عزت‌خواهی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{نبوت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%;...» ایجاد کرد)
 
 
(۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{نبوت}}
{{نبوت}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[عزت‌خواهی در قرآن]] - [[عزت‌خواهی در حدیث]] - [[عزت‌خواهی در تاریخ اسلامی]] - [[عزت‌خواهی در معارف و سیره نبوی]]| پرسش مرتبط  = }}
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[عزت‌خواهی در قرآن]] - [[عزت‌خواهی در حدیث]] - [[عزت‌خواهی در تاریخ اسلامی]] - [[عزت‌خواهی در معارف و سیره نبوی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">


==مقدمه==
== [[عزت‌خواهی امام حسین]] (ع) ==
امام حسین{{ع}} مرگ در راه [[مبارزه با ستم]] و [[عدوان]] را [[سعادت]] می‌داند و [[زندگی]] در کنار [[ستمگران]] را مایه [[ننگ]] و [[ذلت]] می‌شمرد: {{متن حدیث|لَا أَرَى الْمَوْتَ إِلَّا سَعَادَةً وَ الْحَيَاةَ مَعَ الظَّالِمِينَ إِلَّا بَرَماً}}<ref>مناقب آل ابی طالب، ج۳، ص۲۲۴.</ref>.
[[امام حسین]] {{ع}} مرگ در راه [[مبارزه با ستم]] و [[عدوان]] را [[سعادت]] می‌داند و [[زندگی]] در کنار [[ستمگران]] را مایه [[ننگ]] و [[ذلت]] می‌شمرد: {{متن حدیث|لَا أَرَى الْمَوْتَ إِلَّا سَعَادَةً وَ الْحَيَاةَ مَعَ الظَّالِمِينَ إِلَّا بَرَماً}}<ref>مناقب آل ابی طالب، ج۳، ص۲۲۴.</ref>.
در جایی دیگر این‌گونه [[زندگی حقیقی]] را [[تفسیر]] می‌کند: «مرگ در راه [[عزت]] جز [[حیات]] جاوید نیست»<ref>مناقب آل ابی طالب، ج۳، ص۲۲۴.</ref>.
در جایی دیگر این‌گونه [[زندگی حقیقی]] را [[تفسیر]] می‌کند: «مرگ در راه [[عزت]] جز [[حیات]] جاوید نیست»<ref>مناقب آل ابی طالب، ج۳، ص۲۲۴.</ref>.
آنان که در زندگی در راه اهداف خویش [[مبارزه]] می‌کنند و سلطه [[بیداد]] را نمی‌پذیرند، [[ملت]] زنده‌اند اگر چه در این راه همه کشته شوند و به همین دلیل، [[شهید]] همواره زنده است و با همین [[فلسفه]] [[شهدای کربلا]] حیات [[جاودانه]] یافتند.<ref>[[سید مجتبی غیوری|غیوری، سید مجتبی]]، [[امام حسین و تربیت دینی (مقاله)|مقاله «امام حسین و تربیت دینی»]]، [[فرهنگ عاشورایی ج۷ (کتاب)|فرهنگ عاشورایی ج۷]] ص ۸۹.</ref>
آنان که در زندگی در راه اهداف خویش [[مبارزه]] می‌کنند و سلطه [[بیداد]] را نمی‌پذیرند، [[ملت]] زنده‌اند اگر چه در این راه همه کشته شوند و به همین دلیل، [[شهید]] همواره زنده است و با همین [[فلسفه]] [[شهدای کربلا]] حیات [[جاودانه]] یافتند.<ref>[[سید مجتبی غیوری|غیوری، سید مجتبی]]، [[امام حسین و تربیت دینی (مقاله)|مقاله «امام حسین و تربیت دینی»]]، [[فرهنگ عاشورایی ج۷ (کتاب)|فرهنگ عاشورایی ج۷]] ص ۸۹.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل وابسته}}
* [[عزت]]
* [[ذلت]]
* [[ذلت‌ناپذیری]]
* [[عزت نفس]]
{{پایان مدخل‌ وابسته}}


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:1100808.jpg|22px]] [[محمد جواد برهانی|برهانی، محمد جواد]]، [[سیره اجتماعی پیامبر اعظم (کتاب)|'''سیره اجتماعی پیامبر اعظم''']]
# [[پرونده:1100818.jpg|22px]] [[سید مجتبی غیوری|غیوری، سید مجتبی]]، '''[[امام حسین و تربیت دینی (مقاله)|مقاله «امام حسین و تربیت دینی»]]، [[فرهنگ عاشورایی ج۷ (کتاب)|'''فرهنگ عاشورایی ج۷]]'''
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:عزت‌خواهی]]
[[رده:عزت‌خواهی]]
[[رده:مدخل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۱

عزت‌خواهی امام حسین (ع)

امام حسین (ع) مرگ در راه مبارزه با ستم و عدوان را سعادت می‌داند و زندگی در کنار ستمگران را مایه ننگ و ذلت می‌شمرد: «لَا أَرَى الْمَوْتَ إِلَّا سَعَادَةً وَ الْحَيَاةَ مَعَ الظَّالِمِينَ إِلَّا بَرَماً»[۱]. در جایی دیگر این‌گونه زندگی حقیقی را تفسیر می‌کند: «مرگ در راه عزت جز حیات جاوید نیست»[۲]. آنان که در زندگی در راه اهداف خویش مبارزه می‌کنند و سلطه بیداد را نمی‌پذیرند، ملت زنده‌اند اگر چه در این راه همه کشته شوند و به همین دلیل، شهید همواره زنده است و با همین فلسفه شهدای کربلا حیات جاودانه یافتند.[۳]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. مناقب آل ابی طالب، ج۳، ص۲۲۴.
  2. مناقب آل ابی طالب، ج۳، ص۲۲۴.
  3. غیوری، سید مجتبی، مقاله «امام حسین و تربیت دینی»، فرهنگ عاشورایی ج۷ ص ۸۹.