ام عبدالله دختر حارث: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== +== پانویس ==))
 
(۱۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = زنان در نهضت عاشورا | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط  = }}
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[ام عبدالله دختر حارث در تاریخ اسلامی]] </div>


==مقدمه==
== مقدمه ==
ام عبدالله دختر [[حارث]] نیز از زنانی بود که پس از [[واقعه کربلا]] همسرش [[مالک بن نسر کندی]] را که از [[سپاهیان]] [[یزید]] بود، [[سرزنش]] و [[شماتت]] کرد و از او و [[یاران]] و همراهانش [[بیزاری]] جست.
ام عبدالله دختر [[حارث]] نیز از زنانی بود که پس از [[واقعه کربلا]]، همسرش [[مالک بن نسر کندی]] را که از سپاهیان [[یزید]] بود، [[سرزنش]] و [[شماتت]] کرد و از او و [[یاران]] و همراهانش [[بیزاری]] جست.


برابر برخی از گزارش‌ها، مالک بن نسر در [[کربلا]] پس از [[شهادت امام]]، کلاه [[حضرت]] را دزدید و به [[خانه]] برد. همسرش به او گفت: آیا چیزی که از حسین دزدیده‌ای به خانه من آوری؟ به [[خدا]] [[سوگند]] که این کار شدنی نیست! هرچه زودتر آن را بیرون ببر. در [[نقلی]] دیگر آمده است: از پیش من بیرون شو، [[خداوند]] قبرت را پر از [[آتش]] کند و او را از خانه بیرون کرد<ref>خوارزمی، مقتل الحسین، ج۲، ص۴۰؛ بحارالانوار، ج۴۵، ص۴۳. برخی از او به عنوان نسیر یا بشیر یاد کرده‌اند.</ref>. خوارزمی در ادامه گزارش یاد شده از یاران مالک نقل کرده است که پس از واقعه کربلا دو دست او شل شد و تا هنگام [[مرگ]] [[فقیر]] و بدحال بود و با همان حالت از [[دنیا]] رفت.<ref>[[محمد صادق مزینانی|مزینانی، محمد صادق]]، [[نقش زنان در حماسه عاشورا (کتاب)|نقش زنان در حماسه عاشورا]]، ص:۲۸۰-۲۸۱.</ref>
برابر برخی از گزارش‌ها، مالک بن نسر در [[کربلا]] پس از شهادت امام، کلاه حضرت را دزدید و به [[خانه]] برد. همسرش به او گفت: آیا چیزی که از حسین دزدیده‌ای به خانه من آوری؟ به [[خدا]] [[سوگند]] که این کار شدنی نیست! هرچه زودتر آن را بیرون ببر. در [[نقلی]] دیگر آمده است: از پیش من بیرون شو، [[خداوند]] قبرت را پر از [[آتش]] کند و او را از خانه بیرون کرد<ref>خوارزمی، مقتل الحسین، ج۲، ص۴۰؛ بحارالانوار، ج۴۵، ص۴۳. برخی از او به عنوان نسیر یا بشیر یاد کرده‌اند.</ref>. خوارزمی در ادامه گزارش یاد شده از یاران مالک نقل کرده است که پس از واقعه کربلا دو دست او شل شد و تا هنگام [[مرگ]] [[فقیر]] و بدحال بود و با همان حالت از [[دنیا]] رفت<ref>[[محمد صادق مزینانی|مزینانی، محمد صادق]]، [[نقش زنان در حماسه عاشورا (کتاب)|نقش زنان در حماسه عاشورا]]، ص۲۸۰-۲۸۱.</ref>.


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
*[[مالک بن نسر کندی]] (همسر)
{{مدخل وابسته}}
* [[مالک بن نسر کندی]] (همسر)
{{پایان مدخل وابسته}}


== منابع ==
== منابع ==
خط ۱۹: خط ۱۹:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده: ام عبدالله دختر حارث]]
[[رده:بانوان عاشورایی]]
[[رده: اعلام]]
[[رده: صحابه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۱۷

مقدمه

ام عبدالله دختر حارث نیز از زنانی بود که پس از واقعه کربلا، همسرش مالک بن نسر کندی را که از سپاهیان یزید بود، سرزنش و شماتت کرد و از او و یاران و همراهانش بیزاری جست.

برابر برخی از گزارش‌ها، مالک بن نسر در کربلا پس از شهادت امام، کلاه حضرت را دزدید و به خانه برد. همسرش به او گفت: آیا چیزی که از حسین دزدیده‌ای به خانه من آوری؟ به خدا سوگند که این کار شدنی نیست! هرچه زودتر آن را بیرون ببر. در نقلی دیگر آمده است: از پیش من بیرون شو، خداوند قبرت را پر از آتش کند و او را از خانه بیرون کرد[۱]. خوارزمی در ادامه گزارش یاد شده از یاران مالک نقل کرده است که پس از واقعه کربلا دو دست او شل شد و تا هنگام مرگ فقیر و بدحال بود و با همان حالت از دنیا رفت[۲].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. خوارزمی، مقتل الحسین، ج۲، ص۴۰؛ بحارالانوار، ج۴۵، ص۴۳. برخی از او به عنوان نسیر یا بشیر یاد کرده‌اند.
  2. مزینانی، محمد صادق، نقش زنان در حماسه عاشورا، ص۲۸۰-۲۸۱.