داوود بن کثیر رقی: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = داوود بن کثیر رقی در معارف و سیره رضوی| پرسش مرتبط = }} == مقدمه == مکنی به «ابا سلیمان»، و از اصحاب امام کاظم {{ع}} و امام رضا {{ع}} بود<ref> معجم رجال الحدیث، ج۷، ص۱۲۲-۱۲۳.</ref>. وی در روایتی...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[داوود بن کثیر رقی در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[داوود بن کثیر رقی در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
== آشنایی اجمالی == | |||
[[ابوسلیمان داود بن کثیر بن ابی خلده رقی جمال کوفی]] از [[موالی]] [[بنی اسد]] و از [[اصحاب]] [[امام صادق]] و [[امام کاظم]]{{ع}} بود<ref>رجال الطوسی، ص۱۹۰ و ۳۴۹.</ref> و از آن دو بزرگوار و [[امام رضا]]{{ع}} [[روایت]] کرده است.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۳۷۳، ۴۱۵ و ۴۳۲.</ref> [[ابن بابویه]] نیز [[حدیثی]] را نقل کرده که دلالت دارد که رقّی [[امام باقر]]{{ع}} را نیز [[درک]] کرده و از آن حضرت روایت نموده است.<ref>کامل الزیارات، ص۱۸۰.</ref> [[ابوسلیمان]] افزون بر [[امامان معصوم]]، از [[محدثان]] دیگری همچون [[بشر بن ابی غیلان]]<ref>معجم رجال الحدیث، ج۷، ص۱۲۷.</ref> و [[ابوعبیده حذّاء]] [[حدیث]] آموخته و روایت کرده است.<ref>الکافی، ج۲، ص۷۱.</ref> وی دارای [[شاگردان]] و راویانی نیز بوده که مشهورترین ایشان [[زکریا بن آدم]]، [[علی بن اسباط]] و [[حسن بن محبوب]] میباشند.<ref>جامع الرواة، ج۱، ص۳۰۸ و ۳۰۹.</ref> | |||
درباره [[شخصیت]] رقّی، میان [[علما]] و [[رجالنویسان]] [[اختلاف]] است: برخی چون [[نجاشی]]، [[ابن غضائری]] و [[ابن داوود]] وی را محدثی [[ضعیف]]، [[فاسدالمذهب]] و [[غیرموثق]] دانسته و مدعی شدهاند که [[غالیان]]، او را از خود دانسته و از او روایت نقل کردهاند.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۳۶۱؛ خلاصة الاقوال، ص۶۸؛ رجال ابن داود، ص۴۵۲.</ref> در مقابل، بزرگانی چون [[شیخ طوسی]]، [[مفید]]، [[کشّی]] و دیگران بر [[وثاقت]] وی تأکید کردهاند.<ref>رجال الطوسی، ص۳۴۹؛ اختیار معرفة الرجال، ص۴۰۲؛ الارشاد، ج۲، ص۲۴۸.</ref> مفید نوشته است: رقّی از [[اصحاب خاص]] امام کاظم{{ع}}، فردی [[موثق]]، با [[ورع]]، عالم و [[فقیه]] و [[شیعه]] خاص [[امام]] بود و از کسانی است که [[نص]] بر [[امامت امام رضا]]{{ع}} را از امام کاظم{{ع}}نقل کرده است.<ref>الارشاد، ج۲، ص۲۴۷ و ۲۴۸.</ref> کشّی نیز روایاتی را نقل کرده که [[امام صادق]]{{ع}}رقّی را [[ستوده]] و او را به منزله [[مقداد]] نسبت به [[رسول خدا]] دانسته است. همچنین بنابر حدیثی از امام رضا{{ع}} نقل شده که فرمود: هر کس [[دیدار]] با [[یاران امام]] عصر{{ع}} او را خوشحال میکند، به داوود رقّی بنگرد.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۴۰۲.</ref> طبق روایتی که [[مجلسی]] از [[قرب الاسناد]] [[حمیری]] نقل میکند، گویا رقّی در [[زمان امام رضا]]{{ع}} مدتی در [[زندان]] [[حاکم]] وقت به سر برده و حضرت برای [[آزادی]] وی [[دعا]] فرمودهاند.<ref>بحار الانوار، ج۴۹، ص۲۶۹.</ref> | |||
