معراج در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها
(←مقدمه) |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[بشارت]] [[خداوند]] به [[پیامبر]] {{صل}} درباره [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} در معراج. | |||
یکی از رخدادهای مهم زندگی [[رسول گرامی اسلام]] {{صل}} [[معراج]] آن حضرت است. [[قرآن]] در آیاتی چند به برخی از حوادثی که در آن سفر آسمانی رخ داده، اشارههایی کرده است و یک سوره را نیز برای این حادثه بزرگ اختصاص داده است. | |||
افزون بر [[آیات]] [[قرآن]]، برخی از آنچه در آن سفر ملکوتی اتفاق افتاد، به بیان [[روایات]] نورانی [[معصومان]] {{عم}} برای ما بازگو شده است. [[رسول اکرم]] {{صل}} درباره آنچه در شب [[معراج]] دیده بود، پس از بیان دیدن [[نور]] [[پیشوایان]] [[معصوم]] {{عم}} و آخرین [[جانشین]] خود میان آنها، فرمود: ... عرض کردم: پروردگارا! اینان چه کسانی هستند؟ فرمود: ایشان پیشوایانند و این [[قائم]] است؛ همو که [[حلال]] مرا [[حلال]] می‌کند و [[حرام]] مرا را [[حرام]] میسازد و از [[دشمنان]] من [[انتقام]] میگیرد. ای [[محمد]]! او را [[دوست]] بدار. پس همانا من او را [[دوست]] میدارم و هرکس که او را [[دوست]] بدارد، نیز [[دوست]] میدارم<ref> {{متن حدیث|هَؤُلَاءِ الْأَئِمَّةُ، وَ هَذَا الْقَائِمُ يُحِلُ حَلَالِي وَ يُحَرِّمُ حَرَامِي وَ يَنْتَقِمُ مِنْ أَعْدَائِي، يَا مُحَمَّدُ! أَحْبِبْهُ فَإِنِّي أُحِبُّهُ وَ أُحِبُ مَنْ يُحِبُّه}}، محمد باقر مجلسی، بحار الأنوار ۳۶، ص ۲۲۲؛ نعمانی، الغیبة؛ ص ۹۳؛ [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۱، ص ۲۵۲</ref>.<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۱۶۶.</ref> | |||
== نور حضرت مهدی {{ع}} == | |||
نور [[حضرت مهدی]] {{ع}} در [[عرش]] نسبت به [[انوار]] سایر [[ائمه]] {{عم}} ممتاز بود. | نور [[حضرت مهدی]] {{ع}} در [[عرش]] نسبت به [[انوار]] سایر [[ائمه]] {{عم}} ممتاز بود. | ||
| خط ۱۳: | خط ۲۰: | ||
درخشندگی [[نور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} در معراج و امتیاز او بر سایر [[ائمه]] {{عم}} دلالت بر عظمت آن حضرت دارد<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۷۴.</ref>. | درخشندگی [[نور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} در معراج و امتیاز او بر سایر [[ائمه]] {{عم}} دلالت بر عظمت آن حضرت دارد<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۷۴.</ref>. | ||
== پرسش مستقیم == | |||
* [[چه ارتباطی میان حدیث معراج و امامت امام مهدی وجود دارد؟ (پرسش)]] | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']] | # [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']] | ||
# [[پرونده:134491.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مهدویت''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
نسخهٔ ۱۸ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۲۲
این مدخل زیرشاخهٔ بحث معراج است. معراج از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: معراج در قرآن - معراج در تاریخ اسلامی - معراج در کلام اسلامی - معراج در معارف مهدویت - معراج در معارف و سیره امام جواد - پرسش‌های مرتبطمقدمه
بشارت خداوند به پیامبر (ص) درباره حضرت مهدی (ع) در معراج.
یکی از رخدادهای مهم زندگی رسول گرامی اسلام (ص) معراج آن حضرت است. قرآن در آیاتی چند به برخی از حوادثی که در آن سفر آسمانی رخ داده، اشارههایی کرده است و یک سوره را نیز برای این حادثه بزرگ اختصاص داده است.
افزون بر آیات قرآن، برخی از آنچه در آن سفر ملکوتی اتفاق افتاد، به بیان روایات نورانی معصومان (ع) برای ما بازگو شده است. رسول اکرم (ص) درباره آنچه در شب معراج دیده بود، پس از بیان دیدن نور پیشوایان معصوم (ع) و آخرین جانشین خود میان آنها، فرمود: ... عرض کردم: پروردگارا! اینان چه کسانی هستند؟ فرمود: ایشان پیشوایانند و این قائم است؛ همو که حلال مرا حلال می‌کند و حرام مرا را حرام میسازد و از دشمنان من انتقام میگیرد. ای محمد! او را دوست بدار. پس همانا من او را دوست میدارم و هرکس که او را دوست بدارد، نیز دوست میدارم[۱].[۲]
نور حضرت مهدی (ع)
نور حضرت مهدی (ع) در عرش نسبت به انوار سایر ائمه (ع) ممتاز بود.
رسول اکرم (ص) فرمود: وقتی مرا به معراج بردند، به جانب راست عرش نگاه کردم. علی و فاطمه و فرزندان او را دیدم که نماز می‌خواندند و در میان آنان، مهدی (ع) مانند کوکب تابان می‌درخشید. گفتم: ای پروردگار من! این‌ها کیستند؟" فرمود: این‌ها ائمه‌اند و این قائم است؛ حلال می‌کند، حلال مرا و حرام می‌کند، حرام مرا و از دشمنان من انتقام می‌کشد. ای محمد! او را دوست دار و دوست بدار کسی را که او را دوست دارد"[۳].
درخشندگی نور حضرت مهدی (ع) در معراج و امتیاز او بر سایر ائمه (ع) دلالت بر عظمت آن حضرت دارد[۴].
پرسش مستقیم
منابع
پانویس
- ↑ «هَؤُلَاءِ الْأَئِمَّةُ، وَ هَذَا الْقَائِمُ يُحِلُ حَلَالِي وَ يُحَرِّمُ حَرَامِي وَ يَنْتَقِمُ مِنْ أَعْدَائِي، يَا مُحَمَّدُ! أَحْبِبْهُ فَإِنِّي أُحِبُّهُ وَ أُحِبُ مَنْ يُحِبُّه»، محمد باقر مجلسی، بحار الأنوار ۳۶، ص ۲۲۲؛ نعمانی، الغیبة؛ ص ۹۳؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۱، ص ۲۵۲
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۱۶۶.
- ↑ نجم الثاقب، باب سوم.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۶۷۴.