کثرت در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233)...» ایجاد کرد)
 
 
(۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{ویرایش غیرنهایی}}
{{مدخل مرتبط
{{امامت}}
| موضوع مرتبط = کثرت
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| عنوان مدخل  = [[کثرت]]
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[کثرت]]''' است. "'''[[کثرت]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
| مداخل مرتبط = [[کثرت در قرآن]] - [[کثرت در حدیث]] - [[کثرت در فقه سیاسی]]  
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| پرسش مرتبط  = کثرت (پرسش)
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[کثرت در قرآن]] | [[کثرت در حدیث]] | [[کثرت در فقه سیاسی]] </div>
}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[کثرت (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">


==مقدمه==
== مقدمه ==
اصل آن "کثر" به معنای زیاد در مقابل قلّت و کمی<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۵، ص۱۶۰.</ref>. غالباً در کمیّت و مقدار استعمال می‌شود<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۱۰، ص۲۷.</ref>. [[کثرت]] مفهومی نسبی است و به اعتبار متعلق معانی مختلفی را بر می‌تابد. "اکثر" به معنای بیشتر، صفت تفصیلی است<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۱۴.</ref>.
اصل آن "کثر" به معنای زیاد در مقابل قلّت و کمی<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۵، ص۱۶۰.</ref>. غالباً در کمیّت و مقدار استعمال می‌شود<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۱۰، ص۲۷.</ref>. [[کثرت]] مفهومی نسبی است و به اعتبار متعلق معانی مختلفی را بر می‌تابد. "اکثر" به معنای بیشتر، صفت تفصیلی است<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۱۴.</ref>.


{{متن قرآن|إِنْ تُطِعْ أَكْثَرَ مَنْ فِي الْأَرْضِ يُضِلُّوكَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ}}<ref>«و اگر از بیشتر کسان روی زمین پیروی کنی تو را از راه خداوند به گمراهی می‌کشانند؛ جز پندار را پی نمی‌گیرند و آنان جز نادرست برآورد نمی‌کنند» سوره انعام، آیه ۱۱۶.</ref>.
{{متن قرآن|إِنْ تُطِعْ أَكْثَرَ مَنْ فِي الْأَرْضِ يُضِلُّوكَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ}}<ref>«و اگر از بیشتر کسان روی زمین پیروی کنی تو را از راه خداوند به گمراهی می‌کشانند؛ جز پندار را پی نمی‌گیرند و آنان جز نادرست برآورد نمی‌کنند» سوره انعام، آیه ۱۱۶.</ref>.


برخی قایل‌اند، جریان طبیعی [[حیات]] [[دنیا]] و [[زندگی مادی]]، [[جهل]] و [[غفلت]] و [[شهوت]] و دوری از [[معنویت]] است؛ لذا [[قرآن کریم]] اکثر [[مردم]] را در این جریان برشمرده است: {{متن قرآن|وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَشْكُرُونَ}}<ref>« اما بیشتر مردم سپاس نمی‌گزارند» سوره بقره، آیه ۲۴۳.</ref>، {{متن قرآن|وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ}}<ref>«اما بیشتر مردم نمی‌دانند» سوره اعراف، آیه ۱۸۷.</ref>، {{متن قرآن|وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يُؤْمِنُونَ}}<ref>«اما بیشتر (این) مردم ایمان نمی‌آورند» سوره هود، آیه ۱۷.</ref> و....<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۱۰، ص۲۷.</ref>
برخی قایل‌اند، جریان طبیعی [[حیات]] [[دنیا]] و [[زندگی مادی]]، [[جهل]] و [[غفلت]] و [[شهوت]] و دوری از [[معنویت]] است؛ لذا [[قرآن کریم]] اکثر [[مردم]] را در این جریان برشمرده است: {{متن قرآن|وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَشْكُرُونَ}}<ref>«اما بیشتر مردم سپاس نمی‌گزارند» سوره بقره، آیه ۲۴۳.</ref>، {{متن قرآن|وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ}}<ref>«اما بیشتر مردم نمی‌دانند» سوره اعراف، آیه ۱۸۷.</ref>، {{متن قرآن|وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يُؤْمِنُونَ}}<ref>«اما بیشتر (این) مردم ایمان نمی‌آورند» سوره هود، آیه ۱۷.</ref> و....<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۱۰، ص۲۷.</ref>


