گزینش الهی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-\<\/div\>\n\<div\sstyle\="padding\:\s0\.0em\s0em\s0\.0em\;"\> +</div>)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = تعیین امام | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[گزینش الهی در قرآن]] - [[گزینش الهی در فقه سیاسی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[اختیار]]: [[انتخاب]] و [[برگزیدن]] [[بهترین]] از هر چیزی و برتری دادن بر غیر<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱، ص۷۵۲ و ج۴، ص۲۶۵.</ref>. اصل آن «خَیْر» به معنای میل و [[تمایل]]<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۳۲.</ref>. | [[اختیار]]: [[انتخاب]] و [[برگزیدن]] [[بهترین]] از هر چیزی و برتری دادن بر غیر<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱، ص۷۵۲ و ج۴، ص۲۶۵.</ref>. اصل آن «خَیْر» به معنای میل و [[تمایل]]<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۳۲.</ref>. {{متن قرآن|وَاخْتَارَ مُوسَى قَوْمَهُ سَبْعِينَ رَجُلًا لِمِيقَاتِنَا}}<ref>«و موسی هفتاد تن از قوم خود را برای میقات ما برگزید» سوره اعراف، آیه ۱۵۵.</ref>. | ||
{{متن قرآن|وَاخْتَارَ مُوسَى قَوْمَهُ سَبْعِينَ رَجُلًا لِمِيقَاتِنَا}}<ref>«و موسی هفتاد تن از قوم خود را برای میقات ما برگزید» سوره اعراف، آیه ۱۵۵.</ref>. | |||
دو قید در معنای [[اختیار]] وجود دارد: «[[انتخاب]]» و «تفضیل»؛ لذا به معنای [[انتخاب]] [[اصلح]] و [[افضل]] به کار می‌رود<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۱۵۱.</ref>. [[اختیار]] به معنای «[[اصطفاء]]» و «[[اجتباء]]» نیز هست؛ با این تفاوت که در [[اختیار]] (چون از ماده خیر است) بر [[فضیلت]] و [[انتخاب]] [[برتر]] تأکید است. | دو قید در معنای [[اختیار]] وجود دارد: «[[انتخاب]]» و «تفضیل»؛ لذا به معنای [[انتخاب]] [[اصلح]] و [[افضل]] به کار می‌رود<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۱۵۱.</ref>. [[اختیار]] به معنای «[[اصطفاء]]» و «[[اجتباء]]» نیز هست؛ با این تفاوت که در [[اختیار]] (چون از ماده خیر است) بر [[فضیلت]] و [[انتخاب]] [[برتر]] تأکید است. | ||
[[اختیار]] در [[قرآن کریم]] شامل [[انتخاب الهی]] و بشری می‌گردد؛ [[انتخاب الهی]]: {{متن قرآن|وَأَنَا اخْتَرْتُكَ فَاسْتَمِعْ لِمَا يُوحَى}}<ref>«و من تو را برگزیده‌ام پس به آنچه وحی می‌شود گوش فرا ده» سوره طه، آیه ۱۳.</ref>؛ [[انتخاب]] بشری: {{متن قرآن|وَاخْتَارَ مُوسَى قَوْمَهُ سَبْعِينَ رَجُلًا لِمِيقَاتِنَا}}<ref>«و موسی هفتاد تن از قوم خود را برای میقات ما برگزید» سوره اعراف، آیه ۱۵۵.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، | [[اختیار]] در [[قرآن کریم]] شامل [[انتخاب الهی]] و بشری می‌گردد؛ [[انتخاب الهی]]: {{متن قرآن|وَأَنَا اخْتَرْتُكَ فَاسْتَمِعْ لِمَا يُوحَى}}<ref>«و من تو را برگزیده‌ام پس به آنچه وحی می‌شود گوش فرا ده» سوره طه، آیه ۱۳.</ref>؛ [[انتخاب]] بشری: {{متن قرآن|وَاخْتَارَ مُوسَى قَوْمَهُ سَبْعِينَ رَجُلًا لِمِيقَاتِنَا}}<ref>«و موسی هفتاد تن از قوم خود را برای میقات ما برگزید» سوره اعراف، آیه ۱۵۵.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص۵۴.</ref> | ||
== | == [[نصب الهی]] == | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
{{ | {{مدخل وابسته}} | ||
* [[اصطفاء]] | * [[اصطفاء]] | ||
* [[انتجاب]] | * [[انتجاب]] | ||
| خط ۳۵: | خط ۲۳: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
#[[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | # [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
| خط ۴۱: | خط ۲۹: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:تعیین امام]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۱۷
این مدخل زیرشاخهٔ بحث تعیین امام است. گزینش الهی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: گزینش الهی در قرآن - گزینش الهی در فقه سیاسی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
اختیار: انتخاب و برگزیدن بهترین از هر چیزی و برتری دادن بر غیر[۱]. اصل آن «خَیْر» به معنای میل و تمایل[۲]. ﴿وَاخْتَارَ مُوسَى قَوْمَهُ سَبْعِينَ رَجُلًا لِمِيقَاتِنَا﴾[۳].
دو قید در معنای اختیار وجود دارد: «انتخاب» و «تفضیل»؛ لذا به معنای انتخاب اصلح و افضل به کار می‌رود[۴]. اختیار به معنای «اصطفاء» و «اجتباء» نیز هست؛ با این تفاوت که در اختیار (چون از ماده خیر است) بر فضیلت و انتخاب برتر تأکید است.
اختیار در قرآن کریم شامل انتخاب الهی و بشری می‌گردد؛ انتخاب الهی: ﴿وَأَنَا اخْتَرْتُكَ فَاسْتَمِعْ لِمَا يُوحَى﴾[۵]؛ انتخاب بشری: ﴿وَاخْتَارَ مُوسَى قَوْمَهُ سَبْعِينَ رَجُلًا لِمِيقَاتِنَا﴾[۶].[۷]
نصب الهی
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱، ص۷۵۲ و ج۴، ص۲۶۵.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۳۲.
- ↑ «و موسی هفتاد تن از قوم خود را برای میقات ما برگزید» سوره اعراف، آیه ۱۵۵.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۱۵۱.
- ↑ «و من تو را برگزیده‌ام پس به آنچه وحی می‌شود گوش فرا ده» سوره طه، آیه ۱۳.
- ↑ «و موسی هفتاد تن از قوم خود را برای میقات ما برگزید» سوره اعراف، آیه ۱۵۵.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص۵۴.