حَذَر: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۱) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[حَذَر در قرآن]] - [[حَذَر در حدیث]] - [[حَذَر در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط = حَذَر (پرسش)}} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[حَذَر در قرآن]] - [[حَذَر در حدیث]] - [[حَذَر در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط = حَذَر (پرسش)}} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
*حَذَر؛ برحذر بودن، [[بیمناکی]]، پروا داشتن و [[ترسیدن]]<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژهنامه، ص۷۴۵.</ref>. چون این کلمه به معنای اجتناب کردن از چیز خوفناک و مهلک آمده، اخص از "[[خوف]]" <ref>احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۴۴۲.</ref> است، زیرا [[خوف]] حالتی [[نفسانی]] است که گاهی بدون علت به وجود میآید. | * حَذَر؛ برحذر بودن، [[بیمناکی]]، پروا داشتن و [[ترسیدن]]<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژهنامه، ص۷۴۵.</ref>. چون این کلمه به معنای اجتناب کردن از چیز خوفناک و مهلک آمده، اخص از "[[خوف]]" <ref>احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۴۴۲.</ref> است، زیرا [[خوف]] حالتی [[نفسانی]] است که گاهی بدون علت به وجود میآید. | ||
*{{متن قرآن|فَلْيَحْذَرِ الَّذِينَ يُخَالِفُونَ عَنْ أَمْرِهِ أَنْ تُصِيبَهُمْ فِتْنَةٌ}}<ref>«کسانی که از فرمان وی سرمیپیچند از اینکه به آنان آزمونی یا عذابی دردناک رسد باید بپرهیزند» سوره نور، آیه۶۳.</ref>. | *{{متن قرآن|فَلْيَحْذَرِ الَّذِينَ يُخَالِفُونَ عَنْ أَمْرِهِ أَنْ تُصِيبَهُمْ فِتْنَةٌ}}<ref>«کسانی که از فرمان وی سرمیپیچند از اینکه به آنان آزمونی یا عذابی دردناک رسد باید بپرهیزند» سوره نور، آیه۶۳.</ref>. | ||
*[[انذار]] و [[تبشیر]] ([[وعد و وعید]]) دو اصل مهم [[تبلیغ]] و [[دعوت]] هستند، که در [[قرآن کریم]] بهروشنی قابل ملاحظهاند. | * [[انذار]] و [[تبشیر]] ([[وعد و وعید]]) دو اصل مهم [[تبلیغ]] و [[دعوت]] هستند، که در [[قرآن کریم]] بهروشنی قابل ملاحظهاند. | ||
*[[خدای تعالی]] در [[قرآن]] بارها [[بندگان]] را از [[مخالفت]] با خود برحذر داشته و بر مراعات [[حدود الهی]] [[دعوت]] کرده است<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۲۱۹.</ref>. | * [[خدای تعالی]] در [[قرآن]] بارها [[بندگان]] را از [[مخالفت]] با خود برحذر داشته و بر مراعات [[حدود الهی]] [[دعوت]] کرده است<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۲۱۹.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۴۹
مقدمه
- حَذَر؛ برحذر بودن، بیمناکی، پروا داشتن و ترسیدن[۱]. چون این کلمه به معنای اجتناب کردن از چیز خوفناک و مهلک آمده، اخص از "خوف" [۲] است، زیرا خوف حالتی نفسانی است که گاهی بدون علت به وجود میآید.
- ﴿فَلْيَحْذَرِ الَّذِينَ يُخَالِفُونَ عَنْ أَمْرِهِ أَنْ تُصِيبَهُمْ فِتْنَةٌ﴾[۳].
- انذار و تبشیر (وعد و وعید) دو اصل مهم تبلیغ و دعوت هستند، که در قرآن کریم بهروشنی قابل ملاحظهاند.
- خدای تعالی در قرآن بارها بندگان را از مخالفت با خود برحذر داشته و بر مراعات حدود الهی دعوت کرده است[۴].
منابع
پانویس
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژهنامه، ص۷۴۵.
- ↑ احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۴۴۲.
- ↑ «کسانی که از فرمان وی سرمیپیچند از اینکه به آنان آزمونی یا عذابی دردناک رسد باید بپرهیزند» سوره نور، آیه۶۳.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۲۱۹.