تیر سه شعبه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == == منابع ==' به '== منابع ==')
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
| موضوع مرتبط = عاشورا
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[تیر سه شعبه در حدیث]] - [[تیر سه شعبه در کلام اسلامی]] - [[تیر سه شعبه در معارف و سیره حسینی]]</div>
| عنوان مدخل =
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[تیر سه شعبه (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
| مداخل مرتبط =  
| پرسش مرتبط  =  
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
تیری زهرآگین که بر [[قلب]] [[امام حسین]]{{ع}} نشست. در این باره به این [[نقل]] توجّه کنید:
تیری زهرآگین که بر [[قلب]] [[امام حسین]]{{ع}} نشست. در این باره به این نقل توجّه کنید: "پس از جنگ‌های بسیار که [[روز عاشورا]] امام حسین{{ع}} داشت، لختی برای استراحت ایستاد. [[ناتوان]] شده بود. سنگی از سوی [[دشمن]] آمد و بر پیشانی او خورد که [[خون]] از آن جستن کرد. [[امام]] خواست که با [[جامه]]، خون از چهره [[پاک]] کند که تیری سه شعبه و [[مسموم]] بر سینه حضرت نشست {{عربی|أَتَاهُ سَهْمٌ مَسْمُومٌ لَهُ ثَلَاثُ شُعَبٍ}}. حضرت تیر را از پس سر بیرون آورد و خون از جای آن فوران زد. [[خون‌ها]] را به [[آسمان]] پاشید و بر چهره مالید تا [[رسول خدا]] را با چهره‌ای خون‌آلود دیدار کند"<ref>بحار الأنوار، ج۴۵، ص۵۲-۵۳؛ مقتل الحسین، مقرّم، ص۳۵۱.</ref>.
"پس از جنگ‌های بسیار که [[روز عاشورا]] [[امام حسین]]{{ع}} داشت، لختی برای استراحت ایستاد. [[ناتوان]] شده بود. سنگی از سوی [[دشمن]] آمد و بر پیشانی او خورد که [[خون]] از آن جستن کرد. [[امام]] خواست که با [[جامه]]، [[خون]] از چهره [[پاک]] کند که تیری سه شعبه و [[مسموم]] بر سینه [[حضرت]] نشست {{عربی|أَتَاهُ سَهْمٌ مَسْمُومٌ لَهُ ثَلَاثُ شُعَبٍ}}. [[حضرت]] تیر را از پس سر بیرون آورد و [[خون]] از جای آن فوران زد. [[خون‌ها]] را به [[آسمان]] پاشید و بر چهره مالید تا [[رسول خدا]] را با چهره‌ای خون‌آلود [[دیدار]] کند"<ref>بحار الأنوار، ج۴۵، ص۵۲-۵۳؛ مقتل الحسین، مقرّم، ص۳۵۱.</ref>.
 
در واقع، تیری که [[روز عاشورا]] بر سینه [[امام]] نشست، روز "[[سقیفه]]" بر کمان نهاده و رها شد و بسی قلب‌ها را [[خون]] کرد و در [[کربلا]] نیز [[خون]] [[سید الشهدا]]{{ع}} را بر [[خاک]] ریخت. اگر آن بنای [[انحراف]] نخستین نبود، نیم قرن پس از [[وفات پیامبر]]، [[قلب]] [[فرزند پیامبر]] از سوی [[امّت]] او [[هدف]] قرار نمی‌گرفت<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۱۳۳.</ref>.
در واقع، تیری که روز عاشورا بر سینه امام نشست، [[روز]] "[[سقیفه]]" بر کمان نهاده و رها شد و بسی قلب‌ها را خون کرد و در [[کربلا]] نیز خون [[سید الشهدا]]{{ع}} را بر خاک ریخت. اگر آن بنای [[انحراف]] نخستین نبود، نیم [[قرن]] پس از [[وفات پیامبر]]، قلب [[فرزند پیامبر]] از سوی [[امّت]] او [[هدف]] قرار نمی‌گرفت<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۱۳۳.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]
# [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۱۷: خط ۱۹:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:تیر سه شعبه]]
[[رده:جنایت های سپاه عمر سعد در واقعه کربلا]]
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]
[[رده:مدخل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۵۴

مقدمه

تیری زهرآگین که بر قلب امام حسین(ع) نشست. در این باره به این نقل توجّه کنید: "پس از جنگ‌های بسیار که روز عاشورا امام حسین(ع) داشت، لختی برای استراحت ایستاد. ناتوان شده بود. سنگی از سوی دشمن آمد و بر پیشانی او خورد که خون از آن جستن کرد. امام خواست که با جامه، خون از چهره پاک کند که تیری سه شعبه و مسموم بر سینه حضرت نشست أَتَاهُ سَهْمٌ مَسْمُومٌ لَهُ ثَلَاثُ شُعَبٍ. حضرت تیر را از پس سر بیرون آورد و خون از جای آن فوران زد. خون‌ها را به آسمان پاشید و بر چهره مالید تا رسول خدا را با چهره‌ای خون‌آلود دیدار کند"[۱].

در واقع، تیری که روز عاشورا بر سینه امام نشست، روز "سقیفه" بر کمان نهاده و رها شد و بسی قلب‌ها را خون کرد و در کربلا نیز خون سید الشهدا(ع) را بر خاک ریخت. اگر آن بنای انحراف نخستین نبود، نیم قرن پس از وفات پیامبر، قلب فرزند پیامبر از سوی امّت او هدف قرار نمی‌گرفت[۲].

منابع

پانویس

  1. بحار الأنوار، ج۴۵، ص۵۲-۵۳؛ مقتل الحسین، مقرّم، ص۳۵۱.
  2. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۱۳۳.