منابع علم امام در قرآن (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== +== پانویس ==)) |
جز (جایگزینی متن - ':«' به ': «') |
||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات مقاله | {{جعبه اطلاعات مقاله | ||
| عنوان | | عنوان = منابع [[علم امام]]{{ع}} در قرآن | ||
| عنوان اصلی | | عنوان اصلی = | ||
| تصویر | | تصویر = emamatp.jpg | ||
| اندازه تصویر | | اندازه تصویر = 200px | ||
| رتبه | | رتبه = | ||
| زبان | | زبان = فارسی | ||
| زبان اصلی | | زبان اصلی = | ||
| نویسنده | | نویسنده = [[محمد تقی شاکر]] | ||
| نویسندگان | | نویسندگان = | ||
| تحقیق یا تدوین | | تحقیق یا تدوین = | ||
| زیر نظر | | زیر نظر = | ||
| به کوشش = | | به کوشش = | ||
| مترجم | | مترجم = | ||
| مترجمان | | مترجمان = | ||
| ویراستار | | ویراستار = | ||
| ویراستاران | | ویراستاران = | ||
| موضوع | | موضوع =[[منابع علم امام]] | ||
| مذهب | | مذهب = شیعه | ||
| منتشر شده در | | منتشر شده در = [[امامت‌پژوهی (نشریه)|فصلنامه امامت‌پژوهی]] | ||
| به همت | | به همت = | ||
| وابسته به | | وابسته به = [[بنیاد فرهنگی امامت]] | ||
| محل نشر | | محل نشر = قم، ایران | ||
| تاریخ نشر | | تاریخ نشر = تابستان ۱۳۹۱ | ||
| شماره | | شماره = ۶ | ||
| صفحه | | صفحه = ۲۲ | ||
| صفحات | | شماره صفحات = از صفحه ۱۶۵ تا ۱۸۶ مجله | ||
| ناشر الکترونیک | | ناشر الکترونیک = [[بنیاد فرهنگی امامت]] | ||
}} | }} | ||
'''منابع [[علم امام]]{{ع}} در قرآن''' عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی و دسته‌بندی منابع [[علم امام]]{{ع}} می‌پردازد. این مقاله ۲۲ صفحه‌ای به قلم [[محمد تقی شاکر ]] نگاشته شده و در [[امامت‌پژوهی (نشریه)|فصلنامه امامت‌پژوهی]] (شماره ۶، تابستان ۱۳۹۱) منتشر گشته است.<ref>[ | '''منابع [[علم امام]]{{ع}} در قرآن''' عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی و دسته‌بندی منابع [[علم امام]]{{ع}} می‌پردازد. این مقاله ۲۲ صفحه‌ای به قلم [[محمد تقی شاکر]] نگاشته شده و در [[امامت‌پژوهی (نشریه)|فصلنامه امامت‌پژوهی]] (شماره ۶، تابستان ۱۳۹۱) منتشر گشته است.<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/896759 پایگاه مجلات تخصصی نور]</ref> | ||
==چکیده مقاله== | ==چکیده مقاله== | ||
* نویسنده در چکیده مقاله می‌نویسد: «بنابر اعتقاد شیعه مرجعیت دینی و علمی پس از [[پیامبر]]{{صل}} تنها در اختیار [[ائمه]]{{عم}} است. مهم‌ترین سؤالی که در اینجا مطرح می‌شود چرایی و دلیل این گفتار و ادعاست. مکتب تشیع با توجه به نقش [[امام]] پس از [[پیامبر خاتم]]{{صل}} که نقش هدایت گسترده است، [[امام]] را دارای ارتباط و آگاهی از منابع عظیم الهی می‌داند و دانش او را فراتر از علم عادی، دارای مجاری و مبادی غیبی و لدنی برمی‌شمارد. قرآن و روایات، بر اثبات دیدگاه اتصال [[علم امام]]{{ع}} به خداوند سبحان دلالت می‌کنند. سرچشمه و منابع [[علم امام]]{{ع}} گسترده و متعدد هستند؛ از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به [[قرآن]]، [[روح القدس]]، جامعه، [[مصحف فاطمه]]{{س}}، [[صحف انبیا|صحف]] و [[کتب انبیا]]، [[عمود نور]]، [[الف باب]]، [[تحدیث]] ([[نقر]] و [[نکت]]) و [[اسم اعظم]] اشاره کرد». | * نویسنده در چکیده مقاله می‌نویسد: «بنابر اعتقاد شیعه مرجعیت دینی و علمی پس از [[پیامبر]]{{صل}} تنها در اختیار [[ائمه]]{{عم}} است. مهم‌ترین سؤالی که در اینجا مطرح می‌شود چرایی و دلیل این گفتار و ادعاست. مکتب تشیع با توجه به نقش [[امام]] پس از [[پیامبر خاتم]]{{صل}} که نقش هدایت گسترده است، [[امام]] را دارای ارتباط و آگاهی از منابع عظیم الهی می‌داند و دانش او را فراتر از علم عادی، دارای مجاری و مبادی غیبی و لدنی برمی‌شمارد. قرآن و روایات، بر اثبات دیدگاه اتصال [[علم امام]]{{ع}} به خداوند سبحان دلالت می‌کنند. سرچشمه و منابع [[علم امام]]{{ع}} گسترده و متعدد هستند؛ از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به [[قرآن]]، [[روح القدس]]، جامعه، [[مصحف فاطمه]]{{س}}، [[صحف انبیا|صحف]] و [[کتب انبیا]]، [[عمود نور]]، [[الف باب]]، [[تحدیث]] ([[نقر]] و [[نکت]]) و [[اسم اعظم]] اشاره کرد». | ||
