(۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱:
خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام کاظم| عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[ابراهیم بن صالح انماطی در تراجم و رجال]] - [[ابراهیم بن صالح انماطی در معارف و سیره رضوی]] - [[ابراهیم بن صالح انماطی در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط = }}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
== آشنایی اجمالی ==
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ابراهیم بن صالح انماطی در تراجم و رجال]] - [[ابراهیم بن صالح انماطی در تاریخ اسلامی]]</div>
[[ابراهیم بن صالح انماطی اسدی]]. [[صحابی امام کاظم]] {{ع}} بود<ref>رجال البرقی ۵۱.</ref> و از آن [[حضرت]]<ref>رجال النجاشی ۱/۱۰۶.</ref> و فردی به نام [[محمد بن غزال]] روایاتی را نقل کرده است.<ref>الغیبه (طوسی) ۴۶۷.</ref> محدثانی چون [[عبیدالله بن احمد بن نهیک]]،<ref>رجال النجاشی ۱/۱۰۶.</ref>[[احمد بن ابی نعیم]]<ref>بحار الانوار ۵۲/۳۳۰.</ref> و [[زکریا مؤمن]] از او [[روایت]] شنیده و نقل کرده‌اند.<ref>معجم رجال الحدیث ۱/۲۳۷.</ref> [[نجاشی]] گرچه انماطی را [[واقفی]] دانسته، بر [[وثاقت]] ایشان تأکید کرده است.<ref>رجال النجاشی ۱/۱۰۵ و۱۰۶.</ref> وی دارای اثری به نام اصل می‌‌باشد.<ref>الذریعه ۲/۱۳۶.</ref> علاّمه [[اتحاد]] او را با [[ابواسحاق ابراهیم بن صالح انماطی کوفی]] که از [[اصحاب امام رضا]] {{ع}} بوده، بعید ندانسته است،<ref>خلاصة الاقوال ۱۹۸.</ref> ولی با توجه به [[اختلاف]] اطلاعاتی که در مورد این دو در [[رجال]] نجاشی و فهرست [[طوسی]] وجود دارد، احتمال تعدّد قوی‌تر به نظر می‌‌رسد.<ref>رجال النجاشی ۱/۱۰۵ و۸۶ الفهرست (طوسی) ۳ و۱۰.</ref><ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۶۷.</ref>
==مقدمه==
از [[اصحاب]] و [[راویان امام رضا]]{{ع}}. ابراهیم بن صالح انماطی را از جمله اصحاب و راویان امام رضا{{ع}} دانسته‌اند<ref>رجال الطوسی، ص۳۵۲.</ref>. از زیست‌نامه وی اطلاعی در دست نیست. [[شیخ طوسی]] در بخش پایانی [[رجال]] خود که از راویانی نام می‌برد که هیچ روایتی از [[ائمه]]{{عم}} ندارند از او یاد کرده است<ref>رجال الطوسی، ص۴۱۴.</ref>. نیز در کتاب الفهرست خود از فردی به نام [[ابراهیم بن صالح انماطی]] یاد می‌کند که دارای کتاب بوده و ابن نُهَیک از او [[روایت]] کرده، اما عبارت شیخ تحت این عنوان که مشخصات او را در اسناد نخست ذکر نموده<ref>الفهرست، طوسی، ص۴۴-۴۵.</ref>، باعث شده احتمالات مختلفی درباره ابراهیم بن صالح، از [[اصحاب امام رضا]]{{ع}}، مطرح شود. برخی منابع این احتمال را مطرح کرده‌اند که این شخص همان [[راوی امام رضا]]{{ع}} باشد<ref>مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۱، ص۱۵۸؛ معجم رجال الحدیث، ج۱، ص۲۱۵.</ref>. برخی دیگر از منابع متأخر وی را با [[ابواسحاق ابراهیم بن صالح انماطی کوفی اسدی]]، از [[اصحاب امام]] [[موسی کاظم]]{{ع}} و صاحب [[کتاب الغیبة]]، که [[جعفر بن قولویه]] به یک واسطه از او نقل کرده و فردی [[ثقه]] است<ref>الفصول العشرة، ص۱۱؛ المسائل العشر، ص۱۱.</ref>، یکی دانسته‌اند<ref>حیاة الإمام الرضا{{ع}}، ج۲، ص۹۱.</ref> و طبعاً او را از اصحاب امام موسی کاظم{{ع}} و [[امام رضا]]{{ع}} شمرده‌اند<ref>المفید من معجم رجال الحدیث، ص۹.</ref>. برخی انماطی کوفی اسدی را [[واقفی]] گفته‌اند<ref>رجال النجاشی، ص۲۴؛ کتاب الرجال، ابن داود، ص۲۲۶.</ref>. از ابراهیم بن صالح انماطی، از [[اصحاب امام باقر]]{{ع}}<ref>رجال الطوسی، ص۱۲۴.