احمد بن میثم میثمی طلحی کوفی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = احمد بن میثم میثمی طلحی کوفی در تراجم و رجال| پرسش مرتبط = }} == آشنایی اجمالی == ابوالحسن احمد بن میثم بن فضل بن دکین میثمی طلحی کوفی اهل کوفه و از فقهای مورد اعتماد امامیه در این ش...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[احمد بن میثم میثمی طلحی کوفی در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[احمد بن میثم میثمی طلحی کوفی در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط = }} | ||
== آشنایی اجمالی == | == آشنایی اجمالی == | ||
[[ابوالحسن احمد بن میثم بن فضل بن دکین میثمی طلحی کوفی]] [[اهل کوفه]] و از فقهای مورد [[اعتماد]] [[امامیه]] در این [[شهر]] بود و [[لقب]] «طلحی» او از آن روست که از [[موالی]] [[خاندان]] [[طلحة بن عبیدالله تیمی]] به شمار می‌‌رفت.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۲۳۱.</ref> زمانی که جدش [[فضل بن دکین]] کوچید و در محله رملیه ساکن شد، احمد همراه جدش بود و ماجرای [[تدریس]] او را گزارش می‌‌کند،<ref>تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۳۴۶.</ref> بنابراین ولادت او مدت‌ها پیش از [[سفر]] جدش بوده و در آن [[زمان]] قضایا را دیده و [[روایت]] کرده است. به ویژه اینکه فضل پس از این سفر، مجدداً به [[کوفه]] بازگشت و در کوفه مرد و اینکه میثم پدر احمد پیش از فضل بن دکین مرده بود.<ref> سیر اعلام النبلاء، ج۱۰، ص۱۴۳.</ref> [[احمد میثمی]] از جدش فضل، [[یحیی بن عبدالحمید حمانی]]،<ref>الامالی (طوسی)، ص۳۲۱.</ref> [[ابوجناده سلولی]]،<ref> شواهد التنزیل، ج۱، ص۱۵۲.</ref> [[ابراهیم بن یوسف طحّان]]، [[احمد بن مبارک]]، [[اسماعیل بن عثمان]]، [[محمد بن عاصم]]<ref> معجم رجال الحدیث، ج۲، ص۳۴۷.</ref> و [[علی بن قادم]] روایت کرده و [[ابوالعباس ابن عقده]]،<ref> شواهد التنزیل، ج۱، ص۱۵۲.</ref> [[احمد بن اعرابی]] و [[طبرانی]] از او روایت کرده‌اند.<ref> المجروحین، ج۱، ص۱۴۸؛ تبصیر المنتبه، ج۴، ص۱۳۹۸.</ref> تألیفات احمد عبارت‌اند از: المعجز<ref>معالم العلماء، ص۱۴.</ref> الملاحم الدلائل المتعه النوادر الشعراء و البیع که [[حمید بن زیاد]] آنها را روایت کرده است.<ref>الفهرست (طوسی)، ص۲۵.</ref> به گفته [[شیخ طوسی]]، این کتاب‌ها از اصول [[شیعه]] به شمار می‌‌روند.<ref>رجال الطوسی، ص۴۴۰.</ref>[[تاریخ]] درگذشت میثمی در دست نیست، ولی با توجه به [[اساتید]] و شاگردانش، [[وفات]] او در [[قرن سوم]] تخمین زده میشود.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۱۵۶.</ref> | [[ابوالحسن احمد بن میثم بن فضل بن دکین میثمی طلحی کوفی]] [[اهل کوفه]] و از فقهای مورد [[اعتماد]] [[امامیه]] در این [[شهر]] بود و [[لقب]] «طلحی» او از آن روست که از [[موالی]] [[خاندان]] [[طلحة بن عبیدالله تیمی]] به شمار می‌‌رفت.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۲۳۱.</ref> زمانی که جدش [[فضل بن دکین]] کوچید و در محله رملیه ساکن شد، احمد همراه جدش بود و ماجرای [[تدریس]] او را گزارش می‌‌کند،<ref>تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۳۴۶.</ref> بنابراین ولادت او مدت‌ها پیش از [[سفر]] جدش بوده و در آن [[زمان]] قضایا را دیده و [[روایت]] کرده است. به ویژه اینکه فضل پس از این سفر، مجدداً به [[کوفه]] بازگشت و در کوفه مرد و اینکه میثم پدر احمد پیش از فضل بن دکین مرده بود.