حزن در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-''']] == پانویس == {{پانویس}} +''']] {{پایان منابع}} == پانویس == {{پانویس}}))
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[حزن]]''' است. "'''[[حزن]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
| موضوع مرتبط = حزن
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[حزن در قرآن]] - [[حزن در حدیث]] - [[حزن در فقه سیاسی]] </div>
| عنوان مدخل = [[حزن]]
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[حزن (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
| مداخل مرتبط = [[حزن در قرآن]] - [[حزن در حدیث]] - [[حزن در فقه سیاسی]]  
| پرسش مرتبط  = حزن (پرسش)
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
*[[اندوه]]، [[نگرانی]]<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۴۵.</ref> و [[افسردگی]] و ضد [[فرح]] ([[شادی]]) و [[سرور]]<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۳، ص۱۱۱.</ref>.  
* [[اندوه]]، [[نگرانی]]<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۴۵.</ref> و [[افسردگی]] و ضد [[فرح]] ([[شادی]]) و [[سرور]]<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۳، ص۱۱۱.</ref>.  
*{{متن قرآن|وَلَا تَهِنُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ}}<ref>«و سستی نورزید و اندوهگین مباشید که اگر مؤمن باشید شما برترید» سوره آل عمران، آیه ۱۳۹.</ref>
*{{متن قرآن|وَلَا تَهِنُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ}}<ref>«و سستی نورزید و اندوهگین مباشید که اگر مؤمن باشید شما برترید» سوره آل عمران، آیه ۱۳۹.</ref>
*در [[قرآن کریم]]، [[حُزن]] به اعتبار متعلق آن به [[حُزن]] فردی و [[حُزن]] جمعی تقسیم می‌شود:
* در [[قرآن کریم]]، [[حُزن]] به اعتبار متعلق آن به [[حُزن]] فردی و [[حُزن]] جمعی تقسیم می‌شود:
*[[حُزن]] فردی به معنای دلتنگی یا [[ناراحتی]] [[وجدان]] و پژمردگی است {{متن قرآن|إِنَّمَا أَشْكُو بَثِّي وَحُزْنِي إِلَى اللَّهِ}}<ref>«پریشانی و اندوهگینی خود را تنها به خداوند شکوه می‌برم» سوره یوسف، آیه ۸۶.</ref>.
* [[حُزن]] فردی به معنای دلتنگی یا [[ناراحتی]] [[وجدان]] و پژمردگی است {{متن قرآن|إِنَّمَا أَشْكُو بَثِّي وَحُزْنِي إِلَى اللَّهِ}}<ref>«پریشانی و اندوهگینی خود را تنها به خداوند شکوه می‌برم» سوره یوسف، آیه ۸۶.</ref>.
*[[حُزن]] جمعی یا [[اجتماعی]] به مفهوم [[افسردگی]] و پژمردگی [[اجتماعی]] اطلاق می‌شود: {{متن قرآن|أَلَا إِنَّ أَوْلِيَاءَ اللَّهِ لَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ}}<ref>«آگاه باشید که دوستان خداوند نه بیمی خواهند داشت و نه اندوهگین می‌شوند» سوره یونس، آیه ۶۲.</ref>.
* [[حُزن]] جمعی یا [[اجتماعی]] به مفهوم [[افسردگی]] و پژمردگی [[اجتماعی]] اطلاق می‌شود: {{متن قرآن|أَلَا إِنَّ أَوْلِيَاءَ اللَّهِ لَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ}}<ref>«آگاه باشید که دوستان خداوند نه بیمی خواهند داشت و نه اندوهگین می‌شوند» سوره یونس، آیه ۶۲.</ref>.
*علل و عوامل ایجاد [[حزن]]، دریغ و حرمان از گذشته و [[نگرانی]] از [[آینده]] است<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۶، ص۲۷.</ref>. این هر دو علت در محدوده فردی به [[افسردگی]] فردی و در عرصه [[اجتماعی]] به [[افسردگی]] [[اجتماعی]] می‌انجامند.
