اط بن ابی‌اط: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل...» ایجاد کرد)
 
 
(۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[اط بن ابی‌اط در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط  = }}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[اط بن ابی‌اط در تاریخ اسلامی]] </div>


==مقدمه==
== مقدمه ==
او از تیره [[سعد بن بکر]]<ref>و به قولی از سعدبن زید، ر.ک: زبیدی، ج۵، ص۱۰۳.</ref> از [[قبیله]] [[تمیم]] است<ref>طبری، ج۳، ص۳۶۹ و ۳۷۲؛ ابن حجر، ج۱، ص۳۴۹.</ref>. [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۳۴۹.</ref> گوید: در جایی از کتاب [[طبری]] نام او [[أط بن سوید]] آمده است، شاید سوید نام ابی‌اُط باشد. [[سخن]] ابن حجر در حالی است که در [[تاریخ]] طبری، اشاره‌ای به اینکه سوید نام [[پدر]] أُط است، نشده بلکه ابن حجر با توجه به نوشته طبری، اُط و سوید <ref>طبری، ج۳، ص۳۷۲.</ref> را اُط بن سوید خوانده و سوید را پدر اَُط پنداشته است. اُط از جمله [[یاران]] [[خالد بن ولید]] در ایام [[خلافت ابوبکر]] بود<ref>ابن حجر، ج۱، ص۳۴۹.</ref>، رودخانه‌ای نیز در [[عراق]] به نام أُط نامگذاری شده است. نامگذاری این رودخانه به نام أُط، زمانی بود که خالد بر ناحیه [[حیره]] [[پیروز]] شد و اُط را برای گرفتن [[خراج]] به ناحیه دو رقستان فرستاد. او در آنجا به کنار رودخانه‌ای فرود آمد و آن رودخانه به نام او مشهور گشت <ref>یاقوت حموی، ج۵، ص۳۱۷.</ref>.
او از تیره [[سعد بن بکر]]<ref>و به قولی از سعدبن زید، ر. ک: زبیدی، ج۵، ص۱۰۳.</ref> از [[قبیله]] [[تمیم]] است<ref>طبری، ج۳، ص۳۶۹ و ۳۷۲؛ ابن حجر، ج۱، ص۳۴۹.</ref>. [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۳۴۹.</ref> گوید: در جایی از کتاب [[طبری]] نام او [[أط بن سوید]] آمده است، شاید سوید نام ابی‌اُط باشد. [[سخن]] ابن حجر در حالی است که در [[تاریخ]] طبری، اشاره‌ای به اینکه سوید نام [[پدر]] أُط است، نشده بلکه ابن حجر با توجه به نوشته طبری، اُط و سوید <ref>طبری، ج۳، ص۳۷۲.</ref> را اُط بن سوید خوانده و سوید را پدر اَُط پنداشته است. اُط از جمله [[یاران]] [[خالد بن ولید]] در ایام [[خلافت ابوبکر]] بود<ref>ابن حجر، ج۱، ص۳۴۹.</ref>، رودخانه‌ای نیز در [[عراق]] به نام أُط نامگذاری شده است. نامگذاری این رودخانه به نام أُط، زمانی بود که خالد بر ناحیه [[حیره]] [[پیروز]] شد و اُط را برای گرفتن [[خراج]] به ناحیه دو رقستان فرستاد. او در آنجا به کنار رودخانه‌ای فرود آمد و آن رودخانه به نام او مشهور گشت <ref>یاقوت حموی، ج۵، ص۳۱۷.</ref>.


