عبدالله بن نجی بن سلمه حضرمی: تفاوت میان نسخه‌ها

(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233)...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{ویرایش غیرنهایی}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام علی | عنوان مدخل = عبدالله بن نجی بن سلمه حضرمی | مداخل مرتبط = [[عبدالله بن نجی بن سلمه حضرمی در تاریخ اسلامی]] - [[عبدالله بن نجی بن سلمه حضرمی در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط  = }}
{{امامت}}
{{جعبه اطلاعات اصحاب
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| نام = عبدالله بن نجی
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
| مشهور به =
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| نام تصویر = تصویر قدیمی از مسجد کوفه.jpg
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[عبدالله بن نجی بن سلمه حضرمی در تاریخ اسلامی]] | [[عبدالله بن نجی بن سلمه حضرمی در تراجم و رجال]]</div>
| عرض تصویر =
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| توضیح تصویر = تصویر قدیمی از مسجد کوفه
| نام کامل = عبدالله بن نجی بن سلمه حضرمی
| نام‌های دیگر =
| جنسیت = مرد
| کنیه =
| لقب =
| اهل =
| از قبیله = [[حضرموت]]
| از تیره =
| پدر =
| مادر =
| همسر =
| دختر =
| پسر =
| خواهر =
| برادر =
| خویشاوندان =
| وابستگان =
| تاریخ تولد =
| محل تولد =
| محل زندگی =
| تاریخ درگذشت =
| محل درگذشت =
| تاریخ شهادت =
| محل شهادت = [[کوفه]]
| طول عمر =
| محل دفن =
| دین =
| مذهب =
| از اصحاب = {{فهرست جعبه افقی| [[امام علی]] | [[امام حسین]] }}
| از طبقه = 
| در جنگ =
| نقش‌ها =
| فعالیت‌ها =
| علت شهرت =
| علت درگذشت =
| علت شهادت = شهادت به دست [[زیاد بن ابیه]] و به دستور [[معاویه]]
| راوی از =
| روایات مشهور =
| مشایخ او =
| راویان از او = [[ابوجعفر محمّد بن حبیب بغدادی]] مشهور به نسّابه
| آخرین راوی از او = [[علامه امینی]]
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
*[[عبدالله بن نجی بن سلمه حضرمی]] از [[شیعیان]] [[مخلص]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} بود و از آن [[حضرت]] و [[حذیفه]] و [[عمار یاسر]] [[نقل حدیث]] کرده است<ref>تهذیب التهذیب، ج۴، ص۵۱۴.</ref> او در [[عشق]] و ایمانش به [[ولایت علی]]{{ع}} به حدی بالا بود که سرانجام در همین [[راه]] به دست [[زیاد بن ابیه]] به [[شهادت]] رسید.
عبدالله بن نجی بن سلمه حضرمی از [[شیعیان مخلص امیرالمؤمنین]] {{ع}} بود و از آن [[حضرت]] و [[حذیفه]] و [[عمار یاسر]] [[نقل حدیث]] کرده است<ref>تهذیب التهذیب، ج۴، ص۵۱۴.</ref> او در [[عشق]] و ایمانش به [[ولایت علی]] {{ع}} به حدی بالا بود که سرانجام در همین [[راه]] به دست [[زیاد بن ابیه]] به [[شهادت]] رسید.
*[[علامه امینی]] از [[ابوجعفر محمّد بن حبیب بغدادی]] معروف به نسّابه (در کتاب المحبر، ص۴۷۹) [[نقل]] می‌کند: [[زیاد بن ابیه]] دو نفر به نام‌های، [[عبدالله بن نجی]] و [[مسلم بن زیمر]] که هر دو از [[قبیله]] حضرمی‌ها بودند را به [[جرم]] [[تشیّع]] و [[محبّت]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} دستگیر و به [[دستور]] [[معاویه]] در [[کوفه]] بالای خانه‌شان بر دار کشید و چند روز به همان حال، بالای دار باقی گذاشت!
[[علامه امینی]] از [[ابوجعفر محمّد بن حبیب بغدادی]] معروف به نسّابه (در کتاب المحبر، ص۴۷۹) [[نقل]] می‌کند: [[زیاد بن ابیه]] دو نفر به نام‌های، [[عبدالله بن نجی]] و [[مسلم بن زیمر]] که هر دو از [[قبیله]] حضرمی‌ها بودند را به [[جرم]] [[تشیّع]] و [[محبّت]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} دستگیر و به [[دستور]] [[معاویه]] در [[کوفه]] بالای خانه‌شان بر دار کشید و چند روز به همان حال، بالای دار باقی گذاشت!
*وقتی [[حسین بن علی]]{{ع}} از این [[جنایت]] باخبر شد، سخت ناراحت گشت و در وقت مناسبی نامه‌ای به [[معاویه]] نوشت و [[خشم]] خود را ابراز کرد و چنین نوشت: "ای [[معاویه]]، آیا تو همان نبودی که [[حجر بن عدی]] و دو نفر از حضرمی‌ها ([[عبدالله بن نجی]] و [[مسلم بن زیمر]]) را به [[قتل]] رساندی؛ زیرا زیاد پسر سمیّه برای تو نوشت که اینان بر [[آیین]] [[علی]]{{ع}} و [[فرمان‌بردار]] او هستند و تو در پاسخ نوشتی: هر کسی بر [[آیین]] [[علی]]{{ع}} و [[فرمان‌بردار]] اوست را به [[قتل]] برسان و نابود گردان! و او هم آنان را کشت و [[فرمان]] تو را [[اطاعت]] کرد.
وقتی [[حسین بن علی]] {{ع}} از این [[جنایت]] باخبر شد، سخت ناراحت گشت و در وقت مناسبی نامه‌ای به [[معاویه]] نوشت و [[خشم]] خود را ابراز کرد و چنین نوشت: «ای [[معاویه]]، آیا تو همان نبودی که [[حجر بن عدی]] و دو نفر از حضرمی‌ها ([[عبدالله بن نجی]] و [[مسلم بن زیمر]]) را به [[قتل]] رساندی؛ زیرا زیاد پسر سمیّه برای تو نوشت که اینان بر [[آیین]] [[علی]] {{ع}} و [[فرمان‌بردار]] او هستند و تو در پاسخ نوشتی: هر کسی بر [[آیین]] [[علی]] {{ع}} و [[فرمان‌بردار]] اوست را به [[قتل]] برسان و نابود گردان! و او هم آنان را کشت و [[فرمان]] تو را [[اطاعت]] کرد.
*ای [[معاویه]]، [[آیین]] [[علی]] و [[آیین]] پسر عمویش ([[رسول خدا]]{{صل}}) همان آیینی است که پدرت بر آن [[تکیه]] میزد و آن را بیان می‌نمود و تو اکنون در آن [[جایگاه]] نشسته‌ای، و اگر این [[آیین]] نبود بزرگ‌ترین [[شرف]] تو و پدرت این می‌برد که هر سال - برای [[زندگی]] روزمره - دو بار باید کوچ می‌کردید<ref>قریش در عصر جاهلیت سالی دو بار کوچ میکردند یکی در زمستان به یمن می‌رفتند و در تابستان به شام و ابوسفیان ریاست کاروان این چنینی بود.</ref> و به واسطۀ ما [[خاندان]] بود که [[خداوند]] [[مشقّت]] آن دو کوچ کردن را از شما برداشت.<ref>{{متن حدیث|أ لست صاحب حجر و الحضرميين اللذين كتب إليك ابن سمية أنهما على دين علي و رأيه...}}؛ الغدیر، ج۱۱، ص۷۹.</ref>.
*بدون تردید، [[نامه]] اعتراض‌آمیز [[امام حسین]]{{ع}} به [[معاویه]] حکایت از عمق علاقۀ آن [[حضرت]] به [[عبدالله بن نجی]] و دیگر افرادی که اسم آنان در [[نامه]] آمده است، می‌باشد.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۹۳۰-۹۳۲.</ref>