* علل و عوامل ایجاد [[حزن]]، دریغ و حرمان از گذشته و [[نگرانی]] از [[آینده]] است<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۶، ص۲۷.</ref>. این هر دو علت در محدوده فردی به [[افسردگی]] فردی و در عرصه [[اجتماعی]] به [[افسردگی]] [[اجتماعی]] می‌انجامند.
*[[خوف]] و [[حُزن]] در بسیاری از [[آیات قرآنی]] (چهارده مورد) با هم استعمال شده‌اند. وجه فرق این دو کلمه چنین بیان شده است: [[خوف]] [[ترس]] از خطر واقعی حال و [[آینده]] است؛ ولی [[حزن]] به صورت [[ترس]] نیست؛ بلکه [[نگرانی]] و اندوهی است که می‌تواند ناشی از گذشته، حال یا [[آینده]] باشد<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۲۱۶.</ref>.
* [[خوف]] و [[حُزن]] در بسیاری از [[آیات قرآنی]] (چهارده مورد) با هم استعمال شده‌اند. وجه فرق این دو کلمه چنین بیان شده است: [[خوف]] [[ترس]] از خطر واقعی حال و [[آینده]] است؛ ولی [[حزن]] به صورت [[ترس]] نیست؛ بلکه [[نگرانی]] و اندوهی است که می‌تواند ناشی از گذشته، حال یا [[آینده]] باشد<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۲۱۶.</ref>.
*در [[قرآن کریم]] برای [[شهیدان]]، [[دوستداران]] [[خدا]] {{متن قرآن|أَوْلِيَاءَ اللَّهِ}}، [[مؤمنان]] به [[خدا]] و [[روز قیامت]]، [[پرهیزکاران]]، [[صالحان]] و برخی دیگر از [[نیکوکاران]] تعبیر {{متن قرآن|لَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ}} به کار رفته است.
* در [[قرآن کریم]] برای [[شهیدان]]، [[دوستداران]] [[خدا]] {{متن قرآن|أَوْلِيَاءَ اللَّهِ}}، [[مؤمنان]] به [[خدا]] و [[روز قیامت]]، [[پرهیزکاران]]، [[صالحان]] و برخی دیگر از [[نیکوکاران]] تعبیر {{متن قرآن|لَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ}} به کار رفته است.
*در [[فرهنگ]] [[سیاسی]]، واژه آلمانی "Weltschmerz" به معنای خستگی مالیخولیایی از [[زندگی]]، [[بدبینی]] احساساتی در مورد وضع [[دنیا]]، [[حُزن]] و دلتنگی به واسطه بدی‌های عالم آمده است که در هر صورت ممکن است، [[جهان‌بینی]] شخص از آن رنگ بگیرد<ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۴۵۸.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۲۲۶-۲۲۷.</ref>
* در [[فرهنگ]] [[سیاسی]]، واژه آلمانی "Weltschmerz" به معنای خستگی مالیخولیایی از [[زندگی]]، [[بدبینی]] احساساتی در مورد وضع [[دنیا]]، [[حُزن]] و دلتنگی به واسطه بدی‌های عالم آمده است که در هر صورت ممکن است، [[جهان‌بینی]] شخص از آن رنگ بگیرد<ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۴۵۸.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۲۲۶-۲۲۷.</ref>


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۳۹

مقدمه

منابع

پانویس

  1. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۴۵.
  2. ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۳، ص۱۱۱.
  3. «و سستی نورزید و اندوهگین مباشید که اگر مؤمن باشید شما برترید» سوره آل عمران، آیه ۱۳۹.
  4. «پریشانی و اندوهگینی خود را تنها به خداوند شکوه می‌برم» سوره یوسف، آیه ۸۶.
  5. «آگاه باشید که دوستان خداوند نه بیمی خواهند داشت و نه اندوهگین می‌شوند» سوره یونس، آیه ۶۲.
  6. وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۶، ص۲۷.
  7. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۲۱۶.
  8. علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۴۵۸.
  9. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۲۲۶-۲۲۷.