<ref> سیر اعلام النبلاء، ج۱۰، ص۱۴۳.</ref> [[احمد میثمی]] از جدش فضل، [[یحیی بن عبدالحمید حمانی]]،<ref>الامالی (طوسی)، ص۳۲۱.</ref> [[ابوجناده سلولی]]،<ref> شواهد التنزیل، ج۱، ص۱۵۲.</ref> [[ابراهیم بن یوسف طحّان]]، [[احمد بن مبارک]]، [[اسماعیل بن عثمان]]، [[محمد بن عاصم]]<ref> معجم رجال الحدیث، ج۲، ص۳۴۷.</ref> و [[علی بن قادم]] روایت کرده و [[ابوالعباس ابن عقده]]،<ref> شواهد التنزیل، ج۱، ص۱۵۲.</ref> [[احمد بن اعرابی]] و [[طبرانی]] از او روایت کرده‌اند.<ref> المجروحین، ج۱، ص۱۴۸؛ تبصیر المنتبه، ج۴، ص۱۳۹۸.</ref> | ||
تألیفات احمد عبارت‌اند از: المعجز<ref>معالم العلماء، ص۱۴.</ref> الملاحم الدلائل المتعه النوادر الشعراء و البیع که [[حمید بن زیاد]] آنها را روایت کرده است.<ref>الفهرست (طوسی)، ص۲۵.</ref> به گفته [[شیخ طوسی]]، این کتاب‌ها از اصول [[شیعه]] به شمار می‌‌روند.<ref>رجال الطوسی، ص۴۴۰.</ref>[[تاریخ]] درگذشت میثمی در دست نیست، ولی با توجه به [[اساتید]] و شاگردانش، [[وفات]] او در [[قرن سوم]] تخمین زده میشود.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۱۵۶.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۱۲: | خط ۱۴: | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده:طبقه هفتم راویان]] | |||
[[رده:کوفیان]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۰۸
احمد بن میثم میثمی طلحی کوفی از چند منظر متفاوت، بررسی میشود: احمد بن میثم میثمی طلحی کوفی در تراجم و رجال - پرسش مرتبط نداردآشنایی اجمالی
ابوالحسن احمد بن میثم بن فضل بن دکین میثمی طلحی کوفی اهل کوفه و از فقهای مورد اعتماد امامیه در این شهر بود و لقب «طلحی» او از آن روست که از موالی خاندان طلحة بن عبیدالله تیمی به شمار می‌‌رفت.[۱] زمانی که جدش فضل بن دکین کوچید و در محله رملیه ساکن شد، احمد همراه جدش بود و ماجرای تدریس او را گزارش می‌‌کند،[۲] بنابراین ولادت او مدت‌ها پیش از سفر جدش بوده و در آن زمان قضایا را دیده و روایت کرده است. به ویژه اینکه فضل پس از این سفر، مجدداً به کوفه بازگشت و در کوفه مرد و اینکه میثم پدر احمد پیش از فضل بن دکین مرده بود.[۳] احمد میثمی از جدش فضل، یحیی بن عبدالحمید حمانی،[۴] ابوجناده سلولی،[۵] ابراهیم بن یوسف طحّان، احمد بن مبارک، اسماعیل بن عثمان، محمد بن عاصم[۶] و علی بن قادم روایت کرده و ابوالعباس ابن عقده،[۷] احمد بن اعرابی و طبرانی از او روایت کرده‌اند.[۸]
تألیفات احمد عبارت‌اند از: المعجز[۹] الملاحم الدلائل المتعه النوادر الشعراء و البیع که حمید بن زیاد آنها را روایت کرده است.[۱۰] به گفته شیخ طوسی، این کتاب‌ها از اصول شیعه به شمار می‌‌روند.[۱۱]تاریخ درگذشت میثمی در دست نیست، ولی با توجه به اساتید و شاگردانش، وفات او در قرن سوم تخمین زده میشود.[۱۲]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ رجال النجاشی، ج۱، ص۲۳۱.
- ↑ تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۳۴۶.
- ↑ سیر اعلام النبلاء، ج۱۰، ص۱۴۳.
- ↑ الامالی (طوسی)، ص۳۲۱.
- ↑ شواهد التنزیل، ج۱، ص۱۵۲.
- ↑ معجم رجال الحدیث، ج۲، ص۳۴۷.
- ↑ شواهد التنزیل، ج۱، ص۱۵۲.
- ↑ المجروحین، ج۱، ص۱۴۸؛ تبصیر المنتبه، ج۴، ص۱۳۹۸.
- ↑ معالم العلماء، ص۱۴.
- ↑ الفهرست (طوسی)، ص۲۵.
- ↑ رجال الطوسی، ص۴۴۰.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۱۵۶.