بشر بن غالب اسدی کوفی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = صحابه | عنوان مدخل = بشر بن غالب اسدی کوفی | مداخل مرتبط = [[بشر بن غالب اسدی کوفی در تاریخ اسلامی]] - [[بشر بن غالب اسدی کوفی در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط = }} | ||
{{جعبه اطلاعات اصحاب | {{جعبه اطلاعات اصحاب | ||
| نام = بشر بن غالب اسدی کوفی | | نام = بشر بن غالب اسدی کوفی | ||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
بشر یا [[بشیر]] مکنی به [[ابو صادق]] به [[نقلی]] از [[اصحاب رسول خدا]] {{صل}} بود و در [[کوفه]] ساکن شد. وی به [[نقل]] [[برقی]] از [[اصحاب]] [[امیر مؤمنان]] و [[امام حسن مجتبی]] و [[امام حسین]] و [[امام سجاد]] {{ع}} می‌باشد<ref>رجال برقی، ص۸، معجم رجال الحدیث، ج۳، ص۳۲۰ و رجال طوسی، ص۷۲، ش۱ و ص۸۴، ش۱.</ref>. | بشر یا [[بشیر]] مکنی به [[ابو صادق]] به [[نقلی]] از [[اصحاب رسول خدا]] {{صل}} بود و در [[کوفه]] ساکن شد. وی به [[نقل]] [[برقی]] از [[اصحاب]] [[امیر مؤمنان]] و [[امام حسن مجتبی]] و [[امام حسین]] و [[امام سجاد]] {{ع}} می‌باشد<ref>رجال برقی، ص۸، معجم رجال الحدیث، ج۳، ص۳۲۰ و رجال طوسی، ص۷۲، ش۱ و ص۸۴، ش۱.</ref>. | ||
بشر از کسانی است که روایاتی از او در [[فقه]] و غیر [[فقه]] به یادگار مانده است و او مورد [[وثوق]] است، از جمله این که او از [[امام حسین]] {{ع}} [[نقل]] می‌کند که فرمود: | بشر از کسانی است که روایاتی از او در [[فقه]] و غیر [[فقه]] به یادگار مانده است و او مورد [[وثوق]] است، از جمله این که او از [[امام حسین]] {{ع}} [[نقل]] می‌کند که فرمود: «هر کس آیه‌ای از [[کتاب]] [[خدای عزوجل]] را در [[نماز]] [[ایستاده]] بخواند برای هر حرفی [[صد]] [[حسنه]] نوشته می‌شود و اگر در غیر [[نماز]] بخواند برای هر حرفی ده [[حسنه]] [[ثبت]] می‌شود، و اگر به [[قرآن]] گوش دهد برای هر حرفی یک [[حسنه]] نوشته می‌شود، و اگر [[ختم قرآن]] در [[شب]] کند [[ملائکه]] تا صبح بر او [[درود]] و [[صلوات]] میفرستند و اگر در روز ختم کند [[ملائکه]] او را تا [[شب]] محافظ‌اند و بر او ددرود و [[صلوات]] میفرستند و برای او دعای [[اجابت]] شده است، و برای او بهتر از خیر آن‌چه از [[آسمان]] تا [[زمین]] است می‌باشد»<ref>{{متن حدیث|مَنْ قَرَأَ آيَةً مِنْ كِتَابِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِي صَلاَتِهِ قَائِماً يُكْتَبُ لَهُ بِكُلِّ حَرْفٍ مِائَةُ حَسَنَةٍ فَإِذَا قَرَأَهَا فِي غَيْرِ صَلاَةٍ كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ بِكُلِّ حَرْفٍ عَشْرَ حَسَنَاتٍ ...}}؛</ref> | ||
بشر می‌گوید: از [[حضرت حسین]] پرسیدم: این [[اجر]] و [[پاداش]] برای کسی است که تمام [[قرآن]] را بخواند پس کسی که نخواند چه؟ فرمود: | بشر می‌گوید: از [[حضرت حسین]] پرسیدم: این [[اجر]] و [[پاداش]] برای کسی است که تمام [[قرآن]] را بخواند پس کسی که نخواند چه؟ فرمود: «ای [[برادر]] [[بنی اسد]]، همانا [[خداوند]] جواد و با [[مجد]] و [[عظمت]] و [[کریم]] است، اگر قرائت کرد از آن‌چه با اوست [[خداوند]] آن [[پاداش]] را به او عطا خواهد کرد».<ref>{{متن حدیث|يَا أَخَا بَنِي أَسَدٍ إِنَّ اَللَّهَ جَوَادٌ مَاجِدٌ كَرِيمٌ إِذَا قَرَأَ مَا مَعَهُ أَعْطَاهُ اَللَّهُ ذَلِكَ}}؛ اصول کافی، ج۲، باب ثواب قرائت القرآن، ص۶۱۱.</ref><ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۲۴۱.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اصحاب پیامبر]] | |||