عده‌ای [[آیات]] فوق را [[دلیل]] بر ردّ [[رأی]] [[اکثریت]]، از دیدگاه [[قرآن]] و [[اسلام]] قلمداد کرده‌اند؛ در حالی‌ که مفهوم نسبی تعداد [[مؤمنان]] با [[کافران]] یا [[عالمان]] با [[جاهلان]] در قرآن کریم در سطح همه [[انسان‌ها]] سنجیده می‌شود و هیچ ارتباطی با [[اجماع]] اکثر مردم یا [[اتفاق نظر]] بیشتر مردم، در درون یک [[جامعه]] [[ایمانی]] ندارد. قرآن کریم بر نظر جمع و عمل به نظر [[شورا]] در جامعه تأکید دارد. در شورا یا [[ائتمار]] که [[مشورت]] جمعی است، نظر اکثریت رجحان می‌یابد<ref>محمد هادی معرفت، فقه سیاسی.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۵۷-۴۵۸.</ref>
عده‌ای [[آیات]] فوق را [[دلیل]] بر ردّ [[رأی]] [[اکثریت]]، از دیدگاه [[قرآن]] و [[اسلام]] قلمداد کرده‌اند؛ در حالی‌ که مفهوم نسبی تعداد [[مؤمنان]] با [[کافران]] یا [[عالمان]] با [[جاهلان]] در قرآن کریم در سطح همه [[انسان‌ها]] سنجیده می‌شود و هیچ ارتباطی با [[اجماع]] اکثر مردم یا [[اتفاق نظر]] بیشتر مردم، در درون یک [[جامعه]] [[ایمانی]] ندارد. قرآن کریم بر نظر جمع و عمل به نظر [[شورا]] در جامعه تأکید دارد. در شورا یا [[ائتمار]] که [[مشورت]] جمعی است، نظر اکثریت رجحان می‌یابد<ref>محمد هادی معرفت، فقه سیاسی.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۵۷-۴۵۸.</ref>


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس}}
{{پانویس2}}
 


[[رده: مدخل]]
[[رده: مدخل]]
[[رده:کثرت]]
[[رده:کثرت]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۴۸

مقدمه

اصل آن "کثر" به معنای زیاد در مقابل قلّت و کمی[۱]. غالباً در کمیّت و مقدار استعمال می‌شود[۲]. کثرت مفهومی نسبی است و به اعتبار متعلق معانی مختلفی را بر می‌تابد. "اکثر" به معنای بیشتر، صفت تفصیلی است[۳].

﴿إِنْ تُطِعْ أَكْثَرَ مَنْ فِي الْأَرْضِ يُضِلُّوكَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ[۴].

برخی قایل‌اند، جریان طبیعی حیات دنیا و زندگی مادی، جهل و غفلت و شهوت و دوری از معنویت است؛ لذا قرآن کریم اکثر مردم را در این جریان برشمرده است: ﴿وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَشْكُرُونَ[۵]، ﴿وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ[۶]، ﴿وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يُؤْمِنُونَ[۷] و....[۸]

عده‌ای آیات فوق را دلیل بر ردّ رأی اکثریت، از دیدگاه قرآن و اسلام قلمداد کرده‌اند؛ در حالی‌ که مفهوم نسبی تعداد مؤمنان با کافران یا عالمان با جاهلان در قرآن کریم در سطح همه انسان‌ها سنجیده می‌شود و هیچ ارتباطی با اجماع اکثر مردم یا اتفاق نظر بیشتر مردم، در درون یک جامعه ایمانی ندارد. قرآن کریم بر نظر جمع و عمل به نظر شورا در جامعه تأکید دارد. در شورا یا ائتمار که مشورت جمعی است، نظر اکثریت رجحان می‌یابد[۹].[۱۰]

منابع

پانویس

  1. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۵، ص۱۶۰.
  2. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۱۰، ص۲۷.
  3. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۱۴.
  4. «و اگر از بیشتر کسان روی زمین پیروی کنی تو را از راه خداوند به گمراهی می‌کشانند؛ جز پندار را پی نمی‌گیرند و آنان جز نادرست برآورد نمی‌کنند» سوره انعام، آیه ۱۱۶.
  5. «اما بیشتر مردم سپاس نمی‌گزارند» سوره بقره، آیه ۲۴۳.
  6. «اما بیشتر مردم نمی‌دانند» سوره اعراف، آیه ۱۸۷.
  7. «اما بیشتر (این) مردم ایمان نمی‌آورند» سوره هود، آیه ۱۷.
  8. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۱۰، ص۲۷.
  9. محمد هادی معرفت، فقه سیاسی.
  10. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۵۷-۴۵۸.