افتاء در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

افزودن پیوند
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
دیداریویکی‌متن
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\'\'\'\[\[(.*)\]\]\'\'\'(.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\sn...)
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = افتاء
| موضوع مرتبط = افتاء
خط ۷: خط ۶:
}}
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
*[[افتاء]]: [[فتوا]] دادن. "فَتوی" [[حکم]] تام و بالغ است از جهت [[استواری]] و [[یقین]]<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۹، ص۲۸.</ref>. اصل آن "[[فتی]]" به معنای امر بالغ و تامّ، خواه در موضوع خارجی باشد یا امر [[معنوی]]<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۹، ص۲۸.</ref>.
* [[افتاء]]: [[فتوا]] دادن. "فَتوی" [[حکم]] تام و بالغ است از جهت [[استواری]] و [[یقین]]<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۹، ص۲۸.</ref>. اصل آن "[[فتی]]" به معنای امر بالغ و تامّ، خواه در موضوع خارجی باشد یا امر [[معنوی]]<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۹، ص۲۸.</ref>.
*عده‌ای برای "[[فتی]]" دو معنا برشمرده‌اند<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۴۷۳.</ref>:
* عده‌ای برای "[[فتی]]" دو معنا برشمرده‌اند<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۴۷۳.</ref>:
#طراوت و تازگی؛
# طراوت و تازگی؛
#تبیین [[حکم]].
# تبیین [[حکم]].
*"[[فتی]]" به معنای "[[جوان]]"<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۸، ص۱۳۷.</ref> و "[[شاگرد]]"<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۸۵.</ref> نیز به کار رفته است. "فتیه" به معنای جماعتی [[جوان]]<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۸، ص۱۳۷.</ref> و گروه جوانمردان و در حالت اسنادی در باب استفعال و [[افعال]] به معنای "سؤال از [[حکم]]"<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۴۷۳.</ref> یا جواب از آنچه در [[احکام]] مشکل است<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۷۳.</ref>.
*"[[فتی]]" به معنای "[[جوان]]"<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۸، ص۱۳۷.</ref> و "[[شاگرد]]"<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۸۵.</ref> نیز به کار رفته است. "فتیه" به معنای جماعتی [[جوان]]<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۸، ص۱۳۷.</ref> و گروه جوانمردان و در حالت اسنادی در باب استفعال و [[افعال]] به معنای "سؤال از [[حکم]]"<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۴۷۳.</ref> یا جواب از آنچه در [[احکام]] مشکل است<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۷۳.</ref>.
*{{متن قرآن|قَالَتْ يَا أَيُّهَا الْمَلَأُ أَفْتُونِي فِي أَمْرِي}}<ref>«(آنگاه) گفت: ای سرکردگان! در کار، به من نظر دهید» سوره نمل، آیه ۳۲.</ref>.
*{{متن قرآن|قَالَتْ يَا أَيُّهَا الْمَلَأُ أَفْتُونِي فِي أَمْرِي}}<ref>«(آنگاه) گفت: ای سرکردگان! در کار، به من نظر دهید» سوره نمل، آیه ۳۲.</ref>.
*[[فتوا]] و مفتی از اصطلاحات رایج [[فقهی]] است. نظر کارشناسی [[فقیه]] را در باب [[احکام شرعی]] [[فتوا]] می‌گویند. در [[قرآن کریم]] نیز این واژه در قالب باب استفعال و [[افعال]] به کار رفته است: {{متن قرآن|يَسْتَفْتُونَكَ قُلِ اللَّهُ يُفْتِيكُمْ فِي الْكَلَالَةِ}}<ref>«از تو نظر می‌خواهند بگو: خداوند برای شما درباره کلاله نظر می‌دهد» سوره نساء، آیه ۱۷۶.</ref>؛
* [[فتوا]] و مفتی از اصطلاحات رایج [[فقهی]] است. نظر کارشناسی [[فقیه]] را در باب [[احکام شرعی]] [[فتوا]] می‌گویند. در [[قرآن کریم]] نیز این واژه در قالب باب استفعال و [[افعال]] به کار رفته است: {{متن قرآن|يَسْتَفْتُونَكَ قُلِ اللَّهُ يُفْتِيكُمْ فِي الْكَلَالَةِ}}<ref>«از تو نظر می‌خواهند بگو: خداوند برای شما درباره کلاله نظر می‌دهد» سوره نساء، آیه ۱۷۶.</ref>؛
*امّا در غیر از [[احکام شرعی]] نیز به اخذ نظر مشورتی و کارشناسی [[افتاء]] اطلاق شده است: {{متن قرآن|قَالَتْ يَا أَيُّهَا الْمَلَأُ أَفْتُونِي فِي أَمْرِي}}<ref>«(آنگاه) گفت: ای سرکردگان! در کار، به من نظر دهید» سوره نمل، آیه ۳۲.</ref> که [[بلقیس]] در مورد [[نامه]] [[دعوت]] [[حضرت سلیمان]]، از [[نخبگان]] و [[مشاوران]] خود نظرخواهی می‌کند <ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۱۳.</ref>.
* امّا در غیر از [[احکام شرعی]] نیز به اخذ نظر مشورتی و کارشناسی [[افتاء]] اطلاق شده است: {{متن قرآن|قَالَتْ يَا أَيُّهَا الْمَلَأُ أَفْتُونِي فِي أَمْرِي}}<ref>«(آنگاه) گفت: ای سرکردگان! در کار، به من نظر دهید» سوره نمل، آیه ۳۲.</ref> که [[بلقیس]] در مورد [[نامه]] [[دعوت]] [[حضرت سلیمان]]، از [[نخبگان]] و [[مشاوران]] خود نظرخواهی می‌کند <ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۱۳.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==
خط ۲۵: خط ۲۴:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:مدخل]]
[[رده:افتاء]]
[[رده:افتاء]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۱۱

این مدخل زیرشاخهٔ بحث افتاء است. افتاء از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: افتاء در قرآن - افتاء در حدیث - افتاء در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبط

مقدمه

  1. طراوت و تازگی؛
  2. تبیین حکم.

منابع

پانویس

  1. ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۹، ص۲۸.
  2. ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۹، ص۲۸.
  3. ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۴۷۳.
  4. ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۸، ص۱۳۷.
  5. ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۸۵.
  6. ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۸، ص۱۳۷.
  7. ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۴۷۳.
  8. ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۷۳.
  9. ↑ «(آنگاه) گفت: ای سرکردگان! در کار، به من نظر دهید» سوره نمل، آیه ۳۲.
  10. ↑ «از تو نظر می‌خواهند بگو: خداوند برای شما درباره کلاله نظر می‌دهد» سوره نساء، آیه ۱۷۶.
  11. ↑ «(آنگاه) گفت: ای سرکردگان! در کار، به من نظر دهید» سوره نمل، آیه ۳۲.
  12. ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۱۳.
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=افتاء_در_فقه_سیاسی&oldid=1095829»