کرامات امام باقر: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==))
 
(۱۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[امامت]]''' است. "'''کرامات امام باقر'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
| موضوع مرتبط = امام باقر
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[کرامات امام باقر در قرآن]] - [[کرامات امام باقر در حدیث]] - [[کرامات امام باقر در کلام اسلامی]] - [[کرامات امام باقر در فلسفه اسلامی]] - [[کرامات امام باقر در عرفان اسلامی]]</div>
| عنوان مدخل  =  
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[کرامات امام باقر (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
| مداخل مرتبط =  
| پرسش مرتبط  =
}}


==مقدمه==
از [[امام باقر]] {{ع}} [[امور خارق العاده]] و '''[[کرامات]] و معجزاتی''' در منابع معتبر [[نقل]] شده است مانند: خبردادن از سرانجام [[زید]]؛ [[آگاهی]] از کارهای پنهانی و بیرون آوردن سیب از میان سنگ.
از [[امام باقر]] {{ع}} [[امور خارق العاده]] و [[کرامات]] و معجزاتی در منابع معتبر [[نقل]] شده که علاوه بر [[نصوص]] می‌تواند [[شاهد]] و گواهی بر [[امامت]] آن [[حضرت]] باشد<ref>ر.ک: بحار، ج ۴۶، ص ۲۳۳.</ref>. در اینجا به ذکر سه مورد بسنده می‌شود:
 
