عقبة بن عامر جهنی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[عقبة بن عامر جهنی در تاریخ اسلامی]] - [[عقبة بن عامر جهنی در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام علی | عنوان مدخل  = عقبة بن عامر جهنی | مداخل مرتبط = [[عقبة بن عامر جهنی در تاریخ اسلامی]] - [[عقبة بن عامر جهنی در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط  = }}
{{جعبه اطلاعات اصحاب
| نام = عقبة بن عامر جهنی
| مشهور به =
| نام تصویر = تصویر قدیمی از بصره.jpg
| عرض تصویر =
| توضیح تصویر = تصویر قدیمی از بصره
| نام کامل = عقبة بن عامر جهنی
| نام‌های دیگر =
| جنسیت = مرد
| کنیه = 
| لقب = 
| اهل = 
| از قبیله =
| از تیره = 
| پدر = 
| مادر = 
| همسر =
| پسر = 
| دختر = 
| خواهر =
| برادر = 
| خویشاوندان =
| وابستگان =
| تاریخ تولد =   
| محل تولد = 
| محل زندگی = 
| تاریخ درگذشت = [[۵۸ هجری]]   
| محل درگذشت = 
| تاریخ شهادت =
| محل شهادت = 
| طول عمر =   
| محل دفن = 
| دین =
| مذهب =
| از اصحاب = {{فهرست جعبه افقی| [[پیامبر خاتم]] | [[امام علی]] }}
| از طبقه =
| در جنگ = [[جنگ نهروان]]
| نقش‌ها = 
| فعالیت‌ها = [[فرماندار مصر]]
| علت شهرت = 
| علت درگذشت =
| علت شهادت = 
| راوی از =
| روایات مشهور = 
| مشایخ او = 
| راویان از او =   
| آخرین راوی از او =
}}


== مقدمه ==
== مقدمه ==
* عقبة بن عامر جهنی از [[مهاجران]] [[اصحاب رسول خدا]] {{صل}} و [[قاری قرآن]] و [[عالم به فقه]] و [[شاعر]] بود<ref>اسدالغابه، ج٣، ص۴۱۷.</ref> او در روزهای اول [[خلافت امیرمؤمنان]] {{ع}} با آن [[حضرت]] [[بیعت]] کرد که تا پای [[جان]] از آن [[حضرت]] [[دفاع]] کند<ref>الجمل، ص۱۰۴؛ معجم رجال الحدیث، ص۱۱، ص۱۵۵. </ref>.
عقبة بن عامر جهنی از [[مهاجران]] [[اصحاب رسول خدا]] {{صل}} و [[قاری قرآن]] و [[عالم به فقه]] و [[شاعر]] بود<ref>اسدالغابه، ج٣، ص۴۱۷.</ref> او در روزهای اول [[خلافت امیرمؤمنان]] {{ع}} با آن [[حضرت]] [[بیعت]] کرد که تا پای [[جان]] از آن [[حضرت]] [[دفاع]] کند<ref>الجمل، ص۱۰۴؛ معجم رجال الحدیث، ص۱۱، ص۱۵۵. </ref>.
* [[ابن حجر عسقلانی]] می‌نویسد: عقبه از [[اصحاب رسول خدا]] {{صل}} بود و از آن [[حضرت]] [[نقل روایت]] کرده است، وی از [[عالمان فقیه]] و [[شاعران]] روزگار خود بود و در سال ۴۴ [[هجری]] از جانب [[معاویه]] بر [[حکومت مصر]] [[برگزیده]] شد، و در [[سال ۵۸ هجری]] در اواخر [[حکومت معاویه]] [[وفات]] کرد. و در ادامه از [[خلیفه بن خیاط]] [[نقل]] می‌کند که: عقبة بن عامر جهنی از [[اصحاب حضرت علی]] {{ع}} بود و در [[سال ۳۸ هجری]] در [[جنگ نهروان]] در رکاب آن [[حضرت]] به [[شهادت]] رسید<ref>تهذیب التهذیب، ج۵، ص۶۰۸.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۹۹۹.</ref>
[[ابن حجر عسقلانی]] می‌نویسد: عقبه از [[اصحاب رسول خدا]] {{صل}} بود و از آن [[حضرت]] [[نقل روایت]] کرده است، وی از [[عالمان فقیه]] و [[شاعران]] روزگار خود بود و در سال ۴۴ [[هجری]] از جانب [[معاویه]] بر [[حکومت مصر]] [[برگزیده]] شد، و در [[سال ۵۸ هجری]] در اواخر [[حکومت معاویه]] [[وفات]] کرد. و در ادامه از [[خلیفه بن خیاط]] [[نقل]] می‌کند که: عقبة بن عامر جهنی از [[اصحاب حضرت علی]] {{ع}} بود و در [[سال ۳۸ هجری]] در [[جنگ نهروان]] در رکاب آن [[حضرت]] به [[شهادت]] رسید<ref>تهذیب التهذیب، ج۵، ص۶۰۸.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۹۹۹.</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲۷ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۱۶

عقبة بن عامر جهنی
تصویر قدیمی از بصره
نام کاملعقبة بن عامر جهنی
جنسیتمرد
درگذشت۵۸ هجری
از اصحاب
حضور در جنگجنگ نهروان
فعالیت‌های اوفرماندار مصر

مقدمه

عقبة بن عامر جهنی از مهاجران اصحاب رسول خدا (ص) و قاری قرآن و عالم به فقه و شاعر بود[۱] او در روزهای اول خلافت امیرمؤمنان (ع) با آن حضرت بیعت کرد که تا پای جان از آن حضرت دفاع کند[۲]. ابن حجر عسقلانی می‌نویسد: عقبه از اصحاب رسول خدا (ص) بود و از آن حضرت نقل روایت کرده است، وی از عالمان فقیه و شاعران روزگار خود بود و در سال ۴۴ هجری از جانب معاویه بر حکومت مصر برگزیده شد، و در سال ۵۸ هجری در اواخر حکومت معاویه وفات کرد. و در ادامه از خلیفه بن خیاط نقل می‌کند که: عقبة بن عامر جهنی از اصحاب حضرت علی (ع) بود و در سال ۳۸ هجری در جنگ نهروان در رکاب آن حضرت به شهادت رسید[۳].[۴]

منابع

پانویس

  1. اسدالغابه، ج٣، ص۴۱۷.
  2. الجمل، ص۱۰۴؛ معجم رجال الحدیث، ص۱۱، ص۱۵۵.
  3. تهذیب التهذیب، ج۵، ص۶۰۸.
  4. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۹۹۹.