تنها راه (کتاب): تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۲) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۲) |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
| تصویر = 78000.jpg | | تصویر = 78000.jpg | ||
| اندازه تصویر = 200px | | اندازه تصویر = 200px | ||
| از مجموعه = | | از مجموعه = | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| زبان اصلی = | | زبان اصلی = | ||
| نویسنده = [[صادق سهرابی]] | | نویسنده = [[صادق سهرابی]] | ||
| نویسندگان = | | نویسندگان = | ||
| تحقیق یا تدوین = | | تحقیق یا تدوین = | ||
| زیر نظر = | | زیر نظر = | ||
| به کوشش = | | به کوشش = | ||
| مترجم = | | مترجم = | ||
| مترجمان = | | مترجمان = | ||
| ویراستار = | | ویراستار = | ||
| ویراستاران = | | ویراستاران = | ||
| موضوع = [[زیارت جامعه کبیره]] | | موضوع = [[زیارت جامعه کبیره]] | ||
| مذهب = شیعه | | مذهب = شیعه | ||
| ناشر = [[مهر محبوب (ناشر)|انتشارات مهر محبوب]] | | ناشر = [[مهر محبوب (ناشر)|انتشارات مهر محبوب]] | ||
| به همت = | | به همت = | ||
| وابسته به = | | وابسته به = | ||
| محل نشر = تهران، ایران | | محل نشر = تهران، ایران |
نسخهٔ ۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۳:۳۴
تنها راه | |
---|---|
زبان | فارسی |
ترجمهٔ کتاب | [[(شرح زیارت امام زمان) (کتاب)|(شرح زیارت امام زمان)]] |
نویسنده | صادق سهرابی |
موضوع | زیارت جامعه کبیره |
مذهب | شیعه |
ناشر | [[:رده:انتشارات انتشارات مهر محبوب|انتشارات انتشارات مهر محبوب]][[رده:انتشارات انتشارات مهر محبوب]] |
محل نشر | تهران، ایران |
سال نشر | ١۳۸۵ ش |
تعداد صفحه | ۱۴۳ |
شابک | ۹۶۴۹۵۰۱۰۶۱ |
شماره ملی | م۸۴-۲۹۳۹۱ |
تنها راه (شرح زیارت امام زمان)، کتابی است به زبان فارسی که به بررسی شرح زیارت جامعه کبیره و دیگر منابع نگاشته شده از لزوم نیاز به امام در دوره غیبت سخن رفته است؛ میپردازد. پدیدآورندهٔ این اثر صادق سهرابی است و انتشارات مهر محبوب انتشار آن را به عهده داشته است.
دربارهٔ کتاب
در معرفی این کتاب آمده است: «به تصریح نگارنده: اگر جامعه بشری با رشد و بلوغ خود گامهای رغبت، شکایت اجتماعی و استعانت اجتماعی را در نوردد، دست به دعا بردارد و از خالق هستی درخواست کند که آن خورشید از پس ابرها بیرون آید، با آمادگی و مسئولیتپذیری خود و آماده کردن شرایط ظهور، رغبت خود را نسبت به امام زمان نشان دهد و همیشه دغدغه فرهنگ مهدویت را مطمح نظر خود بداند، با دعای پیوسته خود به بلوغ بالنده مهدوی دست مییابد. چنین انسانی در زمینههای ظهور را فراهم میسازد و هدیه فرج را در دوران غیبت و ظهور، درک و دریافت مینماید، زیرا درک فرهنگ مهدویت و امامت آن عزیز و دعا برای فرجش، هم نعمت و گشایش دوران غیبت است و هم فرج و گشایش راه برای دوران ظهور و حضورش».