#'''خبردادن از سرانجام [[زید]]''': [[زید بن علی بن الحسین]] خدمت [[امام باقر]] {{ع}} رسید و نامه‌هائی از [[اهل کوفه]] همراه داشت که او را بطرف خود خوانده و از اجتماع خود آگاهش نموده و درخواست [[نهضت]] داده بودند. [[امام باقر]] {{ع}} درباره [[شئون]] و [[مسئولیت‌های امام]] در قبال وقایع و حوادث [[اجتماعی]] مفصلا برای توضیح دادند و در پایان، خطاب به [[زید]] سرانجام او را یادآور شده و فرمودند: برادرم تو می‌خواهی [[ملت]] و آئین مردمی را زنده کنی که به [[آیات]] [[خدا]] [[کافر]] شدند و [[نافرمانی]] پیامبرش کردند و بدون [[رهبری]] [[خدا]] پیرو [[هوای نفس]] خود شدند و بدون دلیلی از جانب [[خدا]] و فرمانی از پیغمبرش ادعای [[خلافت]] کردند؟ برادرم ترا در [[پناه]] [[خدا]] می‌برم از اینکه فردا در کناسه به دار آویخته شوی. آنگاه چشمان [[حضرت]] جوشید و اشکش جاری شد<ref>ر.ک: کافی، ج ۱، ص ۳۵۶. و اثبات الهداة بالنصوص و المعجزات، ج ۴، ص ۹۴.</ref>. فرجام [[زید]] و به دارآویخته شدن او به وضع دردناک در منابع تاریخی [[فریقین]] به [[تواتر]] ثبت و [[نقل]] شده است<ref>ر.ک: مقاتل الطالبیین، ص ۱۸۰ و الکامل فی التاریخ، ج ۵، ص ۲۲۴.</ref>.
== مقدمه ==
#'''[[آگاهی]] از کارهای پنهانی''': [[ابوبصیر]] می‌گوید در [[کوفه]] به زنی [[قرائت قرآن]] یاد می‌دادم و گاهی هم با او مزاح می‌کردم وقتی که خدمت [[امام باقر]] {{ع}} شرفیاب شدم مرا مورد عتاب قرار داد و فرمود: {{عربی|"مَنِ ارْتَكَبَ الذَّنْبَ فِي الْخَلَاءِ لَمْ يَعْبَأِ اللَّهُ بِهِ"}}؛ هر که در خلوت مرتکب گناهی شود [[حق تعالی]] با او اعتنایی نخواهد کرد. آنگاه فرمود به آن [[زن]] چه گفتی؟ من از شرم وجالت صورت خود را پوشاندم و [[توبه]] کردم. [[حضرت]] به من فرمود این کار ناپسند را تکرار مکن<ref>الخرائج و الجرائج، ج ۲، ص ۵۹۴ و بحار، ج ۴۶، ص ۲۴۷.</ref>.
از [[امام باقر]] {{ع}} [[امور خارق العاده]] و [[کرامات]] و معجزاتی در منابع معتبر [[نقل]] شده که علاوه بر [[نصوص]] می‌تواند [[شاهد]] و گواهی بر [[امامت]] آن حضرت باشد<ref>ر.ک: بحار، ج ۴۶، ص ۲۳۳.</ref>. در اینجا به ذکر سه مورد بسنده می‌شود:
#'''بیرون آوردن سیب از میان سنگ''': [[جابر]] بن [[یزید]] [[روایت]] کرده که: در خدمت [[حضرت]] [[امام محمد باقر]] {{ع}} به سفر رفتیم آن [[حضرت]] عازم [[حیره]] بود وقتی به [[کربلا]] مشرف شدیم به من فرمود: {{عربی|"هَذِهِ رَوضَةٌ مِن رِیَاضِ الجَنّةِ لَنَا وَ لِشِیعَتِنَا وَ حُفرَةٌ مِن حُفَرِ جَهَنّمَ لِأَعدَائِنَا"}}. این [[زمین]] برای ما و [[شیعیان]] ما بوستانی است از بوستان‌های [[بهشت]] و برای [[دشمنان]] ما حفره‌ای است از حفره‌های [[جهنم]]. پس دست مبارکش را در میان سنگ‌ها داخل کرد و سیبی از برایم بیرون آورد که هرگز به آن خوشبویی ندیده بودم و به هیچ‌وجه با میوه‌های دنیایی شباهت نداشت و دانستم از میوه‌های [[بهشت]] است و از آن خوردم و از [[برکت]] و [[فضیلت]] آن تا چهار روز به طعام [[حاجت]] نیافتم و حدثی از من سرنزد<ref>دلائل الإمامة (ط – الحدیثة)، ص ۲۲۱.</ref><ref>[[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]]، جلد ۲ ص ۴۸.</ref>.
# '''خبردادن از سرانجام [[زید]]''': [[زید بن علی بن الحسین]] خدمت [[امام باقر]] {{ع}} رسید و نامه‌هایی از [[اهل کوفه]] همراه داشت که او را به‌طرف خود خوانده و از اجتماع خود آگاهش نموده و درخواست [[نهضت]] داده بودند. [[امام باقر]] {{ع}} درباره [[شئون]] و [[مسئولیت‌های امام]] در قبال وقایع و حوادث [[اجتماعی]] مفصلا برای او توضیح دادند و در پایان، خطاب به [[زید]] سرانجام او را یادآور شده و فرمودند: برادرم تو می‌خواهی [[ملت]] و آئین مردمی را زنده کنی که به [[آیات]] [[خدا]] [[کافر]] شدند و [[نافرمانی]] پیامبرش کردند و بدون [[رهبری]] [[خدا]] پیرو [[هوای نفس]] خود شدند و بدون دلیلی از جانب [[خدا]] و فرمانی از پیغمبرش ادعای [[خلافت]] کردند؟ برادرم ترا در پناه [[خدا]] می‌برم از اینکه فردا در کناسه به دار آویخته شوی. آنگاه چشمان حضرت جوشید و اشکش جاری شد<ref>ر.ک: کافی، ج ۱، ص ۳۵۶؛ اثبات الهداة بالنصوص و المعجزات، ج ۴، ص ۹۴.</ref>. فرجام [[زید]] و به دارآویخته شدن او به وضع دردناک در منابع تاریخی [[فریقین]] به تواتر ثبت و [[نقل]] شده است<ref>ر.ک: مقاتل الطالبیین، ص ۱۸۰ و الکامل فی التاریخ، ج ۵، ص ۲۲۴.</ref>.
# '''[[آگاهی]] از کارهای پنهانی''': [[ابوبصیر]] می‌گوید در [[کوفه]] به زنی [[قرائت قرآن]] یاد می‌دادم و گاهی هم با او مزاح می‌کردم وقتی خدمت [[امام باقر]] {{ع}} شرفیاب شدم مرا مورد عتاب قرار داد و فرمود: {{متن حدیث|مَنِ ارْتَكَبَ الذَّنْبَ فِي الْخَلَاءِ لَمْ يَعْبَأِ اللَّهُ بِهِ}}؛ هر که در خلوت مرتکب گناهی شود [[حق تعالی]] با او اعتنایی نخواهد کرد. آنگاه فرمود به آن [[زن]] چه گفتی؟ من از شرم وجالت صورت خود را پوشاندم و [[توبه]] کردم. حضرت به من فرمود این کار ناپسند را تکرار مکن<ref>الخرائج و الجرائج، ج ۲، ص ۵۹۴ و بحار، ج ۴۶، ص ۲۴۷.</ref>.
# '''بیرون آوردن سیب از میان سنگ''': [[جابر بن یزید]] [[روایت]] کرده: در خدمت [[امام محمد باقر]] {{ع}} به سفر رفتیم آن حضرت عازم [[حیره]] بود وقتی به [[کربلا]] مشرف شدیم به من فرمود: {{متن حدیث|هَذِهِ رَوضَةٌ مِن رِیَاضِ الجَنّةِ لَنَا وَ لِشِیعَتِنَا وَ حُفرَةٌ مِن حُفَرِ جَهَنّمَ لِأَعدَائِنَا}}. این [[زمین]] برای ما و [[شیعیان]] ما بوستانی است از بوستان‌های [[بهشت]] و برای [[دشمنان]] ما حفره‌ای است از حفره‌های [[جهنم]]. پس دست مبارکش را در میان سنگ‌ها داخل کرد و سیبی از برایم بیرون آورد که هرگز به آن خوشبویی ندیده بودم و به هیچ‌وجه با میوه‌های دنیایی شباهت نداشت و دانستم از میوه‌های [[بهشت]] است و از آن خوردم و از [[برکت]] و [[فضیلت]] آن تا چهار روز به طعام [[حاجت]] نیافتم و حدثی از من سرنزد<ref>دلائل الإمامة (ط – الحدیثة)، ص ۲۲۱.</ref>.<ref>[[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]]، جلد ۲ ص ۴۸.</ref>


== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==
{{پرسش وابسته}}
* [[آیا امام باقر معجزه و کرامات داشتند؟ (پرسش)]]
* [[آیا امام باقر معجزه و کرامات داشتند؟ (پرسش)]]
 
{{پایان پرسش وابسته}}
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل‌های وابسته}}
* [[هدایت]]
* [[ولایت]] ([[ولایت تکوینی]]؛ [[ولایت تشریعی]]؛ [[ولایت امر]])
* [[خلافت]]
* [[شهادت]]
* [[ملک]]
* [[حکم]]
* [[وراثت]] ([[وراثت زمین]]؛ [[وراثت کتاب]])
* [[حجت]]
* [[تمکین فی الارض]]
* [[امت وسط]]
* [[اصطفا]]
* [[اجتبا]]
* [[امامت در قرآن]]
* [[آیات امامت]]
* [[امامت در حدیث]]
* [[امامت در کلام اسلامی]]
* [[امامت در حکمت اسلامی]]
* [[امامت در عرفان اسلامی]]
* [[امامت از دیدگاه برون‌دینی]]
* [[امامت امامان دوازده‌گانه]]
* [[شؤون امام]]
* [[صفات امام]]
* [[راه تعیین امام]]
* [[امامان دوازده‌گانه]]
* [[امامت امام على]]
* [[امامت امام حسن مجتبى]]
* [[امامت امام حسين]]
* [[امامت امام سجاد]]
* [[امامت امام باقر]]
* [[امامت امام صادق]]
* [[امامت امام كاظم]]
* [[امامت امام رضا]]
* [[امامت امام جواد]]
* [[امامت امام هادى]]
* [[امامت امام حسن عسکری]]
* [[امامت امام مهدى]]
* [[امامان از اهل بیت پیامبر خاتم]]
{{پایان}}
{{پایان}}
 
==[[:رده:آثار کرامات امام باقر|منبع‌شناسی جامع کرامات امام باقر]]==
* [[:رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های کرامات امام باقر|کتاب‌شناسی کرامات امام باقر]]؛
* [[:رده:مقاله‌شناسی مقاله‌های کرامات امام باقر|مقاله‌شناسی کرامات امام باقر]]؛
* [[:رده:پایان‌نامه‌شناسی پایان‌نامه‌های کرامات امام باقر|پایان‌نامه‌شناسی کرامات امام باقر]].


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:1368914.jpg|22px]] [[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ (کتاب)|'''معارف و عقاید ۵''']]
# [[پرونده:1368914.jpg|22px]] [[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ (کتاب)|'''معارف و عقاید ۵''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۶۸: خط ۲۷:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


{{امامت شناسی}}
[[رده:مدخل]]
[[رده:کرامات اهل بیت]]
[[رده:کرامات اهل بیت]]
[[رده:امام باقر]]
[[رده:معجزه و کرامت]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۲۶

از امام باقر (ع) امور خارق العاده و کرامات و معجزاتی در منابع معتبر نقل شده است مانند: خبردادن از سرانجام زید؛ آگاهی از کارهای پنهانی و بیرون آوردن سیب از میان سنگ.

