله)
{{پایان مدخل وابسته}}


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
* [[پرونده:1379452.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|'''اصحاب امام علی، ج۲''']]
* [[پرونده:1379452.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|'''اصحاب امام علی، ج۲''']]
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس}}
{{پانویس2}}
 


[[رده:مدخل]]
[[رده:اصحاب امام علی]]
[[رده:امام علی]]
[[رده:عبدالعزیز بن حارث جعفی]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:جعفی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۳۸

عبدالعزیز بن حارث جعفی
تصویر نمادین جنگ صفین
نام کاملعبدالعزیز بن حارث جعفی
جنسیتمرد
از قبیلهجعفی
از اصحابامام علی
حضور در جنگجنگ صفین

مقدمه

عبدالعزیز بن حارث از قبیله بنی‌جعفی و از اصحاب امیرالمؤمنین (ع) بود که در جنگ صفین از وی رشادت و دلاوری‌هایی به یادگار مانده است. نصر بن مزاحم نقل می‌کند: هنگامی که سپاه معاویه در یکی از روزهای جنگ صفین جمعی از یاران حضرت علی (ع) را محاصره و رابطه هزار نیروی عراقی را از هسته مرکزی سپاه امام (ع)، جدا کرد در این جا، امام ندا داد: «آیا کسی هست که جانش را در راه خدا فدا کند و دنیایش را به آخرتش بفروشد؟»[۱]. در پاسخ ندای حضرت، عبدالعزیز در حالی که بر اسب سیاه رنگ سوار و غرق در سلاح بود به طوری که فقط چشمانش نمایان بود، عرضه داشت: «یا امیرالؤمنین، مرا به امری فرمان بده، بخدا قسم، به چیزی فرمان ندهی جز آن‌که آن را انجام خواهم داد».

علی (ع) بعد از خواندن شعری در حق او دعا کرد و فرمود: «ای اباحارث! خداوند ارکان تو را محکم گرداند به اهل شام حمله کن تا به گروه محاصره شده نزدیک شوی. به آنان سلام مرا برسان و بگو: مرتباً تکبیر و تهلیل بگویند و ما هم از این طرف تکبیر و تهلیل می‌گوییم. شما از آن طرف حمله کنید، ما هم از این طرف حمله خواهیم کرد». عبدالعزیز بلافاصله بر اسب خود نهیب زد اسب از جا کنده شد سپاه دشمن تاخت و خود را به نزدیک محاصره شدگان رساند و امیرالمؤمنین (ع) و یارانش نیز از هسته مرکزی سپاه به شامیان تاختند، عبدالعزیز هم پیشروی کرد تا خود را به یاران محاصره شده رساند و آنها چون او را دیدند خوشحال و مسرور شدند و جویای حال امام (ع) شدند، عبدالعزیز سلام حضرت را به آنان رسانید و گفت: امام فرموده است: «شماها تکبیر و تهلیل بگویید ما هم می‌گوییم، شما از آن طرف حمله کنید ما هم از این طرف حمله می‌کنیم». این حمله‌ها و تکبیرها کارگر افتاد و بدون آن‌که حتی یک نفر از سپاه حضرت علی (ع) کشته شود همگی نجات پیدا کردند اما از شامیان هفت صد نفر کشته شدند، و امام (ع) این پیروزی را به نام عبدالعزیز بن جعفی اعلام کرد[۲].[۳]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. «أَ لَا رَجُلٌ يَشْرِي نَفْسَهُ لِلَّهِ وَ يَبِيعُ دُنْيَاهُ بِآخِرَتِهِ؟»
  2. وقعة صفین، ص۳۰۸-۳۰۹؛ اعیان الشیعه، ج۸ ص۲۷.
  3. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۸۴۳-۸۴۴.