شام: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶: خط ۶:
}}
}}


== مقدمه ==
== شام و مهدویت ==
== شام و مهدویت ==
* [[شام]] مملکتی است که در گذشته شامل [[اردن]] و [[سوریه]] و لبنان و [[فلسطین]] بود<ref>معارف و معاریف، ج ۶، ص ۴۲۷.</ref>. در [[حدیث]] آمده که در [[شام]]، فتنه‌ای بپا می‌خیزد که اگر از سوئی آرام شود، از سوی دیگر سر درمی‌آورد و این [[فتنه]] پایان نمی‌یابد، تا این‌که منادی از [[آسمان]] ندا دهد: فلان، [[حاکم]] و [[امیر]] شما باشد<ref>کنز العمال، ح ۳۱۴۴۴.</ref>. و نیز آمده است: [[قائم]] {{ع}} [[ظهور]] نمی‌کند مگر پس از آن‌که [[شام]] را [[فتنه]] و آشوبی فراگیرد که [[مردم]]، راه نجاتی از آن نداشته باشند<ref>بحار الانوار، ج ۶۰، ص ۲۰۸ و ج ۵۲، ص ۲۹۷.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۲۵.</ref>.
* [[شام]] مملکتی است که در گذشته شامل [[اردن]] و [[سوریه]] و لبنان و [[فلسطین]] بود<ref>معارف و معاریف، ج ۶، ص ۴۲۷.</ref>. در [[حدیث]] آمده که در [[شام]]، فتنه‌ای بپا می‌خیزد که اگر از سوئی آرام شود، از سوی دیگر سر درمی‌آورد و این [[فتنه]] پایان نمی‌یابد، تا این‌که منادی از [[آسمان]] ندا دهد: فلان، [[حاکم]] و [[امیر]] شما باشد<ref>کنز العمال، ح ۳۱۴۴۴.</ref>. و نیز آمده است: [[قائم]] {{ع}} [[ظهور]] نمی‌کند مگر پس از آن‌که [[شام]] را [[فتنه]] و آشوبی فراگیرد که [[مردم]]، راه نجاتی از آن نداشته باشند<ref>بحار الانوار، ج ۶۰، ص ۲۰۸ و ج ۵۲، ص ۲۹۷.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۲۵.</ref>.
خط ۱۳: خط ۱۲:
* شام نام قدیمی منطقه‌ای است که امروزه [[سوریه]] و قسمتی از لبنان و [[اردن]] و [[عراق]] را‌ در برمی‌گیرد و مرکزیت آن نیز [[شهر]] [[دمشق]] بوده است. این منطقه [[پس از ظهور]] اسلام‌ [[مرکز حکومت]] [[امویان]] قرار گرفت و [[بنی‌امیه]] و بنی‌مروان با جنایت‌های فراوان حکومتی‌ [[سلطنت]] گونه در این [[ناحیه]] برقرار کردند و بر [[ممالک اسلامی]] [[فرمانروایی]] می‌‌کردند. این‌ منطقه در [[دوران آخرالزمان]] [[شاهد]] حوادثی بسیار خواهد بود. [[جنگ‌ها]] و خونریزی‌های‌ فراوانی در آن واقع می‌‌شود<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۳۷۸.</ref>.
* شام نام قدیمی منطقه‌ای است که امروزه [[سوریه]] و قسمتی از لبنان و [[اردن]] و [[عراق]] را‌ در برمی‌گیرد و مرکزیت آن نیز [[شهر]] [[دمشق]] بوده است. این منطقه [[پس از ظهور]] اسلام‌ [[مرکز حکومت]] [[امویان]] قرار گرفت و [[بنی‌امیه]] و بنی‌مروان با جنایت‌های فراوان حکومتی‌ [[سلطنت]] گونه در این [[ناحیه]] برقرار کردند و بر [[ممالک اسلامی]] [[فرمانروایی]] می‌‌کردند. این‌ منطقه در [[دوران آخرالزمان]] [[شاهد]] حوادثی بسیار خواهد بود. [[جنگ‌ها]] و خونریزی‌های‌ فراوانی در آن واقع می‌‌شود<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۳۷۸.</ref>.
   
