منابع علم امام در قرآن (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «نویسنده: شاکر اشتیجه،محمد تقی؛ مجله: امامت پژوهی » تابستان 1391 - سال دوم (22 ص...» ایجاد کرد) |
جز (جایگزینی متن - ':«' به ': «') |
||
| (۴۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۹ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
نویسنده: | {{جعبه اطلاعات مقاله | ||
| عنوان = منابع [[علم امام]]{{ع}} در قرآن | |||
| عنوان اصلی = | |||
| تصویر = emamatp.jpg | |||
| اندازه تصویر = 200px | |||
| رتبه = | |||
| زبان = فارسی | |||
| زبان اصلی = | |||
| نویسنده = [[محمد تقی شاکر]] | |||
| نویسندگان = | |||
| تحقیق یا تدوین = | |||
| زیر نظر = | |||
| به کوشش = | |||
| مترجم = | |||
| مترجمان = | |||
| ویراستار = | |||
| ویراستاران = | |||
| موضوع =[[منابع علم امام]] | |||
| مذهب = شیعه | |||
| منتشر شده در = [[امامت‌پژوهی (نشریه)|فصلنامه امامت‌پژوهی]] | |||
| به همت = | |||
| وابسته به = [[بنیاد فرهنگی امامت]] | |||
| محل نشر = قم، ایران | |||
| تاریخ نشر = تابستان ۱۳۹۱ | |||
| شماره = ۶ | |||
| صفحه = ۲۲ | |||
| شماره صفحات = از صفحه ۱۶۵ تا ۱۸۶ مجله | |||
| ناشر الکترونیک = [[بنیاد فرهنگی امامت]] | |||
}} | |||
'''منابع [[علم امام]]{{ع}} در قرآن''' عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی و دسته‌بندی منابع [[علم امام]]{{ع}} می‌پردازد. این مقاله ۲۲ صفحه‌ای به قلم [[محمد تقی شاکر]] نگاشته شده و در [[امامت‌پژوهی (نشریه)|فصلنامه امامت‌پژوهی]] (شماره ۶، تابستان ۱۳۹۱) منتشر گشته است.<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/896759 پایگاه مجلات تخصصی نور]</ref> | |||
==چکیده مقاله== | |||
* نویسنده در چکیده مقاله می‌نویسد: «بنابر اعتقاد شیعه مرجعیت دینی و علمی پس از [[پیامبر]]{{صل}} تنها در اختیار [[ائمه]]{{عم}} است. مهم‌ترین سؤالی که در اینجا مطرح می‌شود چرایی و دلیل این گفتار و ادعاست. مکتب تشیع با توجه به نقش [[امام]] پس از [[پیامبر خاتم]]{{صل}} که نقش هدایت گسترده است، [[امام]] را دارای ارتباط و آگاهی از منابع عظیم الهی می‌داند و دانش او را فراتر از علم عادی، دارای مجاری و مبادی غیبی و لدنی برمی‌شمارد. قرآن و روایات، بر اثبات دیدگاه اتصال [[علم امام]]{{ع}} به خداوند سبحان دلالت می‌کنند. سرچشمه و منابع [[علم امام]]{{ع}} گسترده و متعدد هستند؛ از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به [[قرآن]]، [[روح القدس]]، جامعه، [[مصحف فاطمه]]{{س}}، [[صحف انبیا|صحف]] و [[کتب انبیا]]، [[عمود نور]]، [[الف باب]]، [[تحدیث]] ([[نقر]] و [[نکت]]) و [[اسم اعظم]] اشاره کرد». | |||
* وی در ادامه می‌نویسد: «مطابق رهنمود آیات و روایات، علم به احکام شریعت و نیز علم به قرآن توسط [[پیامبر اکرم]]{{صل}} به [[ائمه اطهار]]{{عم}} منتقل گردیده است؛ لذا نقش [[امام]] نسبت به این علوم، تبیینی و تفسیری است؛ یعنی [[امام]] شاخصی برای رفع اختلافات و ارائه و تبیین علوم انتقالی از [[پیامبر]] است». | |||
* در چکیده این مقاله آمده است: «[[امام]] علاوه بر جایگاه کمال بخشی و تحقق بخشیدنِ استمرار ختم [[نبوت]]، نقش هدایت خاص یا همان [[امامت]] به معنای ویژه آن را هم برعهده دارد و جایگاه و شأن هدایتی مخصوص [[امام]]، اقتضای علم و آگاهی مناسب با آن را می‌نماید. روایات، ارتباط با ملائکه و طرق دیگر مجاری [[علم امام]]{{ع}} را در همین راستا تبیین نموده‌اند. مسائلی مانند شهود و عرضۀ اعمال به [[امام]] و خبررسانی روزانه‌ای که آیات و روایات بر آن تأکید می‌کنند، از مصادیق جریان این هدایت و نقش [[امام]] در آن هستند»<ref>[http://www.emamat.ir/home/%D9%81%D8%B5%D9%84%E2%80%8C%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87/item/1812-%D9%85%D9%86%D8%A7%D8%A8%D8%B9-%D8%B9%D9%84%D9%85-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85-%D8%AF%D8%B1-%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86.html بنیاد فرهنگی امامت]</ref>. | |||
== فهرست مقاله == | |||
* چکیده؛ | |||
* طرح مسئله؛ | |||
