انقطاع وحی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{ویرایش غیرنهایی}} +)) |
(←مقدمه) |
||
| (۲۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = وحی | |||
| عنوان مدخل = | |||
| مداخل مرتبط = | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
== مقدمه == | |||
از [[روایات]] [[اهل بیت]] {{عم}} به دست می‌آید، [[خداوند سبحان]] گاهی ارتباط خویش را با پیامبرانش قطع فرموده، و وحی‌‌ای به آنان نمی‌فرستاد؛ علّت این امر چه بوده است؟ و [[خداوند متعال]] از این امر چه حکمتی را در نظر داشته است؟ [[حکمت]] این امر خیلی روشن نیست. ولی اصل این امر را نمی‌شود محال دانست. وقوع چنین امری اگر بر پایه حکمتی باشد هیچ قبح و استبعادی نخواهد داشت. | |||
اصل [[نبوت]] و فرستادن [[پیامبران]]، بر [[خداوند سبحان]] لازم و [[واجب]] نیست و او تنها از [[لطف]] و [[کرم]] خویش چنین احسانی به بندگانش ارزانی داشته است. تداوم و استمرار [[وحی]] هم از این اصل مستثنا نیست و انگیزه اصلی آن [[فضل]] و [[احسان]] [[خداوند]] است، پس اگر [[بندگان الهی]] به [[دعوت]] [[پیامبران]] جواب مثبت ندهند و آنان را [[آزار]] و اذیّت کنند، ممکن است [[خداوند متعال]] برای مجازات آنان [[وحی]] را از پیامبرانش قطع کند. | |||
انقطاع [[وحی]] درباره [[پیامبر اسلام]] {{صل}} در دو مورد و درباره [[حضرت موسی]] {{ع}} یک مورد به مدّت [[چهل]] یا سی روز اتّفاق افتاده است<ref>[[محمد بیابانی اسکوئی|بیابانی اسکوئی، محمد]]، [[نبوت (کتاب)|نبوت]]، ص۲۲۷.</ref>. | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
{{ | {{مدخل وابسته}} | ||
* [[وحی در قرآن]] | * [[وحی در قرآن]] | ||
* [[وحی در حدیث]] | * [[وحی در حدیث]] | ||
| خط ۸۳: | خط ۷۸: | ||
* [[نزول قرآن]] | * [[نزول قرآن]] | ||
* [[تجربه دینی]] | * [[تجربه دینی]] | ||
{{پایان | {{پایان مدخل وابسته}} | ||
== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده:151728.jpg|22px]] [[محمد بیابانی اسکوئی|بیابانی اسکوئی، محمد]]، [[نبوت (کتاب)|'''نبوت''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | |||
{{قرآن کریم}} | {{قرآن کریم}} | ||
[[رده:وحی]] | [[رده:وحی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۲۴
مقدمه
از روایات اهل بیت (ع) به دست می‌آید، خداوند سبحان گاهی ارتباط خویش را با پیامبرانش قطع فرموده، و وحی‌‌ای به آنان نمی‌فرستاد؛ علّت این امر چه بوده است؟ و خداوند متعال از این امر چه حکمتی را در نظر داشته است؟ حکمت این امر خیلی روشن نیست. ولی اصل این امر را نمی‌شود محال دانست. وقوع چنین امری اگر بر پایه حکمتی باشد هیچ قبح و استبعادی نخواهد داشت.
اصل نبوت و فرستادن پیامبران، بر خداوند سبحان لازم و واجب نیست و او تنها از لطف و کرم خویش چنین احسانی به بندگانش ارزانی داشته است. تداوم و استمرار وحی هم از این اصل مستثنا نیست و انگیزه اصلی آن فضل و احسان خداوند است، پس اگر بندگان الهی به دعوت پیامبران جواب مثبت ندهند و آنان را آزار و اذیّت کنند، ممکن است خداوند متعال برای مجازات آنان وحی را از پیامبرانش قطع کند.
انقطاع وحی درباره پیامبر اسلام (ص) در دو مورد و درباره حضرت موسی (ع) یک مورد به مدّت چهل یا سی روز اتّفاق افتاده است[۱].
جستارهای وابسته
- وحی در قرآن
- وحی در حدیث
- وحی در کلام اسلامی
- وحی در حکمت اسلامی
- وحی در عرفان اسلامی
- وحی از دیدگاه برون‌دینی
- ارتباط رسول با پروردگار
- اشراق
- الهام
- انکشاف
- پدیدارگری
- تجلی
- تجلیگری
- تنزیل
- سمع
- کشف
- شهود
- مکاشفه
- نص
- نقل
- القای الهی
- وحی الهی
- وحی به اسباط
- وحی تشریعی
- وحی تکوینی
- وحی تبلیغی
- احادیث قدسی
- اساس شرایع
- القای وحی
- القائات شیطانی
- اولیای وحی الهی
- تجربه روحی خواب مصنوعی
- جبرئیل
- ضرورت وحی
- عصر وحی
- عصمت وحی
- قوام رسالت
- کاتبان وحی
- کلام خفی
- محتوای وحی
- مرحله اخذ وحی
- مرحله تبلیغ وحی
- مرحله حفظ وحی
- نزول جبرئیل
- وحی غیرمباشری
- وحی مباشری
- احادیث وحی
- امکان وحی
- انقطاع وحی
- کاتبان وحی
- انکار وحی
- دوره فترت وحی
- زبان وحی
- صوت وحی
- فرشته وحی
- مواقع وحی
- نزول وحی
- حدیث ورقة بن نوفل
- حقیقت وحی
- خواب مصنوعی
- کتابت قرآن
- نزول قرآن
- تجربه دینی
منابع
پانویس
- ↑ بیابانی اسکوئی، محمد، نبوت، ص۲۲۷.