احمد بن عامر طائی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:


== آشنایی اجمالی ==
== آشنایی اجمالی ==
[[ابوجعد احمد بن عامر بن سلیمان بن صالح طائی]] از [[نسل]] [[عامر بن حسان بن شریح]] است که «حسان» در [[صفین]]، و «عامر» در [[کربلا]] به [[شهادت]] رسیدند. در سال ۱۵۷ هـ به [[دنیا]] آمد.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۲۵۰ و ج۲، ص۳۵.</ref> از [[اصحاب امام رضا]]{{ع}}بود<ref>رجال الطوسی، ص۳۶۷.</ref> که در سال ۱۹۴ هـ آن [[حضرت]] را [[ملاقات]] کرده و از ایشان [[روایت]] کرده است.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۲۵۰ و ج۲، ص۳۵.</ref> فرزندش «عبدالله» گفته است که پدرم [[مؤذّن]] [[امام هادی]] و [[امام حسن عسکری]]{{ع}} بود.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۲۵۰ و ج۲، ص۳۵.</ref> از وی پسرش عبدالله<ref>رجال الطوسی، ص۳۶۷.</ref> و [[ابراهیم بن هاشم]] روایت کرده‌اند.<ref>عیون اخبار الرضا{{ع}}، ج۱، ص۲۴۸.</ref>
[[ابوجعد احمد بن عامر بن سلیمان بن صالح طائی]] از نسل «[[عامر بن حسان بن شریح]]» است که «[[حسان بن شریح طائی|حسان]]» در [[صفین]]، و «[[عامر بن حسان بن شریح طائی|عامر]]» در [[کربلا]] به [[شهادت]] رسیدند. در سال ۱۵۷ هـ به [[دنیا]] آمد.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۲۵۰ و ج۲، ص۳۵.</ref> از [[اصحاب امام رضا]]{{ع}}بود<ref>رجال الطوسی، ص۳۶۷.</ref> که در سال ۱۹۴ هـ آن [[حضرت]] را [[ملاقات]] کرده و از ایشان [[روایت]] کرده است.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۲۵۰ و ج۲، ص۳۵.</ref> فرزندش «عبدالله» گفته است که پدرم [[مؤذّن]] [[امام هادی]] و [[امام حسن عسکری]]{{ع}} بود.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۲۵۰ و ج۲، ص۳۵.</ref> از وی پسرش عبدالله<ref>رجال الطوسی، ص۳۶۷.</ref> و [[ابراهیم بن هاشم]] روایت کرده‌اند.<ref>عیون اخبار الرضا{{ع}}، ج۱، ص۲۴۸.</ref>


[[مامقانی]] به نقل از [[شیخ صدوق]] می‌‌نویسد که [[عبدالله بن احمد طائی]] در سال ۲۶۰ هـ از پدرش «ابوجعد» [[حدیث]] شنیده است.<ref>تنقیح المقال، ج۱، ص۶۳.</ref> از گفتار [[صدوق]] برداشت می‌‌شود که وی از اصحاب [[امام هادی]] و [[امام حسن عسکری]]{{ع}} بوده و تا آن [[زمان]]، بیش از صد سال [[عمر]] داشته است.<ref>مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۱، ص۳۳۲.</ref> اثر وی نوشته‌ای است که از [[امام رضا]]{{ع}} روایت کرده و با عناوین «نسخة الرضا»{{ع}}، «صحیفة الرضا»{{ع}}، «مسند الرضا»{{ع}} و «الرضویات» [[شهرت]] دارد<ref>الذریعه، ج۱۷، ص۲۶۲ و ج۲۴، ص۱۴۹.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۱۴۲-۱۴۳.</ref>
[[مامقانی]] به نقل از [[شیخ صدوق]] می‌‌نویسد که [[عبدالله بن احمد طائی]] در سال ۲۶۰ هـ از پدرش «ابوجعد» [[حدیث]] شنیده است.<ref>تنقیح المقال، ج۱، ص۶۳.</ref> از گفتار [[صدوق]] برداشت می‌‌شود که وی از اصحاب [[امام هادی]] و [[امام حسن عسکری]]{{ع}} بوده و تا آن [[زمان]]، بیش از صد سال [[عمر]] داشته است.<ref>مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۱، ص۳۳۲.</ref> اثر وی نوشته‌ای است که از [[امام رضا]]{{ع}} روایت کرده و با عناوین «نسخة الرضا»{{ع}}، «صحیفة الرضا»{{ع}}، «مسند الرضا»{{ع}} و «الرضویات» [[شهرت]] دارد<ref>الذریعه، ج۱۷، ص۲۶۲ و ج۲۴، ص۱۴۹.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۱۴۲-۱۴۳.</ref>
== جستارهای وابسته ==
* [[حسان بن شریح طائی]] (جد)
* [[عامر بن حسان طائی]] (جد)


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲۷ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۳۹

آشنایی اجمالی

ابوجعد احمد بن عامر بن سلیمان بن صالح طائی از نسل «عامر بن حسان بن شریح» است که «حسان» در صفین، و «عامر» در کربلا به شهادت رسیدند. در سال ۱۵۷ هـ به دنیا آمد.[۱] از اصحاب امام رضا(ع)بود[۲] که در سال ۱۹۴ هـ آن حضرت را ملاقات کرده و از ایشان روایت کرده است.[۳] فرزندش «عبدالله» گفته است که پدرم مؤذّن امام هادی و امام حسن عسکری(ع) بود.[۴] از وی پسرش عبدالله[۵] و ابراهیم بن هاشم روایت کرده‌اند.[۶]

مامقانی به نقل از شیخ صدوق می‌‌نویسد که عبدالله بن احمد طائی در سال ۲۶۰ هـ از پدرش «ابوجعد» حدیث شنیده است.[۷] از گفتار صدوق برداشت می‌‌شود که وی از اصحاب امام هادی و امام حسن عسکری(ع) بوده و تا آن زمان، بیش از صد سال عمر داشته است.[۸] اثر وی نوشته‌ای است که از امام رضا(ع) روایت کرده و با عناوین «نسخة الرضا»(ع)، «صحیفة الرضا»(ع)، «مسند الرضا»(ع) و «الرضویات» شهرت دارد[۹].[۱۰]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال النجاشی، ج۱، ص۲۵۰ و ج۲، ص۳۵.
  2. رجال الطوسی، ص۳۶۷.
  3. رجال النجاشی، ج۱، ص۲۵۰ و ج۲، ص۳۵.
  4. رجال النجاشی، ج۱، ص۲۵۰ و ج۲، ص۳۵.
  5. رجال الطوسی، ص۳۶۷.
  6. عیون اخبار الرضا(ع)، ج۱، ص۲۴۸.
  7. تنقیح المقال، ج۱، ص۶۳.
  8. مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۱، ص۳۳۲.
  9. الذریعه، ج۱۷، ص۲۶۲ و ج۲۴، ص۱۴۹.
  10. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۱۴۲-۱۴۳.