* وی در ادامه می‌نویسد: «مطابق رهنمود آیات و روایات، علم به احکام شریعت و نیز علم به قرآن توسط [[پیامبر اکرم]]{{صل}} به [[ائمه اطهار]]{{عم}} منتقل گردیده است؛ لذا نقش [[امام]] نسبت به این علوم، تبیینی و تفسیری است؛ یعنی [[امام]] شاخصی برای رفع اختلافات و ارائه و تبیین علوم انتقالی از [[پیامبر]] است». | * وی در ادامه می‌نویسد: «مطابق رهنمود آیات و روایات، علم به احکام شریعت و نیز علم به قرآن توسط [[پیامبر اکرم]]{{صل}} به [[ائمه اطهار]]{{عم}} منتقل گردیده است؛ لذا نقش [[امام]] نسبت به این علوم، تبیینی و تفسیری است؛ یعنی [[امام]] شاخصی برای رفع اختلافات و ارائه و تبیین علوم انتقالی از [[پیامبر]] است». | ||
* در چکیده این مقاله آمده است:«[[امام]] علاوه بر جایگاه کمال بخشی و تحقق بخشیدنِ استمرار ختم [[نبوت]]، نقش هدایت خاص یا همان [[امامت]] به معنای ویژه آن را هم برعهده دارد و جایگاه و شأن هدایتی مخصوص [[امام]]، اقتضای علم و آگاهی مناسب با آن را می‌نماید. روایات، ارتباط با ملائکه و طرق دیگر مجاری [[علم امام]]{{ع}} را در همین راستا تبیین نموده‌اند. مسائلی مانند شهود و عرضۀ اعمال به [[امام]] و خبررسانی روزانه‌ای که آیات و روایات بر آن تأکید می‌کنند، از مصادیق جریان این هدایت و نقش [[امام]] در آن هستند»<ref>[http://www.emamat.ir/home/%D9%81%D8%B5%D9%84%E2%80%8C%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87/item/1812-%D9%85%D9%86%D8%A7%D8%A8%D8%B9-%D8%B9%D9%84%D9%85-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85-%D8%AF%D8%B1-%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86.html بنیاد فرهنگی امامت]</ref>. | * در چکیده این مقاله آمده است: «[[امام]] علاوه بر جایگاه کمال بخشی و تحقق بخشیدنِ استمرار ختم [[نبوت]]، نقش هدایت خاص یا همان [[امامت]] به معنای ویژه آن را هم برعهده دارد و جایگاه و شأن هدایتی مخصوص [[امام]]، اقتضای علم و آگاهی مناسب با آن را می‌نماید. روایات، ارتباط با ملائکه و طرق دیگر مجاری [[علم امام]]{{ع}} را در همین راستا تبیین نموده‌اند. مسائلی مانند شهود و عرضۀ اعمال به [[امام]] و خبررسانی روزانه‌ای که آیات و روایات بر آن تأکید می‌کنند، از مصادیق جریان این هدایت و نقش [[امام]] در آن هستند»<ref>[http://www.emamat.ir/home/%D9%81%D8%B5%D9%84%E2%80%8C%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87/item/1812-%D9%85%D9%86%D8%A7%D8%A8%D8%B9-%D8%B9%D9%84%D9%85-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85-%D8%AF%D8%B1-%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86.html بنیاد فرهنگی امامت]</ref>. | ||
== فهرست مقاله == | == فهرست مقاله == | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
* الف) عنایات و علوم بی‌واسطه؛ | * الف) عنایات و علوم بی‌واسطه؛ | ||
** [[روح القدس]]؛ | ** [[روح القدس]]؛ | ||
**[[اسم اعظم]]؛ | ** [[اسم اعظم]]؛ | ||
*ب)علوم انتقالی از [[پیامبر]]؛ | *ب)علوم انتقالی از [[پیامبر]]؛ | ||
**قرآن | **قرآن | ||
**مصحف [[علی]]{{ع}}؛ | **مصحف [[علی]]{{ع}}؛ | ||
**جامعه؛ | **جامعه؛ | ||
**[[الف باب]]؛ | ** [[الف باب]]؛ | ||
**صحف انبیا جفر انبیا؛ | **صحف انبیا جفر انبیا؛ | ||
*ج) علوم با واسطه ملک؛ | *ج) علوم با واسطه ملک؛ | ||