== جستارهای وابسته ==
ای [[معاویه]]، [[آیین]] [[علی]] و [[آیین]] پسر عمویش ([[رسول خدا]] {{صل}}) همان آیینی است که پدرت بر آن تکیه میزد و آن را بیان می‌نمود و تو اکنون در آن [[جایگاه]] نشسته‌ای، و اگر این [[آیین]] نبود بزرگ‌ترین [[شرف]] تو و پدرت این می‌برد که هر سال - برای [[زندگی]] روزمره - دو بار باید کوچ می‌کردید<ref>قریش در عصر جاهلیت سالی دو بار کوچ میکردند یکی در زمستان به یمن می‌رفتند و در تابستان به شام و ابوسفیان ریاست کاروان این چنینی بود.</ref> و به واسطۀ ما [[خاندان]] بود که [[خداوند]] [[مشقّت]] آن دو کوچ کردن را از شما برداشت».<ref>{{متن حدیث|أ لست صاحب حجر و الحضرميين اللذين كتب إليك ابن سمية أنهما على دين علي و رأيه...}}؛ الغدیر، ج۱۱، ص۷۹.</ref>.
بدون تردید، [[نامه]] اعتراض‌آمیز [[امام حسین]] {{ع}} به [[معاویه]] حکایت از عمق علاقۀ آن [[حضرت]] به [[عبدالله بن نجی]] و دیگر افرادی که اسم آنان در [[نامه]] آمده است، می‌باشد.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۹۳۰-۹۳۲.</ref>


