الگو:صفحهٔ اصلی/مدخل برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''[[ | '''[[حضرت خدیجه|حضرت خدیجه]]''' {{س}} [[همسر رسول خدا]] {{صل}}، [[ام المؤمنین]] و یکی از چهار [[زن]] باعظمت دنیاست. او اولین زنی است که به [[پیامبر اکرم]] {{صل}} گروید و [[اسلام]] آورد و وی اولین [[همسر پیامبر]] [[خدا]] {{صل}} و با فضیلت‌ترین آنهاست. به خاطر [[عفت]] و کمالِ فراوان در [[دوران جاهلیت]] به او [[طاهره]] می‌گفتند. | ||
[[خدیجه]] {{س}} از [[زنان]] نامور و ثروتمند [[حجاز]] و زنی [[عاقل]]، [[دانا]] و [[شریف]] بود و مردان با [[ثروت]] او [[تجارت]] میکردند. [[خدیجه]] {{س}} زمانی که [[راستگویی]] و [[امانتداری]] [[رسول خدا]] {{صل}} را شنید از ایشان درخواست کرد تا برای [[تجارت]] به [[شام]] سفر کند و ایشان هم قبول کردند. در این [[سفر تجاری]] [[میسره]]، [[غلام]] [[خدیجه]] {{س}} همراه ایشان بود که پس از بازگشت از سفر برای [[خدیجه]] {{س}} اتفاقات پیش آمده را گزارش داد و او هم که زنی [[دانا]] و [[شریف]] بود برای [[پیامبر]] {{صل}} پیغام فرستاد و برای [[ازدواج]] با ایشان ابراز [[آمادگی]] کرد. | |||
<div class="mainpage_box_more">[[ | پس از [[ازدواج]]، [[خدیجه]] {{س}} برای درهم شکستن نقشۀ [[پلید]] [[قریشیان]] که [[یتیمی]] و [[فقر]] [[رسول خدا]] {{صل}} را دستاویز قرار داده بودند و [[پیامبر]] {{صل}} را [[تحقیر]] میکردند به پسر عمویش، [[وکالت]] داد تا تمامی داراییهایش را به [[محمد]] {{صل}} هدیه دهد و به همگان اعلام کند تمامی [[اموال]] از این پس، [[ملک]] [[محمد]] {{صل}} است و او می‌تواند هر گونه که بخواهد در آن [[تصرف]] کند. | ||
اوصافی برای حضرت خدیجه {{س}} بیان شده است که برخی از آنها عبارت‌اند از: اولین [[زن]] [[مسلمان]] و اولین [[زن]] [[نمازگزار]]؛ [[همدلی]] و [[حمایت]] عملی از امر [[رسالت]]؛ حمایتهای [[اقتصادی]] در امر [[رسالت]]؛ بانوی [[برگزیدۀ الهی]] و ... . | |||
[[خدیجه]] {{س}} زمان کوتاهی پس از محاصرۀ [[اقتصادی]] در [[سال دهم بعثت]] در سن ۶۵ سالگی درگذشت. [[شیخ مفید]] نیز، ضمن پذیرش این نظر، [[وفات حضرت خدیجه]] {{س}} را در روز دهم [[ماه رمضان]] [[سال دهم بعثت]] دانسته است. [[پیامبر اکرم]] {{صل}} او را با دستان خویش [[غسل]] داد و در [[قبر]] نهاد. [[مصیبت]] [[مرگ]] [[خدیجه]] {{س}}، اندک زمانی پس از [[رحلت]] [[ابوطالب]]، [[عموی گرامی پیامبر]]، سنگینی از [[حزن]] و [[اندوه]] را بر سینۀ [[پیامبر]] فرو آورد از اینرو آن سال را [[عام الحزن]] نام نهادند. | |||
[[روایت]] شده است که چون بیماری خدیجه {{س}} شدت یافت، به پیامبر {{صل}}، سه [[وصیت]] کرد: «اگر تقصیری در [[حق]] تو کرده‌ام مرا ببخش؛ مراقب دخترم فاطمه باش که کسی او را مورد [[اذیت]] و [[بی‌مهری]] قرار ندهد». وی [[خجالت]] کشید سومین وصیت خود را مستقیماً به پیامبر {{صل}} بگوید، از این رو از فاطمه {{س}} خواست تا به پیامبر {{صل}} بگوید که از [[قبر]] در [[هراس]] است و او را در همان لباسی [[کفن]] کند که در آن اولین بار به پیامبر {{صل}} [[وحی]] شده بود. | |||
<div class="mainpage_box_more">[[حضرت خدیجه|ادامه]]</div> | |||
نسخهٔ ۳۱ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۲۱
حضرت خدیجه (س) همسر رسول خدا (ص)، ام المؤمنین و یکی از چهار زن باعظمت دنیاست. او اولین زنی است که به پیامبر اکرم (ص) گروید و اسلام آورد و وی اولین همسر پیامبر خدا (ص) و با فضیلت‌ترین آنهاست. به خاطر عفت و کمالِ فراوان در دوران جاهلیت به او طاهره می‌گفتند.
