ام عبدالله دختر حارث: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[ام عبدالله دختر حارث در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
ام عبدالله دختر [[حارث]] نیز از زنانی بود که پس از [[واقعه کربلا]] همسرش [[مالک بن نسر کندی]] را که از [[سپاهیان]] [[یزید]] بود، [[سرزنش]] و [[شماتت]] کرد و از او و [[یاران]] و همراهانش [[بیزاری]] جست. | ام عبدالله دختر [[حارث]] نیز از زنانی بود که پس از [[واقعه کربلا]] همسرش [[مالک بن نسر کندی]] را که از [[سپاهیان]] [[یزید]] بود، [[سرزنش]] و [[شماتت]] کرد و از او و [[یاران]] و همراهانش [[بیزاری]] جست. | ||
نسخهٔ ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۱۵
ام عبدالله دختر حارث از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ام عبدالله دختر حارث در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
ام عبدالله دختر حارث نیز از زنانی بود که پس از واقعه کربلا همسرش مالک بن نسر کندی را که از سپاهیان یزید بود، سرزنش و شماتت کرد و از او و یاران و همراهانش بیزاری جست.
برابر برخی از گزارش‌ها، مالک بن نسر در کربلا پس از شهادت امام، کلاه حضرت را دزدید و به خانه برد. همسرش به او گفت: آیا چیزی که از حسین دزدیده‌ای به خانه من آوری؟ به خدا سوگند که این کار شدنی نیست! هرچه زودتر آن را بیرون ببر. در نقلی دیگر آمده است: از پیش من بیرون شو، خداوند قبرت را پر از آتش کند و او را از خانه بیرون کرد[۱]. خوارزمی در ادامه گزارش یاد شده از یاران مالک نقل کرده است که پس از واقعه کربلا دو دست او شل شد و تا هنگام مرگ فقیر و بدحال بود و با همان حالت از دنیا رفت.[۲]
جستارهای وابسته
- مالک بن نسر کندی (همسر)
منابع
پانویس
- ↑ خوارزمی، مقتل الحسین، ج۲، ص۴۰؛ بحارالانوار، ج۴۵، ص۴۳. برخی از او به عنوان نسیر یا بشیر یاد کرده‌اند.
- ↑ مزینانی، محمد صادق، نقش زنان در حماسه عاشورا، ص:۲۸۰-۲۸۱.