[[تاریخ]] دقیق [[وفات]] وی معلوم نیست، ولی به تصریح [[نجاشی]] وی اندکی پس از [[شهادت امام رضا]]{{ع}} به سال ۲۰۳ هـ درگذشته است.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۳۶۲.</ref> او دارای تألیفاتی چون کتاب «الاهلیلجه»، «کتاب المزار» <ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۳۶۲.</ref> و «اصل» بوده است<ref>الذریعه، ج۲، ص۱۴۹.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگنامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۳۲۳ - ۳۲۴.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده: | # [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
نسخهٔ ۱۳ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۲۲
آشنایی اجمالی
ابوسلیمان داود بن کثیر بن ابی خلده رقی جمال کوفی از موالی بنی اسد و از اصحاب امام صادق و امام کاظم(ع) بود[۱] و از آن دو بزرگوار و امام رضا(ع) روایت کرده است.[۲] ابن بابویه نیز حدیثی را نقل کرده که دلالت دارد که رقّی امام باقر(ع) را نیز درک کرده و از آن حضرت روایت نموده است.[۳] ابوسلیمان افزون بر امامان معصوم، از محدثان دیگری همچون بشر بن ابی غیلان[۴] و ابوعبیده حذّاء حدیث آموخته و روایت کرده است.[۵] وی دارای شاگردان و راویانی نیز بوده که مشهورترین ایشان زکریا بن آدم، علی بن اسباط و حسن بن محبوب میباشند.[۶]
درباره شخصیت رقّی، میان علما و رجالنویسان اختلاف است: برخی چون نجاشی، ابن غضائری و ابن داوود وی را محدثی ضعیف، فاسدالمذهب و غیرموثق دانسته و مدعی شدهاند که غالیان، او را از خود دانسته و از او روایت نقل کردهاند.[۷] در مقابل، بزرگانی چون شیخ طوسی، مفید، کشّی و دیگران بر وثاقت وی تأکید کردهاند.[۸] مفید نوشته است: رقّی از اصحاب خاص امام کاظم(ع)، فردی موثق، با ورع، عالم و فقیه و شیعه خاص امام بود و از کسانی است که نص بر امامت امام رضا(ع) را از امام کاظم(ع)نقل کرده است.[۹] کشّی نیز روایاتی را نقل کرده که امام صادق(ع)رقّی را ستوده و او را به منزله مقداد نسبت به رسول خدا دانسته است. همچنین بنابر حدیثی از امام رضا(ع) نقل شده که فرمود: هر کس دیدار با یاران امام عصر(ع) او را خوشحال میکند، به داوود رقّی بنگرد.[۱۰] طبق روایتی که مجلسی از قرب الاسناد حمیری نقل میکند، گویا رقّی در زمان امام رضا(ع) مدتی در زندان حاکم وقت به سر برده و حضرت برای آزادی وی دعا فرمودهاند.[۱۱]
تاریخ دقیق وفات وی معلوم نیست، ولی به تصریح نجاشی وی اندکی پس از شهادت امام رضا(ع) به سال ۲۰۳ هـ درگذشته است.[۱۲] او دارای تألیفاتی چون کتاب «الاهلیلجه»، «کتاب المزار» [۱۳] و «اصل» بوده است[۱۴].[۱۵]
منابع
- جمعی از پژوهشگران، فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ رجال الطوسی، ص۱۹۰ و ۳۴۹.
- ↑ اختیار معرفة الرجال، ص۳۷۳، ۴۱۵ و ۴۳۲.
- ↑ کامل الزیارات، ص۱۸۰.
- ↑ معجم رجال الحدیث، ج۷، ص۱۲۷.
- ↑ الکافی، ج۲، ص۷۱.
- ↑ جامع الرواة، ج۱، ص۳۰۸ و ۳۰۹.
- ↑ رجال النجاشی، ج۱، ص۳۶۱؛ خلاصة الاقوال، ص۶۸؛ رجال ابن داود، ص۴۵۲.
- ↑ رجال الطوسی، ص۳۴۹؛ اختیار معرفة الرجال، ص۴۰۲؛ الارشاد، ج۲، ص۲۴۸.
- ↑ الارشاد، ج۲، ص۲۴۷ و ۲۴۸.
- ↑ اختیار معرفة الرجال، ص۴۰۲.
- ↑ بحار الانوار، ج۴۹، ص۲۶۹.
- ↑ رجال النجاشی، ج۱، ص۳۶۲.
- ↑ رجال النجاشی، ج۱، ص۳۶۲.
- ↑ الذریعه، ج۲، ص۱۴۹.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۳۲۳ - ۳۲۴.