   
==جغرافیای [[شام]]==
برخی از نویسندگان در [[فرهنگ]] [[فارسی]]، در بخش اعلام، شام را به [[سوریه]] ارجاع داده است و زیر واژه سوریه، یا سوریه بزرگ می‌نویسد: «سوریه بزرگ که در [[انجیل]] آرام نامیده شده، ناحیه‌ای است در آسیای [[غربی]]، در [[مشرق]] بحرالروم مدیترانه‌ای که در شمال به واسطه کوه‌های تروسTaurus محدود می‌شود و در مشرق آن نهر [[فرات]] قرار دارد و از جنوب و جنوب شرقی به [[عربستان]] محدود می‌گردد، سوریه بزرگ شامل: [[جمهوری]] سوریه، جمهوری لبنان، [[کشور]] [[هاشمی]] [[اردن]] و جمهوری [[اسرائیل]] می‌باشد.<ref>مرحوم دکتر معین</ref>.
[[ابواسحاق ابراهیم اصطخری]]، در کتاب مسالک و ممالک، که از کتب جغرافیایی قرن ۵ و ۶ می‌باشد؛ در ذکر دیار شام می‌نویسد: «خربی دیار شام، دیار [[روم]] است و شرقی آن [[بادیه]]، از ایله تا فرات و از فرات، تا حد روم و شمالی شام، بلاد روم است و جنوبی، حد [[مصر]] و [[تیه]] [[بنی اسرائیل]] و یک حد با مصر دارد، تارَفَحْ و با روم [[ثغور]] ملطیه و [[حدث]] و مرعش و هارونیه و کنیسه و عین ذبه و مصیصه و آذنه و طرسوس.»..<ref>ابراهیم بن محمد، اصطخری، مسالک و ممالک ترجمه: ایرج افشار، ص۵۹.</ref>.
با توجه به این که در بعضی از آثار مورد استناد، به [[فلسطین]] نیز اشاره‌ای شده و آن [[سرزمین]] را [[ارض]] مورد [[پژوهش]] این مقوله معرفی نموده‌اند و فلسطین خود، منطقه‌ای از شام است؛ لذا به منظور تکمیل تحقیق، به جغرافیای فلسطین نیز در این بحث اشاره می‌شود.<ref>[[محمد حسن عرب|عرب، محمد حسن]]، [[دانشنامه اماکن جغرافیایی قرآن مجید (کتاب)|دانشنامه اماکن جغرافیایی قرآن مجید]]، ص ۴۸.</ref>
== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==
* [[پیش از ظهور چه حوادثی در جهان اتفاق می‌افتد؟ (پرسش)]]
* [[پیش از ظهور چه حوادثی در جهان اتفاق می‌افتد؟ (پرسش)]]
خط ۱۸: خط ۲۲:
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
#[[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
* [[پرونده:13681151.jpg|22px]] [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|'''فرهنگنامه آخرالزمان''']].
#[[پرونده:13681151.jpg|22px]] [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|'''فرهنگنامه آخرالزمان''']].
# [[پرونده:IM010435.jpg|22px]] [[محمد حسن عرب|عرب، محمد حسن]]، [[دانشنامه اماکن جغرافیایی قرآن مجید (کتاب)|'''دانشنامه اماکن جغرافیایی قرآن مجید''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}



نسخهٔ ‏۱۵ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۲۲

شام و مهدویت

شام در فرهنگنامه آخرالزمان

جغرافیای شام

برخی از نویسندگان در فرهنگ فارسی، در بخش اعلام، شام را به سوریه ارجاع داده است و زیر واژه سوریه، یا سوریه بزرگ می‌نویسد: «سوریه بزرگ که در انجیل آرام نامیده شده، ناحیه‌ای است در آسیای غربی، در مشرق بحرالروم مدیترانه‌ای که در شمال به واسطه کوه‌های تروسTaurus محدود می‌شود و در مشرق آن نهر فرات قرار دارد و از جنوب و جنوب شرقی به عربستان محدود می‌گردد، سوریه بزرگ شامل: جمهوری سوریه، جمهوری لبنان، کشور هاشمی اردن و جمهوری اسرائیل می‌باشد.[۶]. ابواسحاق ابراهیم اصطخری، در کتاب مسالک و ممالک، که از کتب جغرافیایی قرن ۵ و ۶ می‌باشد؛ در ذکر دیار شام می‌نویسد: «خربی دیار شام، دیار روم است و شرقی آن بادیه، از ایله تا فرات و از فرات، تا حد روم و شمالی شام، بلاد روم است و جنوبی، حد مصر و تیه بنی اسرائیل و یک حد با مصر دارد، تارَفَحْ و با روم ثغور ملطیه و حدث و مرعش و هارونیه و کنیسه و عین ذبه و مصیصه و آذنه و طرسوس.»..[۷]. با توجه به این که در بعضی از آثار مورد استناد، به فلسطین نیز اشاره‌ای شده و آن سرزمین را ارض مورد پژوهش این مقوله معرفی نموده‌اند و فلسطین خود، منطقه‌ای از شام است؛ لذا به منظور تکمیل تحقیق، به جغرافیای فلسطین نیز در این بحث اشاره می‌شود.[۸]

پرسش‌های وابسته

منابع

پانویس

  1. معارف و معاریف، ج ۶، ص ۴۲۷.
  2. کنز العمال، ح ۳۱۴۴۴.
  3. بحار الانوار، ج ۶۰، ص ۲۰۸ و ج ۵۲، ص ۲۹۷.
  4. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۴۲۵.
  5. حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص ۳۷۸.
  6. مرحوم دکتر معین
  7. ابراهیم بن محمد، اصطخری، مسالک و ممالک ترجمه: ایرج افشار، ص۵۹.
  8. عرب، محمد حسن، دانشنامه اماکن جغرافیایی قرآن مجید، ص ۴۸.