حیات الهی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{خرد}} +)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = صفات خدا | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[حیات الهی در کلام اسلامی]] | پرسش مرتبط = }} | |||
'''حی''' به معنای زنده کردن در مورد [[حیات]] پس از [[مرگ]] و در معنای [[خلق]] ابتدایی به کار می‌‌رود. واژه مقابل آن اماته به معنای میراندن است. | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
إحیاء به معنای [[زنده کردن]] است. گاهی واژه‌های [[بعث]] و اعاده نیز به همین معنا به کار رفته اند<ref>سوره بقره، آیه ۵۵؛ سوره طه، آیه ۵۵.</ref>. | |||
[[احیاء]]، علاوه بر استعمال در موارد [[حیات]] پس از [[موت]]، در معنای [[خلق]] ابتدایی نیز کاربرد دارد<ref>سوره حج، آیه 66.</ref>. در مقابل، واژه [[اماته]] از ماده موت و باب افعال، به معنای [[میراندن]] است. [[محیی]]، [[معید]] و [[ممیت]] از [[اسمای الهی]] و اسم فاعل احیاء، اعاده و اماته است. | |||
== | == إحیاء در قرآن == | ||
در قرآن کریم واژه احیاء و مشتقات آن مجموعاً ۴۹ بار و واژه [[اماته]] و مشتقات آن ۲۱ بار به کار رفته است. مهم‌ترین موارد استعمال این واژه در [[قرآن کریم]]، عبارت است: | |||
# اعتراف [[کافران]] در [[جهنم]] به دوبار زنده شدن و مردن<ref>سوره غافر، آیه ۱۱.</ref>؛ | |||
#درخواست [[حضرت ابراهیم]]{{ع}} از [[خداوند]]، مبنی بر [[مشاهده]] کیفیت [[زنده شدن مردگان]] <ref>سوره بقره، آیه ۲۶۰.</ref>؛ | |||
# برخورداری [[مؤمنان]] از [[حیات طیبه]]<ref>سوره نحل، آیه ۹۷.</ref>؛ | |||
# [[اثبات]] [[حیات اخروی]]<ref>سوره بقره، آیه ۲۸.</ref>؛ | |||
# [[اماته]] عُزیر و احیای او پس از یکصد سال<ref>سوره بقره، آیه ۲۵۹.</ref>؛ | |||
# زنده شدن گروهی از [[بنی اسرائیل]]<ref>سوره بقره، آیه ۲۴۳.</ref>؛ | |||
# [[زنده شدن مردگان]] توسط [[عیسی]]{{ع}} به [[اذن خداوند]]<ref>سوره آل عمران، آیه ۴۹.</ref>.<ref>[[ محمد علی محمدی|محمدی، محمد علی]]، [[ادراک الهی (مقاله)|مقاله «ادراک الهی»]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی]]، ج۱، ص۲۰۳-۲۰۷.</ref> | |||
== | == منابع == | ||
{{ | {{منابع}} | ||
{{ | # [[پرونده:440259451.jpg|22px]] [[ محمد علی محمدی|محمدی، محمد علی]]، [[ادراک الهی (مقاله)|مقاله «ادراک الهی»]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|'''دانشنامه کلام اسلامی ج۱''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
== پانویس == | |||
[[رده: | {{پانویس}} | ||
[[رده:صفات خدا]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۴۷
این مدخل زیرشاخهٔ بحث صفات خدا است. حیات الهی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: حیات الهی در کلام اسلامی - پرسش مرتبط نداردحی به معنای زنده کردن در مورد حیات پس از مرگ و در معنای خلق ابتدایی به کار می‌‌رود. واژه مقابل آن اماته به معنای میراندن است.
مقدمه
إحیاء به معنای زنده کردن است. گاهی واژه‌های بعث و اعاده نیز به همین معنا به کار رفته اند[۱].
احیاء، علاوه بر استعمال در موارد حیات پس از موت، در معنای خلق ابتدایی نیز کاربرد دارد[۲]. در مقابل، واژه اماته از ماده موت و باب افعال، به معنای میراندن است. محیی، معید و ممیت از اسمای الهی و اسم فاعل احیاء، اعاده و اماته است.
إحیاء در قرآن
در قرآن کریم واژه احیاء و مشتقات آن مجموعاً ۴۹ بار و واژه اماته و مشتقات آن ۲۱ بار به کار رفته است. مهم‌ترین موارد استعمال این واژه در قرآن کریم، عبارت است:
- اعتراف کافران در جهنم به دوبار زنده شدن و مردن[۳]؛
- درخواست حضرت ابراهیم(ع) از خداوند، مبنی بر مشاهده کیفیت زنده شدن مردگان [۴]؛
- برخورداری مؤمنان از حیات طیبه[۵]؛
- اثبات حیات اخروی[۶]؛
- اماته عُزیر و احیای او پس از یکصد سال[۷]؛
- زنده شدن گروهی از بنی اسرائیل[۸]؛
- زنده شدن مردگان توسط عیسی(ع) به اذن خداوند[۹].[۱۰]
منابع
پانویس
- ↑ سوره بقره، آیه ۵۵؛ سوره طه، آیه ۵۵.
- ↑ سوره حج، آیه 66.
- ↑ سوره غافر، آیه ۱۱.
- ↑ سوره بقره، آیه ۲۶۰.
- ↑ سوره نحل، آیه ۹۷.
- ↑ سوره بقره، آیه ۲۸.
- ↑ سوره بقره، آیه ۲۵۹.
- ↑ سوره بقره، آیه ۲۴۳.
- ↑ سوره آل عمران، آیه ۴۹.
- ↑ محمدی، محمد علی، مقاله «ادراک الهی»، دانشنامه کلام اسلامی، ج۱، ص۲۰۳-۲۰۷.