بروز: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{ویرایش غیرنهایی}} +)) |
(←مقدمه) |
||
| (۱۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[بروز در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط = }} | |||
== مقدمه == | |||
< | برز: از بَرز به معنای [[ظهور]] بعد از خفاء<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۷، ص۳۶۴.</ref> که در حالت اسنادی و فعلی در معنای صف‌آرایی نظامی<ref>احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۲۰۴.</ref>، رودرویی<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۲۷.</ref>، [[مواجهه]] (نظامی) و در حالت وصفی، برازا و [[مبارز]] به معنای [[رزمنده]]<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱، ص۲۵۱.</ref>. {{متن قرآن|وَلَمَّا بَرَزُوا لِجَالُوتَ وَجُنُودِهِ}}<ref>«و چون با جالوت و سپاه وی رویاروی شدند» سوره بقره، آیه ۲۵۰.</ref>. | ||
< | |||
در [[فرهنگ]] [[سیاسی]]، رویارویی و درگیری به مرحله [[کشمکش]] و قدرت‌نمایی بین دو طرف اطلاق می‌شود که راه حل‌های [[آشتی]]، میانجیگری، [[مذاکره]] و چانه زنی کنار گذاشته می‌شود و [[زور]] تنها راه چاره به حساب می‌آید <ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۸۰.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۴۳.</ref> | |||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{ | {{پانویس}} | ||
[[رده:اصطلاحات سیاسی]] | |||
[[رده: | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۴۱
بروز از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: بروز در فقه سیاسی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
برز: از بَرز به معنای ظهور بعد از خفاء[۱] که در حالت اسنادی و فعلی در معنای صف‌آرایی نظامی[۲]، رودرویی[۳]، مواجهه (نظامی) و در حالت وصفی، برازا و مبارز به معنای رزمنده[۴]. 
وَلَمَّا بَرَزُوا لِجَالُوتَ وَجُنُودِهِ
[۵].
در فرهنگ سیاسی، رویارویی و درگیری به مرحله کشمکش و قدرت‌نمایی بین دو طرف اطلاق می‌شود که راه حل‌های آشتی، میانجیگری، مذاکره و چانه زنی کنار گذاشته می‌شود و زور تنها راه چاره به حساب می‌آید [۶].[۷]
منابع
پانویس
- ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۷، ص۳۶۴.
- ↑ احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۲۰۴.
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۲۷.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱، ص۲۵۱.
- ↑ «و چون با جالوت و سپاه وی رویاروی شدند» سوره بقره، آیه ۲۵۰.
- ↑ علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۸۰.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۴۳.