[[علامه عسکری]]<ref>ابن سبأ، ج۱، ص۲۹۶.</ref> این داستان را از ساخته‌های [[سیف بن عمر تمیمی]] [[کذاب]] می‌داند و بر این [[باور]] است که طبری، افسانه اُط بن ابی‌اُط را با سندش از [[سیف بن عمر]] گرفته و برخی چون [[ابن حجر]]، [[ابن فتحون]]، [[یاقوت حموی]] و [[زبیدی]] آن را برنمایانده‌اند. یاقوت حموی و زبیدی نیز با توجه به [[روایات]] [[سیف]]، برای اُط شرح حال نوشته‌اند و از رودخانه‌ای به نام او یاد کرده‌اند؛ در حالی که چنین رودخانه‌ای وجود خارجی نداشته و ندارد<ref>عسکری، یکصد و پنجاه صحابی ساختگی، ج۲، ص۱۸۳ و ۱۸۴.</ref>. البته ابن حجر<ref>ابن حجر، ج۹، ص۳۴۹.</ref> تصریح دارد که طبری داستان اُط بن ابی‌اُط را از سیف گرفته و در کتاب طبری<ref>طبری، ج۳، ص۳۷۲.</ref> نیز این مطلب آشکار است.<ref>[[رمضان محمدی|محمدی، رمضان]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «اط بن ابی‌اط»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۱۰۷.</ref>
[[علامه عسکری]]<ref>ابن سبأ، ج۱، ص۲۹۶.</ref> این داستان را از ساخته‌های [[سیف بن عمر تمیمی]] [[کذاب]] می‌داند و بر این [[باور]] است که طبری، افسانه اُط بن ابی‌اُط را با سندش از [[سیف بن عمر]] گرفته و برخی چون [[ابن حجر]]، [[ابن فتحون]]، [[یاقوت حموی]] و [[زبیدی]] آن را برنمایانده‌اند. یاقوت حموی و زبیدی نیز با توجه به [[روایات]] [[سیف]]، برای اُط شرح حال نوشته‌اند و از رودخانه‌ای به نام او یاد کرده‌اند؛ در حالی که چنین رودخانه‌ای وجود خارجی نداشته و ندارد<ref>عسکری، یکصد و پنجاه صحابی ساختگی، ج۲، ص۱۸۳ و ۱۸۴.</ref>. البته ابن حجر<ref>ابن حجر، ج۹، ص۳۴۹.</ref> تصریح دارد که طبری داستان اُط بن ابی‌اُط را از سیف گرفته و در کتاب طبری<ref>طبری، ج۳، ص۳۷۲.</ref> نیز این مطلب آشکار است.<ref>[[رمضان محمدی|محمدی، رمضان]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «اط بن ابی‌اط»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۱۰۷.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== منابع ==
 
==منابع==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:1100558.jpg|22px]] [[رمضان محمدی|محمدی، رمضان]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|'''مقاله «اط بن ابی‌اط»، دانشنامه سیره نبوی ج۲''']]
# [[پرونده:IM009658.jpg|22px]] [[رمضان محمدی|محمدی، رمضان]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|'''مقاله «اط بن ابی‌اط»، دانشنامه سیره نبوی ج۲''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{صحابه}}


[[رده:اُط بن ابی‌اُط]]
[[رده:مدخل]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:صحابه]]
[[رده:اصحاب پیامبر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۰۷

مقدمه

او از تیره سعد بن بکر[۱] از قبیله تمیم است[۲]. ابن حجر[۳] گوید: در جایی از کتاب طبری نام او أط بن سوید آمده است، شاید سوید نام ابی‌اُط باشد. سخن ابن حجر در حالی است که در تاریخ طبری، اشاره‌ای به اینکه سوید نام پدر أُط است، نشده بلکه ابن حجر با توجه به نوشته طبری، اُط و سوید [۴] را اُط بن سوید خوانده و سوید را پدر اَُط پنداشته است. اُط از جمله یاران خالد بن ولید در ایام خلافت ابوبکر بود[۵]، رودخانه‌ای نیز در عراق به نام أُط نامگذاری شده است. نامگذاری این رودخانه به نام أُط، زمانی بود که خالد بر ناحیه حیره پیروز شد و اُط را برای گرفتن خراج به ناحیه دو رقستان فرستاد. او در آنجا به کنار رودخانه‌ای فرود آمد و آن رودخانه به نام او مشهور گشت [۶].

علامه عسکری[۷] این داستان را از ساخته‌های سیف بن عمر تمیمی کذاب می‌داند و بر این باور است که طبری، افسانه اُط بن ابی‌اُط را با سندش از سیف بن عمر گرفته و برخی چون ابن حجر، ابن فتحون، یاقوت حموی و زبیدی آن را برنمایانده‌اند. یاقوت حموی و زبیدی نیز با توجه به روایات سیف، برای اُط شرح حال نوشته‌اند و از رودخانه‌ای به نام او یاد کرده‌اند؛ در حالی که چنین رودخانه‌ای وجود خارجی نداشته و ندارد[۸]. البته ابن حجر[۹] تصریح دارد که طبری داستان اُط بن ابی‌اُط را از سیف گرفته و در کتاب طبری[۱۰] نیز این مطلب آشکار است.[۱۱]

منابع

پانویس

  1. و به قولی از سعدبن زید، ر. ک: زبیدی، ج۵، ص۱۰۳.
  2. طبری، ج۳، ص۳۶۹ و ۳۷۲؛ ابن حجر، ج۱، ص۳۴۹.
  3. ابن حجر، ج۱، ص۳۴۹.
  4. طبری، ج۳، ص۳۷۲.
  5. ابن حجر، ج۱، ص۳۴۹.
  6. یاقوت حموی، ج۵، ص۳۱۷.
  7. ابن سبأ، ج۱، ص۲۹۶.
  8. عسکری، یکصد و پنجاه صحابی ساختگی، ج۲، ص۱۸۳ و ۱۸۴.
  9. ابن حجر، ج۹، ص۳۴۹.
  10. طبری، ج۳، ص۳۷۲.
  11. محمدی، رمضان، مقاله «اط بن ابی‌اط»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۱۰۷.