[[رده:اصحاب امام علی]] | [[رده:اصحاب امام علی]] | ||
[[رده:اصحاب امام حسن مجتبی]] | |||
[[رده:اصحاب امام حسین]] | |||
[[رده:اصحاب امام سجاد]] | |||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
نسخهٔ ۲۱ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۵۸
این مدخل زیرشاخهٔ بحث صحابه است. بشر بن غالب اسدی کوفی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: بشر بن غالب اسدی کوفی در تاریخ اسلامی - بشر بن غالب اسدی کوفی در تراجم و رجال - پرسش مرتبط ندارد| بشر بن غالب اسدی کوفی | |
|---|---|
 تصویر قدیمی از مسجد کوفه | |
| نام کامل | بشر بن غالب اسدی کوفی |
| جنسیت | مرد |
| لقب | الأسدی الکوفی |
| محل زندگی | کوفه |
| از اصحاب | |
مقدمه
بشر یا بشیر مکنی به ابو صادق به نقلی از اصحاب رسول خدا (ص) بود و در کوفه ساکن شد. وی به نقل برقی از اصحاب امیر مؤمنان و امام حسن مجتبی و امام حسین و امام سجاد (ع) می‌باشد[۱]. بشر از کسانی است که روایاتی از او در فقه و غیر فقه به یادگار مانده است و او مورد وثوق است، از جمله این که او از امام حسین (ع) نقل می‌کند که فرمود: «هر کس آیه‌ای از کتاب خدای عزوجل را در نماز ایستاده بخواند برای هر حرفی صد حسنه نوشته می‌شود و اگر در غیر نماز بخواند برای هر حرفی ده حسنه ثبت می‌شود، و اگر به قرآن گوش دهد برای هر حرفی یک حسنه نوشته می‌شود، و اگر ختم قرآن در شب کند ملائکه تا صبح بر او درود و صلوات میفرستند و اگر در روز ختم کند ملائکه او را تا شب محافظ‌اند و بر او ددرود و صلوات میفرستند و برای او دعای اجابت شده است، و برای او بهتر از خیر آن‌چه از آسمان تا زمین است می‌باشد»[۲]
بشر می‌گوید: از حضرت حسین پرسیدم: این اجر و پاداش برای کسی است که تمام قرآن را بخواند پس کسی که نخواند چه؟ فرمود: «ای برادر بنی اسد، همانا خداوند جواد و با مجد و عظمت و کریم است، اگر قرائت کرد از آن‌چه با اوست خداوند آن پاداش را به او عطا خواهد کرد».[۳][۴]
منابع
پانویس
- ↑ رجال برقی، ص۸، معجم رجال الحدیث، ج۳، ص۳۲۰ و رجال طوسی، ص۷۲، ش۱ و ص۸۴، ش۱.
- ↑ «مَنْ قَرَأَ آيَةً مِنْ كِتَابِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِي صَلاَتِهِ قَائِماً يُكْتَبُ لَهُ بِكُلِّ حَرْفٍ مِائَةُ حَسَنَةٍ فَإِذَا قَرَأَهَا فِي غَيْرِ صَلاَةٍ كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ بِكُلِّ حَرْفٍ عَشْرَ حَسَنَاتٍ ...»؛
- ↑ «يَا أَخَا بَنِي أَسَدٍ إِنَّ اَللَّهَ جَوَادٌ مَاجِدٌ كَرِيمٌ إِذَا قَرَأَ مَا مَعَهُ أَعْطَاهُ اَللَّهُ ذَلِكَ»؛ اصول کافی، ج۲، باب ثواب قرائت القرآن، ص۶۱۱.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۲۴۱.