تمدن اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۳ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۰۹

مقدمه

نظام اجتماعی اسلام دارای اهدافی است که دستیابی به تمدن اسلامی، هدف نیمه نهایی آن به شمار می‌آید. تمدن اسلامی، جامعه را به هدف نهایی یعنی سعادت و قرب الهی می‌رساند.

در اینجا لازم است به چیستی تمدن، عناصر سازنده آن، نسبت تمدن و تجدد با اسلام، انواع تمدن مادی و معنوی، غربی و اسلامی و نیز عوامل پیشرفت و آسیب‌شناسی تمدن غربی پرداخته شود.

زندگی بیشتر مردم دنیای امروز به گونه‌ای شده است که هر فرد، ملت و دولتی به فکر دنیای خویش است و تمام همّ و غمّ خود را بر روی آبادانی زندگی شخصی و یا کشور خود متمرکز کرده است، تا جایی که از حق خود تجاوز کرده و به حقوق یکدیگر حتی حقوق ملت‌ها دستبرد می‌زنند، تا خود را از دیگران برتر نمایند و یا برتری خود را نسبت به دیگران اعلام کنند و برای رسیدن به این منظور از هرگونه تلاشی فروگذار نیستند و همۀ کارها و اعمال خود را به پیشرفت و تمدن نسبت می‌دهند و در این راستا به حقوق فردی و اجتماعی و حتی اخلاقیات و مسائل معنوی دیگران دقت و توجه ندارند و فقط به مسائل مادی توجه می‌کنند. بر این اساس هم هست که جامعۀ بشری، حکومت‌ها و دولت‌های بزرگ که در رأس آنها آمریکای جنایت‌کار می‌باشد روز به روز در کنار پیشرفت در مادیات و صنعت، در منجلابی از فسادها، بی‌حرمتی‌ها، ضلالت‌ها و گمراهی‌ها و دوری از انسانیت واقعی، در حال غوطه‌ور شدن هستند و آنچه که به معنی تمدن واقعی می‌باشد تحقق نیافته، و برای تمدن حقیقی هیچ‌گونه الگویی تعریف نشده است. متأسفانه بسیاری از مسلمانان در روش زندگی و ابعاد اقتصادی و سیاسی و حتی فرهنگی، فرهنگ و تمدن غربی را به عنوان الگوی خود برگزیده و از اسلام، به برخی عبادت‌های فردی اکتفا کرده‌اند.^[۱].

منابع

فرخی، مصطفی، مقاله «اهل بیت»، مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی‌

پانویس

↑ خسروپناه و شاهرخ اصفهانی، «تمدن اسلامی»، منظومه فکری امام خمینی، ص ۸۷۵

[1] خسروپناه و شاهرخ اصفهانی، «تمدن اسلامی»، منظومه فکری امام خمینی، ص ۸۷۵

[۱]