مقدمه

از امام باقر (ع) امور خارق العاده و کرامات و معجزاتی در منابع معتبر نقل شده که علاوه بر نصوص می‌تواند شاهد و گواهی بر امامت آن حضرت باشد[۱]. در اینجا به ذکر سه مورد بسنده می‌شود:

  1. خبردادن از سرانجام زید: زید بن علی بن الحسین خدمت امام باقر (ع) رسید و نامه‌هایی از اهل کوفه همراه داشت که او را به‌طرف خود خوانده و از اجتماع خود آگاهش نموده و درخواست نهضت داده بودند. امام باقر (ع) درباره شئون و مسئولیت‌های امام در قبال وقایع و حوادث اجتماعی مفصلا برای او توضیح دادند و در پایان، خطاب به زید سرانجام او را یادآور شده و فرمودند: برادرم تو می‌خواهی ملت و آئین مردمی را زنده کنی که به آیات خدا کافر شدند و نافرمانی پیامبرش کردند و بدون رهبری خدا پیرو هوای نفس خود شدند و بدون دلیلی از جانب خدا و فرمانی از پیغمبرش ادعای خلافت کردند؟ برادرم ترا در پناه خدا می‌برم از اینکه فردا در کناسه به دار آویخته شوی. آنگاه چشمان حضرت جوشید و اشکش جاری شد[۲]. فرجام زید و به دارآویخته شدن او به وضع دردناک در منابع تاریخی فریقین به تواتر ثبت و نقل شده است[۳].
  2. آگاهی از کارهای پنهانی: ابوبصیر می‌گوید در کوفه به زنی قرائت قرآن یاد می‌دادم و گاهی هم با او مزاح می‌کردم وقتی خدمت امام باقر (ع) شرفیاب شدم مرا مورد عتاب قرار داد و فرمود: «مَنِ ارْتَكَبَ الذَّنْبَ فِي الْخَلَاءِ لَمْ يَعْبَأِ اللَّهُ بِهِ»؛ هر که در خلوت مرتکب گناهی شود حق تعالی با او اعتنایی نخواهد کرد. آنگاه فرمود به آن زن چه گفتی؟ من از شرم وجالت صورت خود را پوشاندم و توبه کردم. حضرت به من فرمود این کار ناپسند را تکرار مکن[۴].
  3. بیرون آوردن سیب از میان سنگ: جابر بن یزید روایت کرده: در خدمت امام محمد باقر (ع) به سفر رفتیم آن حضرت عازم حیره بود وقتی به کربلا مشرف شدیم به من فرمود: «هَذِهِ رَوضَةٌ مِن رِیَاضِ الجَنّةِ لَنَا وَ لِشِیعَتِنَا وَ حُفرَةٌ مِن حُفَرِ جَهَنّمَ لِأَعدَائِنَا». این زمین برای ما و شیعیان ما بوستانی است از بوستان‌های بهشت و برای دشمنان ما حفره‌ای است از حفره‌های جهنم. پس دست مبارکش را در میان سنگ‌ها داخل کرد و سیبی از برایم بیرون آورد که هرگز به آن خوشبویی ندیده بودم و به هیچ‌وجه با میوه‌های دنیایی شباهت نداشت و دانستم از میوه‌های بهشت است و از آن خوردم و از برکت و فضیلت آن تا چهار روز به طعام حاجت نیافتم و حدثی از من سرنزد[۵].[۶]

پرسش‌های وابسته

منابع

پانویس

  1. ر.ک: بحار، ج ۴۶، ص ۲۳۳.
  2. ر.ک: کافی، ج ۱، ص ۳۵۶؛ اثبات الهداة بالنصوص و المعجزات، ج ۴، ص ۹۴.
  3. ر.ک: مقاتل الطالبیین، ص ۱۸۰ و الکامل فی التاریخ، ج ۵، ص ۲۲۴.
  4. الخرائج و الجرائج، ج ۲، ص ۵۹۴ و بحار، ج ۴۶، ص ۲۴۷.
  5. دلائل الإمامة (ط – الحدیثة)، ص ۲۲۱.
  6. زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید ۵، جلد ۲ ص ۴۸.