خدیجه (س) از زنان نامور و ثروتمند حجاز و زنی عاقل، دانا و شریف بود و مردان با ثروت او تجارت میکردند. خدیجه (س) زمانی که راستگویی و امانتداری رسول خدا (ص) را شنید از ایشان درخواست کرد تا برای تجارت به شام سفر کند و ایشان هم قبول کردند. در این سفر تجاری میسره، غلام خدیجه (س) همراه ایشان بود که پس از بازگشت از سفر برای خدیجه (س) اتفاقات پیش آمده را گزارش داد و او هم که زنی دانا و شریف بود برای پیامبر (ص) پیغام فرستاد و برای ازدواج با ایشان ابراز آمادگی کرد.
پس از ازدواج، خدیجه (س) برای درهم شکستن نقشۀ پلید قریشیان که یتیمی و فقر رسول خدا (ص) را دستاویز قرار داده بودند و پیامبر (ص) را تحقیر میکردند به پسر عمویش، وکالت داد تا تمامی داراییهایش را به محمد (ص) هدیه دهد و به همگان اعلام کند تمامی اموال از این پس، ملک محمد (ص) است و او می‌تواند هر گونه که بخواهد در آن تصرف کند.
اوصافی برای حضرت خدیجه (س) بیان شده است که برخی از آنها عبارت‌اند از: اولین زن مسلمان و اولین زن نمازگزار؛ همدلی و حمایت عملی از امر رسالت؛ حمایتهای اقتصادی در امر رسالت؛ بانوی برگزیدۀ الهی و ... .
خدیجه (س) زمان کوتاهی پس از محاصرۀ اقتصادی در سال دهم بعثت در سن ۶۵ سالگی درگذشت. شیخ مفید نیز، ضمن پذیرش این نظر، وفات حضرت خدیجه (س) را در روز دهم ماه رمضان سال دهم بعثت دانسته است. پیامبر اکرم (ص) او را با دستان خویش غسل داد و در قبر نهاد. مصیبت مرگ خدیجه (س)، اندک زمانی پس از رحلت ابوطالب، عموی گرامی پیامبر، سنگینی از حزن و اندوه را بر سینۀ پیامبر فرو آورد از اینرو آن سال را عام الحزن نام نهادند.
روایت شده است که چون بیماری خدیجه (س) شدت یافت، به پیامبر (ص)، سه وصیت کرد: «اگر تقصیری در حق تو کرده‌ام مرا ببخش؛ مراقب دخترم فاطمه باش که کسی او را مورد اذیت و بی‌مهری قرار ندهد». وی خجالت کشید سومین وصیت خود را مستقیماً به پیامبر (ص) بگوید، از این رو از فاطمه (س) خواست تا به پیامبر (ص) بگوید که از قبر در هراس است و او را در همان لباسی کفن کند که در آن اولین بار به پیامبر (ص) وحی شده بود.