@@ خط ۷: / خط ۷: @@
 [[زندگی]] بیشتر [[مردم]] دنیای امروز به گونه‌ای شده است که هر فرد، [[ملت]] و دولتی به [[فکر]] دنیای خویش است و تمام همّ و غمّ خود را بر روی [[آبادانی]] [[زندگی شخصی]] و یا [[کشور]] خود متمرکز کرده است، تا جایی که از [[حق]] خود [[تجاوز]] کرده و به [[حقوق]] یکدیگر حتی حقوق [[ملت‌ها]] دستبرد می‌زنند، تا خود را از دیگران [[برتر]] نمایند و یا [[برتری]] خود را نسبت به دیگران اعلام کنند و برای رسیدن به این منظور از هرگونه تلاشی فروگذار نیستند و همۀ [[کارها]] و [[اعمال]] خود را به پیشرفت و تمدن نسبت می‌دهند و در این راستا به [[حقوق فردی]] و [[اجتماعی]] و حتی [[اخلاقیات]] و مسائل معنوی دیگران دقت و توجه ندارند و فقط به مسائل مادی توجه می‌کنند. بر این اساس هم هست که [[جامعۀ بشری]]، [[حکومت‌ها]] و دولت‌های بزرگ که در رأس آنها آمریکای جنایت‌کار می‌باشد [[روز]] به روز در کنار پیشرفت در [[مادیات]] و [[صنعت]]، در منجلابی از [[فسادها]]، بی‌حرمتی‌ها، ضلالت‌ها و [[گمراهی‌ها]] و دوری از [[انسانیت]] [[واقعی]]، در حال غوطه‌ور شدن هستند و آنچه که به معنی تمدن واقعی می‌باشد تحقق نیافته، و برای تمدن [[حقیقی]] هیچ‌گونه الگویی تعریف نشده است. متأسفانه بسیاری از [[مسلمانان]] در [[روش زندگی]] و ابعاد [[اقتصادی]] و [[سیاسی]] و حتی [[فرهنگی]]، [[فرهنگ]] و تمدن غربی را به عنوان الگوی خود برگزیده و از اسلام، به برخی عبادت‌های فردی اکتفا کرده‌اند.<ref>[[عبدالحسین خسروپناه|خسروپناه]] و [[مهدی شاهرخ اصفهانی|شاهرخ اصفهانی]]، [[تمدن اسلامی ۱ - خسروپناه و اصفهانی (مقاله)|«تمدن اسلامی»]]، [[منظومه فکری امام خمینی (کتاب)|منظومه فکری امام خمینی]]، ص ۸۷۵</ref>.
-== تمدن‌سازی معاصر ==
-برجسته کردن [[توحید]] و [[فضائل]] و [[اخلاق]] [[انسانی]]. [[ملت ایران]] از [[مکتب اهل بیت]] {{عم}} آموختند که با فعالیت و [[ترویج]] [[معارف]] [[تربیتی]]، [[اجتماعی]] و [[سیاسی]] [[اسلام]] و در پرتو تمدن‌سازی [[اسلامی]]، باید [[جامعه]] به توحید و [[تهذیب نفس]] و [[فضائل انسانی]] [[دعوت]] شود<ref>ر. ک: مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، ج۲۴، ص۷۱-۷۲؛ امام خمینی، صحیفه امام، ج۵، ص۸۱؛ ج۶، ص۲۸۶؛ ج۱۶، ص۱۰۵؛ آیت الله خامنه‌ای، ۷/۲/۱۳۷۷.</ref>. پیش از همه مسئولین [[نظام اسلامی]] با [[اقتدا]] به شیوه [[ائمه]] {{عم}} و [[انبیا]]، اخلاق و [[آداب اسلامی]] را به عنوان سرلوحه [[رفتاری]] خود برگزیدند و از طریق [[حسن معاشرت با مردم]]، خود را به [[اولیای الهی]] نزدیک کردند<ref>امام خمینی، صحیفه امام، ج۲۰، ص۳۴۱؛ آیت الله خامنه‌ای، ۲۵/۹/۱۳۷۹؛ ۲۰/۸/۱۳۸۳.</ref>.
-[[وحدت]] [[جامعه اسلامی]]. از جمله مهمترین [[الهامات]] [[انقلاب اسلامی]] از مرام و مکتب اهل بیت {{عم}} که از همان ابتدای [[مبارزه]] مورد توجه قرار گرفت، تلاش در جهت وحدت جامعه اسلامی و اجتناب از هر گونه [[اختلاف]] و افتراق؛ در راستای [[حفظ]] و ارتقای [[عزت]] و [[اقتدار]] دنیای اسلام است<ref>حسینی بهشتی، سید محمد، اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان در اروپا، ص۱۶۱؛ امام خمینی، صحیفه امام، ج۳، ص۲۰۴؛ ج۶، ص۱۸۸؛ آیت الله خامنه‌ای، ۵/۷/۱۳۷۰؛ ۲۶/۵/۱۳۹۴.</ref>.
-توجه به مسائل کلان جامعه اسلامی. بعد از [[پیروزی]] انقلاب اسلامی، تلاش در جهت برجسته‌سازی و اهتمام به مسائل کلان دنیای اسلام به عنوان یک [[راهبرد کلان]] پیگیری شد و همه جوانب [[سیره اهل بیت]] {{عم}} از مبارزه گرفته تا [[تقیه]] و توجه به [[اتحاد]] [[مسلمین]] و... ، به عنوان [[الگوی عملی]]، پیوسته مورد توجه بوده و ملاک عمل [[مردم]] و مسئولین قرار گرفت<ref>آیت الله خامنه‌ای، ۴/۳/۱۳۶۹.</ref>.
-استمرار حرکت انقلابی در مسیر اسلام. [[استمرار]] حرکت در مسیر [[مکتب]] پویای [[اهل بیت]] {{عم}} و [[الهام]] گرفتن از معارفشان همراه با [[التزام عملی]] به [[سیره]] این [[حجت‌های الهی]] تنها عامل زنده نگهداشتن [[هویت اسلامی]] و رمز بقا و [[بالندگی]] [[انقلاب اسلامی ایران]] است<ref>ر. ک: مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، ج۲۴، ص۲۱۱؛ امام خمینی، صحیفه امام، ج۲۱، ص۴۰۴؛ آیت الله خامنه‌ای، ۱۹/۱۰/۱۳۷۵.</ref>.<ref>[[مصطفی فرخی|فرخی، مصطفی]]، [[اهل بیت - فرخی (مقاله)| مقاله «اهل بیت»]]، [[مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی (کتاب)|مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی‌]]، ص ۲۵۴.</ref>.
 == منابع ==