محمد بن یوسف بن واقد: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - ' هـ ' به 'ه ') |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = | | موضوع مرتبط = مفسران | ||
| عنوان مدخل = محمد بن یوسف بن واقد | | عنوان مدخل = محمد بن یوسف بن واقد | ||
| مداخل مرتبط = [[محمد بن یوسف بن واقد در تاریخ اسلامی]] | | مداخل مرتبط = [[محمد بن یوسف بن واقد در تاریخ اسلامی]] | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
== مقدمه == | |||
==مقدمه== | |||
[[ابوعبدالله محمد بن یوسف بن واقد فاریابی ضبی]]، معروف به [[فریابی کبیر]] منسوب به [[فاریاب]]، شهری مشهور در [[خراسان]] قدیم و نواحی بلخ کنونی<ref>معجم البلدان ۴/۲۲۹.</ref> بود، ولی نیاکان و اجداد وی از [[مردمان]] ترک بودند.<ref>معجم المفسرین ۲/۶۵۲.</ref> | [[ابوعبدالله محمد بن یوسف بن واقد فاریابی ضبی]]، معروف به [[فریابی کبیر]] منسوب به [[فاریاب]]، شهری مشهور در [[خراسان]] قدیم و نواحی بلخ کنونی<ref>معجم البلدان ۴/۲۲۹.</ref> بود، ولی نیاکان و اجداد وی از [[مردمان]] ترک بودند.<ref>معجم المفسرین ۲/۶۵۲.</ref> | ||
در سال ۱۲۰ <ref>سیر اعلام النبلاء ۱۰/۱۱۸.</ref> یا | در سال ۱۲۰ <ref>سیر اعلام النبلاء ۱۰/۱۱۸.</ref> یا ۱۲۶ه متولد شد<ref>الانساب ۴/۳۷۶.</ref> و ساکن [[شهر]] قیساریّه، از شهرهای ساحلی [[شام]] و [[فلسطین]] بود. [[علوم]] خود را از اساتیدی چون زائدة، اوزاعی و [[سفیان ثوری]] فرا گرفت<ref>التاریخ الکبیر ۱/۲۶۴.</ref> و در پی کسب [[دانش]] به شهرهایی مانند [[کوفه]]، [[مکه]] و [[بیروت]] نیز [[مسافرت]] کرد.<ref>تاریخ مدینة دمشق ۵۶/۳۲۲ و ۳۲۷.</ref> | ||
فریابی از شیوخ و حفّاظ شام به شمار می‌‌رفت. [[احادیث]] منقوله وی در زمره [[احادیث صحیح]] و عالی محسوب می‌‌شد.<ref>تذکرة الحفاظ ۱/۳۷۶.</ref> وی [[فقیه]] و [[مفسر]]<ref>معجم المؤلفین ۱۲/۱۴۰.</ref> و فردی مورد [[اعتماد]] بود.<ref>تاریخ الثقات ۴۱۶.</ref> شاگردانی چون [[محمد بن اسماعیل بخاری]]، [[ابومحمد سمرقندی]] و [[احمد بن ابی الحواری]] از وی کسب دانش کرده و علومی را آموخته‌اند.<ref>الانساب ۴/۳۷۶.</ref> | فریابی از شیوخ و حفّاظ شام به شمار می‌‌رفت. [[احادیث]] منقوله وی در زمره [[احادیث صحیح]] و عالی محسوب می‌‌شد.<ref>تذکرة الحفاظ ۱/۳۷۶.</ref> وی [[فقیه]] و [[مفسر]]<ref>معجم المؤلفین ۱۲/۱۴۰.</ref> و فردی مورد [[اعتماد]] بود.<ref>تاریخ الثقات ۴۱۶.</ref> شاگردانی چون [[محمد بن اسماعیل بخاری]]، [[ابومحمد سمرقندی]] و [[احمد بن ابی الحواری]] از وی کسب دانش کرده و علومی را آموخته‌اند.<ref>الانساب ۴/۳۷۶.</ref> | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۵: | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
*[[تفسیر فریابی]] | * [[تفسیر فریابی]] | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۵ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۲۷
این مدخل زیرشاخهٔ بحث مفسران است. محمد بن یوسف بن واقد از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: محمد بن یوسف بن واقد در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
ابوعبدالله محمد بن یوسف بن واقد فاریابی ضبی، معروف به فریابی کبیر منسوب به فاریاب، شهری مشهور در خراسان قدیم و نواحی بلخ کنونی[۱] بود، ولی نیاکان و اجداد وی از مردمان ترک بودند.[۲]
در سال ۱۲۰ [۳] یا ۱۲۶ه متولد شد[۴] و ساکن شهر قیساریّه، از شهرهای ساحلی شام و فلسطین بود. علوم خود را از اساتیدی چون زائدة، اوزاعی و سفیان ثوری فرا گرفت[۵] و در پی کسب دانش به شهرهایی مانند کوفه، مکه و بیروت نیز مسافرت کرد.[۶]
فریابی از شیوخ و حفّاظ شام به شمار می‌‌رفت. احادیث منقوله وی در زمره احادیث صحیح و عالی محسوب می‌‌شد.[۷] وی فقیه و مفسر[۸] و فردی مورد اعتماد بود.[۹] شاگردانی چون محمد بن اسماعیل بخاری، ابومحمد سمرقندی و احمد بن ابی الحواری از وی کسب دانش کرده و علومی را آموخته‌اند.[۱۰]
فریابی دارای آثار و تألیفاتی بوده که عبارت‌اند از: کتاب ترک المراء فی القرآن[۱۱] التفسیر، الزکاة، الطهارة، الصلاة، الصیام و المناسک.[۱۲] الندیم کتاب تعبیر رؤیا را از آن فردی به نام فیریانی دانسته[۱۳] که به نظر می‌‌رسد همین شخص است. او سرانجام در ربیع الاول سال ۲۱۲ [۱۴] یا ۲۱۳ [۱۵] در قیساریه [۱۶] درگذشت.[۱۷]
جستارهای وابسته
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ معجم البلدان ۴/۲۲۹.
- ↑ معجم المفسرین ۲/۶۵۲.
- ↑ سیر اعلام النبلاء ۱۰/۱۱۸.
- ↑ الانساب ۴/۳۷۶.
- ↑ التاریخ الکبیر ۱/۲۶۴.
- ↑ تاریخ مدینة دمشق ۵۶/۳۲۲ و ۳۲۷.
- ↑ تذکرة الحفاظ ۱/۳۷۶.
- ↑ معجم المؤلفین ۱۲/۱۴۰.
- ↑ تاریخ الثقات ۴۱۶.
- ↑ الانساب ۴/۳۷۶.
- ↑ الفهرست (الندیم) ۴۱.
- ↑ طبقات المفسرین ۲/۲۹۳.
- ↑ الفهرست (الندیم) ۳۷۸.
- ↑ التاریخ الکبیر ۱/۲۶۴.
- ↑ الوافی بالوفیات ۵/۲۴۳.
- ↑ تاریخ مدینة دمشق ۵۶/۳۲۶.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۷۲۵.