* مجاری [[علم امام]]{{ع}}؛ | |||
* الف) عنایات و علوم بی‌واسطه؛ | |||
** [[روح القدس]]؛ | |||
** [[اسم اعظم]]؛ | |||
*ب)علوم انتقالی از [[پیامبر]]؛ | |||
**قرآن | |||
**مصحف [[علی]]{{ع}}؛ | |||
**جامعه؛ | |||
** [[الف باب]]؛ | |||
**صحف انبیا جفر انبیا؛ | |||
*ج) علوم با واسطه ملک؛ | |||
** [[مصحف فاطمه]]{{س}}؛ | |||
***خصوصیات و محتوای مصحف؛ | |||
**تحدیث "نکت و نقر" و [[الهام]]؛ | |||
**عمود نور؛ | |||
*نتیجه‌گیری؛ | |||
*فهرست منابع؛ | |||
*پی‌نوشت‌ها. | |||
== دربارهٔ پدیدآورنده == | |||
{{پدیدآورنده ساده | |||
| پدیدآورنده مقاله = محمد تقی شاکر}} | |||
==اثر وابسته به این مقاله== | |||
* [[منابع علم امام در قرآن و روایات (پایان‌نامه)]] | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | |||
[[رده:مقاله]] | |||
[[رده:مقاله فارسی]] | |||
[[رده:مقاله‌های محمد تقی شاکر]] | |||
[[رده:آثار محمد تقی شاکر]] | |||
[[رده:آثار منابع علم امام]] | |||
[[رده:مقاله‌های دارای چکیده]] | |||
[[رده:مقاله‌های دارای فهرست]] | |||
[[رده:مقاله‌های دارای متن دیجیتال]] | |||
[[رده:مقاله‌های دارای متن PDF]] | |||
[[رده:آثار پاسخ‌دهنده به پرسمان علم غیب]] | |||
[[رده:مقاله‌های پاسخ‌دهنده به پرسمان علم غیب]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۳۰
| منابع علم امام(ع) در قرآن | |
|---|---|
 | |
| زبان | فارسی |
| نویسنده | محمد تقی شاکر |
| موضوع | منابع علم امام |
| مذهب | شیعه |
| منتشر شده در | فصلنامه امامت‌پژوهی |
| وابسته به | بنیاد فرهنگی امامت |
| محل نشر | قم، ایران |
| تاریخ نشر | تابستان ۱۳۹۱ |
| شماره | ۶ |
| شماره صفحات | از صفحه ۱۶۵ تا ۱۸۶ مجله |
| ناشر الکترونیک | بنیاد فرهنگی امامت |
منابع علم امام(ع) در قرآن عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی و دسته‌بندی منابع علم امام(ع) می‌پردازد. این مقاله ۲۲ صفحه‌ای به قلم محمد تقی شاکر نگاشته شده و در فصلنامه امامت‌پژوهی (شماره ۶، تابستان ۱۳۹۱) منتشر گشته است.[۱]
چکیده مقاله
- نویسنده در چکیده مقاله می‌نویسد: «بنابر اعتقاد شیعه مرجعیت دینی و علمی پس از پیامبر(ص) تنها در اختیار ائمه(ع) است. مهم‌ترین سؤالی که در اینجا مطرح می‌شود چرایی و دلیل این گفتار و ادعاست. مکتب تشیع با توجه به نقش امام پس از پیامبر خاتم(ص) که نقش هدایت گسترده است، امام را دارای ارتباط و آگاهی از منابع عظیم الهی می‌داند و دانش او را فراتر از علم عادی، دارای مجاری و مبادی غیبی و لدنی برمی‌شمارد. قرآن و روایات، بر اثبات دیدگاه اتصال علم امام(ع) به خداوند سبحان دلالت می‌کنند. سرچشمه و منابع علم امام(ع) گسترده و متعدد هستند؛ از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به قرآن، روح القدس، جامعه، مصحف فاطمه(س)، صحف و کتب انبیا، عمود نور، الف باب، تحدیث (نقر و نکت) و اسم اعظم اشاره کرد».
- وی در ادامه می‌نویسد: «مطابق رهنمود آیات و روایات، علم به احکام شریعت و نیز علم به قرآن توسط پیامبر اکرم(ص) به ائمه اطهار(ع) منتقل گردیده است؛ لذا نقش امام نسبت به این علوم، تبیینی و تفسیری است؛ یعنی امام شاخصی برای رفع اختلافات و ارائه و تبیین علوم انتقالی از پیامبر است».
- در چکیده این مقاله آمده است: «امام علاوه بر جایگاه کمال بخشی و تحقق بخشیدنِ استمرار ختم نبوت، نقش هدایت خاص یا همان امامت به معنای ویژه آن را هم برعهده دارد و جایگاه و شأن هدایتی مخصوص امام، اقتضای علم و آگاهی مناسب با آن را می‌نماید. روایات، ارتباط با ملائکه و طرق دیگر مجاری علم امام(ع) را در همین راستا تبیین نموده‌اند. مسائلی مانند شهود و عرضۀ اعمال به امام و خبررسانی روزانه‌ای که آیات و روایات بر آن تأکید می‌کنند، از مصادیق جریان این هدایت و نقش امام در آن هستند»[۲].
فهرست مقاله
- چکیده؛
- طرح مسئله؛
- مجاری علم امام(ع)؛
- الف) عنایات و علوم بی‌واسطه؛
- ب)علوم انتقالی از پیامبر؛
- ج) علوم با واسطه ملک؛
- مصحف فاطمه(س)؛
- خصوصیات و محتوای مصحف؛
- تحدیث "نکت و نقر" و الهام؛
- عمود نور؛
- مصحف فاطمه(س)؛
- نتیجه‌گیری؛
- فهرست منابع؛
- پی‌نوشت‌ها.
دربارهٔ پدیدآورنده
