حجة الوداع در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = حجة الوداع
| موضوع مرتبط = حجة الوداع
| عنوان مدخل  = حجة الوداع
| عنوان مدخل  = حجة الوداع
| مداخل مرتبط = [[حجة الوداع در تاریخ اسلامی]] - [[حجة الوداع در فقه سیاسی]] - [[حجة الوداع در معارف و سیره فاطمی]] - [[حجة الوداع در معارف و سيره علوی]]
| مداخل مرتبط = [[حجة الوداع در قرآن]] - [[حجة الوداع در تاریخ اسلامی]] - [[حجة الوداع در فقه سیاسی]] - [[حجة الوداع در معارف و سیره نبوی]] - [[حجة الوداع در معارف و سیره فاطمی]] - [[حجة الوداع در معارف و سيره علوی]] - [[حجة الوداع از دیدگاه اهل سنت]]
| پرسش مرتبط  =  
| پرسش مرتبط  =  
}}
}}
==مقدمه==
 
در [[تاریخ اسلام]]، به آخرین [[حج]] [[پیامبر]]{{صل}} "[[حجة الوداع]]" می‌گویند. در [[سال دهم هجرت]]، [[پیامبر]]{{صل}} با گروهی از [[مسلمانان]]، که شمارشان از صدهزار نفر [[متجاوز]] بود، قصد [[حج]] کرد و هنگام بازگشت، در پای کوه [[عرفات]]، خطبه‌ای معروف که مورخان آن را [[صحیفة النبی]] یا [[قانون اساسی]] [[اسلام]] نامیده‌اند، در محور ذیل بیان فرمود<ref>سیرۀ حلبی، ج۳، ص۲۸۹؛ سیره ابن هشام، ج۲، ص۶۰۵؛ طبقات ابن سعد، ج۲، ص۱۸۶-۱۸۴؛ بحار الانوار، ج۲۱، ص۴۰۵.</ref>:
== مقدمه ==
#[[امنیت]] و [[حفظ جان]] و [[مال]] [[مردم]]؛
در تاریخ [[اسلام]]، به آخرین [[حج]] [[پیامبر]] {{صل}} "[[حجة الوداع]]" می‌گویند. در [[سال دهم هجرت]]، [[پیامبر]] {{صل}} با گروهی از [[مسلمانان]]، که شمارشان از صدهزار نفر [[متجاوز]] بود، قصد [[حج]] کرد و هنگام بازگشت، در پای کوه [[عرفات]]، خطبه‌ای معروف که مورخان آن را صحیفة النبی یا [[قانون اساسی]] [[اسلام]] نامیده‌اند، در محور ذیل بیان فرمود<ref>سیرۀ حلبی، ج۳، ص۲۸۹؛ سیره ابن هشام، ج۲، ص۶۰۵؛ طبقات ابن سعد، ج۲، ص۱۸۶-۱۸۴؛ بحار الانوار، ج۲۱، ص۴۰۵.</ref>:
#[[برادری]] و [[برابری]] ([[مساوات]])؛
# [[امنیت]] و حفظ جان و [[مال]] [[مردم]]؛
#[[پاسداری]] و [[حرمت]] گزاردن به [[قوانین]] (نظیر عدم تبدیل و [[تغییر]] [[ماه‌های حرام]])؛
# [[برادری]] و [[برابری]] ([[مساوات]])؛
#[[احترام به حقوق]] [[مردم]] و عدم [[تجاوز به حقوق دیگران]]؛
# پاسداری و [[حرمت]] گزاردن به [[قوانین]] (نظیر عدم تبدیل و [[تغییر]] [[ماه‌های حرام]])؛
#[[نفی]] [[تبعیض نژادی]]؛
# احترام به حقوق [[مردم]] و عدم تجاوز به حقوق دیگران؛
#[[نفی]] [[استثمار]]؛
# [[نفی]] تبعیض نژادی؛
#[[ابلاغ]] [[کمال دین]] و پایان [[رسالت]]<ref>راجع به تعیین جانشینی امیر مؤمنان از سوی پیامبر اسلام، ر.ک: واقعه غدیر خم.</ref>؛
# [[نفی]] [[استثمار]]؛
#ابطال [[آداب]] و [[سنن]] [[ناپسند]] [[جاهلی]]؛
# [[ابلاغ]] کمال دین و پایان [[رسالت]]<ref>راجع به تعیین جانشینی امیر مؤمنان از سوی پیامبر اسلام، ر. ک: واقعه غدیر خم.</ref>؛
#[[دشمن‌شناسی]] و [[پیروی]] نکردن از [[شیطان]]؛
# ابطال [[آداب]] و [[سنن]] ناپسند [[جاهلی]]؛
#[[حفظ]] [[امانت‌داری]]؛
# دشمن‌شناسی و [[پیروی]] نکردن از [[شیطان]]؛
#[[دعوت به یگانه‌پرستی]]<ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۷۸.</ref>.
# [[حفظ]] [[امانت‌داری]]؛
# [[دعوت به یگانه‌پرستی]]<ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۷۸.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:11677.jpg|22px]] [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|'''واژه‌نامه فقه سیاسی''']]
# [[پرونده:11677.jpg|22px]] [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|'''واژه‌نامه فقه سیاسی''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۲۸: خط ۲۸:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:حج]]
[[رده:حجة الوداع]]
[[رده:مدخل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۳۶

مقدمه

در تاریخ اسلام، به آخرین حج پیامبر (ص) "حجة الوداع" می‌گویند. در سال دهم هجرت، پیامبر (ص) با گروهی از مسلمانان، که شمارشان از صدهزار نفر متجاوز بود، قصد حج کرد و هنگام بازگشت، در پای کوه عرفات، خطبه‌ای معروف که مورخان آن را صحیفة النبی یا قانون اساسی اسلام نامیده‌اند، در محور ذیل بیان فرمود[۱]:

  1. امنیت و حفظ جان و مال مردم؛
  2. برادری و برابری (مساوات
  3. پاسداری و حرمت گزاردن به قوانین (نظیر عدم تبدیل و تغییر ماه‌های حرام
  4. احترام به حقوق مردم و عدم تجاوز به حقوق دیگران؛
  5. نفی تبعیض نژادی؛
  6. نفی استثمار؛
  7. ابلاغ کمال دین و پایان رسالت[۲]؛
  8. ابطال آداب و سنن ناپسند جاهلی؛
  9. دشمن‌شناسی و پیروی نکردن از شیطان؛
  10. حفظ امانت‌داری؛
  11. دعوت به یگانه‌پرستی[۳].

منابع

پانویس

  1. سیرۀ حلبی، ج۳، ص۲۸۹؛ سیره ابن هشام، ج۲، ص۶۰۵؛ طبقات ابن سعد، ج۲، ص۱۸۶-۱۸۴؛ بحار الانوار، ج۲۱، ص۴۰۵.
  2. راجع به تعیین جانشینی امیر مؤمنان از سوی پیامبر اسلام، ر. ک: واقعه غدیر خم.
  3. فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۷۸.