قافله حسینی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{ویرایش غیرنهایی}} +)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = امام حسین | |||
| عنوان مدخل = | |||
| مداخل مرتبط = | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
'''[[قافله حسینی]]''' کاروانی که از مبدأ [[عزّت]] و [[آزادگی]] حرکت کرد و در مقصد [[شهادت]] بار افکند. | |||
== | == مقدمه == | ||
قافلۀ [[حسینی]] [[روز]] ۲۸ [[رجب]] از [[مدینه]] بیرون آمد و سوّم [[شعبان]] به [[مکّه]] رسید. افراد کاروان عبارت بودند از [[سید الشهدا]]{{ع}}، [[فرزندان]]، [[برادران]]، برادرزادگان و عموزادگانش و نیز خانوادۀ خود و برخی از بستگان دیگر. این کاروان روز ۸ ذیحجّه از مکّه به سوی [[عراق]] حرکت کرد. با همان نفرات قبلی، امّا با جمعی از [[پیروان]] او از [[مردم]] [[حجاز]]، [[کوفه]] و [[بصره]] که در ایّام اقامت وی در مکّه به او پیوسته بودند. حضرت مقدار ده دینار و یک شتر در [[اختیار]] همراهان قرار داده بود که وسایل خود را بر آن حمل کنند<ref>مقتل الحسین، مقرم، ص۱۹۴.</ref>. این کاروان، دوّم [[محرّم]] در [[کربلا]] فرود آمد. پس از [[عاشورا]]، این قافله تبدیل به جمعی داغدار و [[دل]] سوخته و [[شهید]] داده شد که به‌صورت [[اسیر]]، به کوفه وارد شدند. مردانشان همه شهید شده بودند و [[امام سجاد]]{{ع}} هم [[بیمار]] بود و قافله سالار، [[حضرت زینب]]{{ع}} بود. در کوفه برخی از [[زنان]]، به بستگان خود که ساکن کوفه بودند پیوستند. این قافله، پس از پیمودن راه طولانی و دشوار کوفه تا [[شام]] و شام تا مدینه، با باری از [[غم]] و [[اندوه]] به مدینه برگشت و [[بشیر]]، خبر بازگشت قافلۀ [[اهل بیت]]{{عم}} را به مردم خبر داد و مدینه یکپارچه غرق شیون و [[عزا]] شد<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۳۷۹.</ref>. | |||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:امام حسین]] | ||
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]] | [[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۱۴
قافله حسینی کاروانی که از مبدأ عزّت و آزادگی حرکت کرد و در مقصد شهادت بار افکند.
مقدمه
قافلۀ حسینی روز ۲۸ رجب از مدینه بیرون آمد و سوّم شعبان به مکّه رسید. افراد کاروان عبارت بودند از سید الشهدا(ع)، فرزندان، برادران، برادرزادگان و عموزادگانش و نیز خانوادۀ خود و برخی از بستگان دیگر. این کاروان روز ۸ ذیحجّه از مکّه به سوی عراق حرکت کرد. با همان نفرات قبلی، امّا با جمعی از پیروان او از مردم حجاز، کوفه و بصره که در ایّام اقامت وی در مکّه به او پیوسته بودند. حضرت مقدار ده دینار و یک شتر در اختیار همراهان قرار داده بود که وسایل خود را بر آن حمل کنند[۱]. این کاروان، دوّم محرّم در کربلا فرود آمد. پس از عاشورا، این قافله تبدیل به جمعی داغدار و دل سوخته و شهید داده شد که به‌صورت اسیر، به کوفه وارد شدند. مردانشان همه شهید شده بودند و امام سجاد(ع) هم بیمار بود و قافله سالار، حضرت زینب(ع) بود. در کوفه برخی از زنان، به بستگان خود که ساکن کوفه بودند پیوستند. این قافله، پس از پیمودن راه طولانی و دشوار کوفه تا شام و شام تا مدینه، با باری از غم و اندوه به مدینه برگشت و بشیر، خبر بازگشت قافلۀ اهل بیت(ع) را به مردم خبر داد و مدینه یکپارچه غرق شیون و عزا شد[۲].
منابع
پانویس
- ↑ مقتل الحسین، مقرم، ص۱۹۴.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۳۷۹.