</ref>، که کتاب‌هایش جز [[الغیبة]] از بین رفته<ref>الفهرست، طوسی، ص۳۴؛ کتاب الرجال، ابن داود، ص۳۲.</ref> هم یاد شده است. گاهی از او با عنوان ابواسحاق ابراهیم بن صالح انماط کوفی صاحب کتاب الغیبة<ref>الفهرست، طوسی، ص۳۴-۳۵.</ref> و یا فردی که آثارش از بین رفته نیز یاد شده است<ref>رجال النجاشی، ص۱۵.</ref>. همین امر باعث شده است که یکی بودن این دو فرد، یعنی [[راویان]] [[امام باقر]]{{ع}} و [[امام کاظم]]{{ع}}، نیز مطرح شود<ref>خلاصة الأقوال، ص۳۱۴-۳۱۵.</ref>، در نتیجه این احتمال نیز مطرح می‌شود که هر سه نفر آنها یکی باشند. در هر صورت، به دلیل وجود اطلاعات بسیار جزئی راجع به این سه شخص، [[دلایل]]، ردیه‌ها و نقدهایی که درباره هر کدام از این دیدگاه‌ها وجود دارد، مستقل بودن [[راوی امام رضا]]{{ع}} را از سایر [[راویان]] به طور دقیق نمی‌توان [[ثابت]] کرد<ref>«باب من لم یرو عن الأئمة{{عم}}»، مجلة تراثنا، ش۷، ص۸۱-۸۳.</ref>.<ref>منابع: «باب من لم یرو عن الأئمة الاه، سید محمدرضا بن محسن حسینی (معاصر)، مجلة تراثنا، قم، مؤسسة آل البیت مال لإحیاء التراث، سال دوم، ربیع الثانی، ۱۴۰۷ق؛ حیاة الإمام علی بن موسی الرضا، باقر بن شریف قرشی (۱۴۳۳ق)، قم، انتشارات سعید بن جبیر، اول، ۱۳۷۲ش؛ خلاصة الأقوال فی معرفة الرجال، حسن بن یوسف معروف به علامه حلی (۷۲۶ق)، تحقیق: جواد قیومی اصفهانی، قم، مؤسسة نشر الفقاهة، اول، ۱۴۱۷ق؛ رجال الطوسی، محمد بن حسن معروف به شیخ طوسی (۴۶۰ق)، تحقیق: جواد قیومی اصفهانی، قم، مؤسسة النشر الإسلامی، اول، ۱۴۱۵ق؛ رجال النجاشی، احمد بن علی معروف به نجاشی (۴۵۰ق)، تحقیق: سید موسی شبیری زنجانی، قم، مؤسسة النشر الإسلامی، پنجم، ۱۴۱۶ق؛ الفصول العشرة، محمد بن محمد معروف به شیخ مفید (۴۱۳ق)، تحقیق: فارس حسون، بیروت، دار المفید، دوم، ۱۴۱۴ق، الفهرست، محمد بن حسن معروف به شیخ طوسی (۲۶۰ق)، تحقیق: جواد قیومی اصفهانی، قم، مؤسسة نشر الفقاهة، اول، ۱۴۱۷ق، کتاب الرجال، حسن بن علی معروف به ابن داود حلی (۷۴۰ق)، تحقیق: سید محمد صادق بحر العلوم، قم، منشورات الرضی، ۱۳۹۲ق، المسائل العشر فی الغیبة، محمد بن محمد معروف به شیخ مفید (۴۱۳ق)، تحقیق: فارس حسون، قم، مرکز الأبحاث العقائدیة، اول، بیتا؛ مستدرکات علم رجال الحدیث، علی بن محمد نمازی شاهرودی (۱۴۰۵ق)، تهران، شفق - حیدری، اول، ۱۴۱۲ق؛ معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواة، سید ابوالقاسم بن علی اکبر موسوی خویی (۱۴۱۳ق)، قم، مرکز نشر الثقافة الإسلامیة، پنجم، ۱۴۱۳ق؛ المفید من معجم رجال الحدیث، محمد جواهری (معاصر)، قم، نشر محلاتی، دوم، ۱۴۲۴ق.</ref>.<ref>[[منیره شریعت‌جو|شریعت‌جو، منیره]]، [[ابراهیم بن صالح - شریعت‌جو (مقاله)|مقاله «ابراهیم بن صالح»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۱ (کتاب)|دانشنامه امام رضا]] ص ۳۵۰.</ref>
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده: 1100514.jpg|22px]] [[منیره شریعت‌جو|شریعت‌جو، منیره]]، [[ابراهیم بن صالح - شریعت‌جو (مقاله)|مقاله «ابراهیم بن صالح»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۱ (کتاب)|'''دانشنامه امام رضا ج۱''']]
# [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
این مدخل زیرشاخهٔ بحث اصحاب امام کاظم است. ابراهیم بن صالح انماطی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ابراهیم بن صالح انماطی در تراجم و رجال - ابراهیم بن صالح انماطی در معارف و سیره رضوی - ابراهیم بن صالح انماطی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط ندارد
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