**[[مصحف فاطمه]]{{س}}؛ | ** [[مصحف فاطمه]]{{س}}؛ | ||
***خصوصیات و محتوای مصحف؛ | ***خصوصیات و محتوای مصحف؛ | ||
**تحدیث "نکت و نقر" و [[الهام]]؛ | **تحدیث "نکت و نقر" و [[الهام]]؛ | ||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
== دربارهٔ پدیدآورنده == | == دربارهٔ پدیدآورنده == | ||
{{پدیدآورنده ساده | |||
| پدیدآورنده مقاله = محمد تقی شاکر}} | |||
==اثر وابسته به این مقاله== | ==اثر وابسته به این مقاله== | ||
| خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:مقاله]] | [[رده:مقاله]] | ||
[[رده:مقاله فارسی]] | [[رده:مقاله فارسی]] | ||
[[رده:مقاله‌های محمد تقی شاکر]] | [[رده:مقاله‌های محمد تقی شاکر]] | ||
[[رده:آثار محمد تقی شاکر]] | [[رده:آثار محمد تقی شاکر]] | ||
[[رده:آثار منابع علم امام]] | [[رده:آثار منابع علم امام]] | ||
[[رده:مقاله‌های دارای چکیده]] | [[رده:مقاله‌های دارای چکیده]] | ||
[[رده:مقاله‌های دارای فهرست]] | [[رده:مقاله‌های دارای فهرست]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۳۰
منابع علم امام(ع) در قرآن عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی و دسته‌بندی منابع علم امام(ع) می‌پردازد. این مقاله ۲۲ صفحه‌ای به قلم محمد تقی شاکر نگاشته شده و در فصلنامه امامت‌پژوهی (شماره ۶، تابستان ۱۳۹۱) منتشر گشته است.[۱]
| منابع علم امام(ع) در قرآن | |
|---|---|
 | |
| زبان | فارسی |
| نویسنده | محمد تقی شاکر |
| موضوع | منابع علم امام |
| مذهب | شیعه |
| منتشر شده در | فصلنامه امامت‌پژوهی |
| وابسته به | بنیاد فرهنگی امامت |
| محل نشر | قم، ایران |
| تاریخ نشر | تابستان ۱۳۹۱ |
| شماره | ۶ |
| شماره صفحات | از صفحه ۱۶۵ تا ۱۸۶ مجله |
| ناشر الکترونیک | بنیاد فرهنگی امامت |
چکیده مقاله
- نویسنده در چکیده مقاله می‌نویسد: «بنابر اعتقاد شیعه مرجعیت دینی و علمی پس از پیامبر(ص) تنها در اختیار ائمه(ع) است. مهم‌ترین سؤالی که در اینجا مطرح می‌شود چرایی و دلیل این گفتار و ادعاست. مکتب تشیع با توجه به نقش امام پس از پیامبر خاتم(ص) که نقش هدایت گسترده است، امام را دارای ارتباط و آگاهی از منابع عظیم الهی می‌داند و دانش او را فراتر از علم عادی، دارای مجاری و مبادی غیبی و لدنی برمی‌شمارد. قرآن و روایات، بر اثبات دیدگاه اتصال علم امام(ع) به خداوند سبحان دلالت می‌کنند. سرچشمه و منابع علم امام(ع) گسترده و متعدد هستند؛ از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به قرآن، روح القدس، جامعه، مصحف فاطمه(س)، صحف و کتب انبیا، عمود نور، الف باب، تحدیث (نقر و نکت) و اسم اعظم اشاره کرد».
- وی در ادامه می‌نویسد: «مطابق رهنمود آیات و روایات، علم به احکام شریعت و نیز علم به قرآن توسط پیامبر اکرم(ص) به ائمه اطهار(ع) منتقل گردیده است؛ لذا نقش امام نسبت به این علوم، تبیینی و تفسیری است؛ یعنی امام شاخصی برای رفع اختلافات و ارائه و تبیین علوم انتقالی از پیامبر است».
- در چکیده این مقاله آمده است: «امام علاوه بر جایگاه کمال بخشی و تحقق بخشیدنِ استمرار ختم نبوت، نقش هدایت خاص یا همان امامت به معنای ویژه آن را هم برعهده دارد و جایگاه و شأن هدایتی مخصوص امام، اقتضای علم و آگاهی مناسب با آن را می‌نماید. روایات، ارتباط با ملائکه و طرق دیگر مجاری علم امام(ع) را در همین راستا تبیین نموده‌اند. مسائلی مانند شهود و عرضۀ اعمال به امام و خبررسانی روزانه‌ای که آیات و روایات بر آن تأکید می‌کنند، از مصادیق جریان این هدایت و نقش امام در آن هستند»[۲].
فهرست مقاله
- چکیده؛
- طرح مسئله؛
- مجاری علم امام(ع)؛
- الف) عنایات و علوم بی‌واسطه؛
- ب)علوم انتقالی از پیامبر؛
- ج) علوم با واسطه ملک؛
- مصحف فاطمه(س)؛
- خصوصیات و محتوای مصحف؛
- تحدیث "نکت و نقر" و الهام؛
- عمود نور؛
- مصحف فاطمه(س)؛
- نتیجه‌گیری؛
- فهرست منابع؛
- پی‌نوشت‌ها.
دربارهٔ پدیدآورنده