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
* [[پرونده:1379452.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|'''اصحاب امام علی، ج۲''']]
* [[پرونده:1379452.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|'''اصحاب امام علی، ج۲''']]
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس}}
{{پانویس2}}


 
[[رده:اصحاب امام علی]]
[[رده:مدخل]]
[[رده:اصحاب امام حسین]]
[[رده:امام علی]]
[[رده:عبدالله بن نجی بن سلمه حضرمی]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:حضرموت]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۴۷

عبدالله بن نجی
تصویر قدیمی از مسجد کوفه
نام کاملعبدالله بن نجی بن سلمه حضرمی
جنسیتمرد
از قبیلهحضرموت
محل شهادتکوفه
از اصحاب
علت شهادتشهادت به دست زیاد بن ابیه و به دستور معاویه
مشخصات حدیثی
راویان از اوابوجعفر محمّد بن حبیب بغدادی مشهور به نسّابه
آخرین راوی از اوعلامه امینی

مقدمه

عبدالله بن نجی بن سلمه حضرمی از شیعیان مخلص امیرالمؤمنین (ع) بود و از آن حضرت و حذیفه و عمار یاسر نقل حدیث کرده است[۱] او در عشق و ایمانش به ولایت علی (ع) به حدی بالا بود که سرانجام در همین راه به دست زیاد بن ابیه به شهادت رسید. علامه امینی از ابوجعفر محمّد بن حبیب بغدادی معروف به نسّابه (در کتاب المحبر، ص۴۷۹) نقل می‌کند: زیاد بن ابیه دو نفر به نام‌های، عبدالله بن نجی و مسلم بن زیمر که هر دو از قبیله حضرمی‌ها بودند را به جرم تشیّع و محبّت امیرالمؤمنین (ع) دستگیر و به دستور معاویه در کوفه بالای خانه‌شان بر دار کشید و چند روز به همان حال، بالای دار باقی گذاشت! وقتی حسین بن علی (ع) از این جنایت باخبر شد، سخت ناراحت گشت و در وقت مناسبی نامه‌ای به معاویه نوشت و خشم خود را ابراز کرد و چنین نوشت: «ای معاویه، آیا تو همان نبودی که حجر بن عدی و دو نفر از حضرمی‌ها (عبدالله بن نجی و مسلم بن زیمر) را به قتل رساندی؛ زیرا زیاد پسر سمیّه برای تو نوشت که اینان بر آیین علی (ع) و فرمان‌بردار او هستند و تو در پاسخ نوشتی: هر کسی بر آیین علی (ع) و فرمان‌بردار اوست را به قتل برسان و نابود گردان! و او هم آنان را کشت و فرمان تو را اطاعت کرد.

ای معاویه، آیین علی و آیین پسر عمویش (رسول خدا (ص)) همان آیینی است که پدرت بر آن تکیه میزد و آن را بیان می‌نمود و تو اکنون در آن جایگاه نشسته‌ای، و اگر این آیین نبود بزرگ‌ترین شرف تو و پدرت این می‌برد که هر سال - برای زندگی روزمره - دو بار باید کوچ می‌کردید[۲] و به واسطۀ ما خاندان بود که خداوند مشقّت آن دو کوچ کردن را از شما برداشت».[۳]. بدون تردید، نامه اعتراض‌آمیز امام حسین (ع) به معاویه حکایت از عمق علاقۀ آن حضرت به عبدالله بن نجی و دیگر افرادی که اسم آنان در نامه آمده است، می‌باشد.[۴]

منابع

پانویس

  1. تهذیب التهذیب، ج۴، ص۵۱۴.
  2. قریش در عصر جاهلیت سالی دو بار کوچ میکردند یکی در زمستان به یمن می‌رفتند و در تابستان به شام و ابوسفیان ریاست کاروان این چنینی بود.
  3. «أ لست صاحب حجر و الحضرميين اللذين كتب إليك ابن سمية أنهما على دين علي و رأيه...»؛ الغدیر، ج۱۱، ص۷۹.
  4. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۹۳۰-۹۳۲.