ذوالاید: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[ذوالاید در قرآن]] - [[ذوالاید در حدیث]] - [[ذوالاید در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط  = دع (پرسش)}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[ذوالاید در قرآن]] - [[ذوالاید در حدیث]] - [[ذوالاید در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط  = دع (پرسش)}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
صاحب [[قدرت]] و قوت<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۸۹۰.</ref>.
صاحب [[قدرت]] و قوت<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۸۹۰.</ref>.


خط ۹: خط ۸:
{{متن قرآن|اصْبِرْ عَلَى مَا يَقُولُونَ وَاذْكُرْ عَبْدَنَا دَاوُودَ ذَا الْأَيْدِ إِنَّهُ أَوَّابٌ}}<ref>«بر آنچه می‌گویند، شکیبا باش و از بنده ما داود توانمند یاد کن که اهل بازگشت (و توبه) بود» سوره ص، آیه ۱۷.</ref>.
{{متن قرآن|اصْبِرْ عَلَى مَا يَقُولُونَ وَاذْكُرْ عَبْدَنَا دَاوُودَ ذَا الْأَيْدِ إِنَّهُ أَوَّابٌ}}<ref>«بر آنچه می‌گویند، شکیبا باش و از بنده ما داود توانمند یاد کن که اهل بازگشت (و توبه) بود» سوره ص، آیه ۱۷.</ref>.


در این [[آیه شریفه]] [[حضرت داود]]{{ع}} {{متن قرآن|ذَا الْأَيْدِ}} [[لقب]] گرفته است که [[خداوند]] آن [[حضرت]] را از لحاظ بدنی، [[معنوی]] و [[حکومتی]]، قدرتمند خوانده است. در مورد اوصاف [[حضرت داود]]{{ع}} و [[اقتدار]] [[سیاسی]] او [[آیات]] چندی در [[قرآن کریم]] آمده است: {{متن قرآن|وَشَدَدْنَا مُلْكَهُ}}<ref>«و فرمانروایی او را استوار کردیم» سوره ص، آیه ۲۰.</ref>.<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج‌۲۳، ص‌۱۸۳-۱۸۵.</ref>.
در این [[آیه شریفه]] [[حضرت داود]] {{ع}} {{متن قرآن|ذَا الْأَيْدِ}} [[لقب]] گرفته است که [[خداوند]] آن [[حضرت]] را از لحاظ بدنی، [[معنوی]] و [[حکومتی]]، قدرتمند خوانده است. در مورد اوصاف [[حضرت داود]] {{ع}} و [[اقتدار]] [[سیاسی]] او [[آیات]] چندی در [[قرآن کریم]] آمده است: {{متن قرآن|وَشَدَدْنَا مُلْكَهُ}}<ref>«و فرمانروایی او را استوار کردیم» سوره ص، آیه ۲۰.</ref>.<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج‌۲۳، ص‌۱۸۳-۱۸۵.</ref>.


از این اصطلاح در [[فقه سیاسی]] [[شیعه]] استفاده‌های بسیاری شده است، به‌ویژه در بحث "[[ولایت فقیه]]". ذوالید یا مبسوط‌الید از شرایط [[فقیه]] [[حاکم]] مطرح شده است.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۲۹۴.</ref>
از این اصطلاح در [[فقه سیاسی]] [[شیعه]] استفاده‌های بسیاری شده است، به‌ویژه در بحث "[[ولایت فقیه]]". ذوالید یا مبسوط‌الید از شرایط [[فقیه]] [[حاکم]] مطرح شده است.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۲۹۴.</ref>

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۱۰

مقدمه

صاحب قدرت و قوت[۱].

ید: نعمت، قوّت، قدرت، ملک، سلطان =سلطه، طاعت و جماعت[۲].

اصْبِرْ عَلَى مَا يَقُولُونَ وَاذْكُرْ عَبْدَنَا دَاوُودَ ذَا الْأَيْدِ إِنَّهُ أَوَّابٌ[۳].

در این آیه شریفه حضرت داود (ع) ذَا الْأَيْدِ لقب گرفته است که خداوند آن حضرت را از لحاظ بدنی، معنوی و حکومتی، قدرتمند خوانده است. در مورد اوصاف حضرت داود (ع) و اقتدار سیاسی او آیات چندی در قرآن کریم آمده است: وَشَدَدْنَا مُلْكَهُ[۴].[۵].

از این اصطلاح در فقه سیاسی شیعه استفاده‌های بسیاری شده است، به‌ویژه در بحث "ولایت فقیه". ذوالید یا مبسوط‌الید از شرایط فقیه حاکم مطرح شده است.[۶]

منابع

پانویس

  1. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۸۹۰.
  2. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص‌۴۵۴.
  3. «بر آنچه می‌گویند، شکیبا باش و از بنده ما داود توانمند یاد کن که اهل بازگشت (و توبه) بود» سوره ص، آیه ۱۷.
  4. «و فرمانروایی او را استوار کردیم» سوره ص، آیه ۲۰.
  5. وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج‌۲۳، ص‌۱۸۳-۱۸۵.
  6. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۲۹۴.