ویژگی‌های جسمانی امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
::::::حجت الاسلام و المسلمین دکتر '''[[مهدی یوسفیان]]'''، در کتاب ''«[[رخدادهای ظهور (کتاب)|رخدادهای ظهور]]»'' در این‌باره گفته است: | ::::::حجت الاسلام و المسلمین دکتر '''[[مهدی یوسفیان]]'''، در کتاب ''«[[رخدادهای ظهور (کتاب)|رخدادهای ظهور]]»'' در این‌باره گفته است: | ||
::::::«'''جوان بودن:''' مرحوم [[شیخ صدوق]] نقل می‌کند: "چون [[امام حسن]]{{ع}} با معاویه مصالحه کرد، این عمل، برای برخی از مردم، گران آمد؛ و لذا نزد ایشان رفته و شروع به سرزنش کردند. [[امام حسن|امام مجتبی]] {{ع}}در مقام دفاع از حرکت خویش به آنان فرمود: آن چه من برای شیعیانم انجام داده‌ام، از آن چه آفتاب بر آن بتابد و غروب کند، بهتر است. سپس به داستان [[حضرت موسی]] و [[حضرت خضر]]{{عم}} اشاره کرده و ادامه دادند: "هر یک از ما [[ائمه]]{{عم}} بیعت طاغوتِ زمانِ خویش را به گردن دارد؛ مگر قائمی که [[حضرت عیسی|حضرت عیسی بن مریم]]{{ع}} پشت سر او نماز می‌خواند... خداوند، عمر او را در دوران غیبتش طولانی می‌گرداند؛ سپس با قدرت خود، او را در صورت جوانی کمتر از چهل سال ظاهر می‌سازد؛ تا دانسته شود که خداوند بر هر کاری تواناست"<ref>{{عربی|اندازه=120%|" لَمَّا صَالِحِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ مُعَاوِيَةُ بْنُ أَبِي سُفْيَانَ دَخَلَ عَلَيْهِ النَّاسُ فَلَامَهُ بَعْضُهُمْ عَلَى بَيْعَتِهِ فَقَالَ: وَ يَحْكُمُ مَا تَدْرُونَ مَا عَمِلْتَ، وَ اللَّهُ الَّذِي عَمِلْتِ خَيْرُ لِشِيعَتِي مِمَّا طَلَعَتْ عَلَيْهِ الشَّمْسُ أَوْ غُرْبَةُ...أَنَّهُ مَا مِنَّا أَحَدُ إِلَّا وَ يَقَعُ فِي عُنُقِهِ بِيعَتْ لطاغية زَمَانِهِ إِلَّا الْقَائِمَ الَّذِي يُصَلِّي رُوحَ اللَّهُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ خَلْفَهُ؟... يُطِيلَ اللَّهُ عُمُرُهُ فِي غَيْبَتِهِ ثُمَّ يَظْهَرُ بِقُدْرَتِهِ فِي صُورَةِ شَابٍّ دُونَ أَرْبَعِينَ سَنَةً، ذلِكَ لِيَعْلَمَ أَنَّ اللَّهَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرُ "}}؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، ب۲۹، ح۲؛ معجم احادیث [[امام مهدی]](، ج۳، ص۱۶۵، ح۶۹۱؛ بحارالانوار، ج۵۱، ص۱۳۲، ح۱.</ref>. بنابراین حضرت، به چهره جوانی حدود چهل ساله می‌باشد. | ::::::«'''جوان بودن:''' مرحوم [[شیخ صدوق]] نقل می‌کند: "چون [[امام حسن]]{{ع}} با معاویه مصالحه کرد، این عمل، برای برخی از مردم، گران آمد؛ و لذا نزد ایشان رفته و شروع به سرزنش کردند. [[امام حسن|امام مجتبی]] {{ع}}در مقام دفاع از حرکت خویش به آنان فرمود: آن چه من برای شیعیانم انجام داده‌ام، از آن چه آفتاب بر آن بتابد و غروب کند، بهتر است. سپس به داستان [[حضرت موسی]] و [[حضرت خضر]]{{عم}} اشاره کرده و ادامه دادند: "هر یک از ما [[ائمه]]{{عم}} بیعت طاغوتِ زمانِ خویش را به گردن دارد؛ مگر قائمی که [[حضرت عیسی|حضرت عیسی بن مریم]]{{ع}} پشت سر او نماز می‌خواند... خداوند، عمر او را در دوران غیبتش طولانی می‌گرداند؛ سپس با قدرت خود، او را در صورت جوانی کمتر از چهل سال ظاهر می‌سازد؛ تا دانسته شود که خداوند بر هر کاری تواناست"<ref>{{عربی|اندازه=120%|" لَمَّا صَالِحِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ مُعَاوِيَةُ بْنُ أَبِي سُفْيَانَ دَخَلَ عَلَيْهِ النَّاسُ فَلَامَهُ بَعْضُهُمْ عَلَى بَيْعَتِهِ فَقَالَ: وَ يَحْكُمُ مَا تَدْرُونَ مَا عَمِلْتَ، وَ اللَّهُ الَّذِي عَمِلْتِ خَيْرُ لِشِيعَتِي مِمَّا طَلَعَتْ عَلَيْهِ الشَّمْسُ أَوْ غُرْبَةُ...أَنَّهُ مَا مِنَّا أَحَدُ إِلَّا وَ يَقَعُ فِي عُنُقِهِ بِيعَتْ لطاغية زَمَانِهِ إِلَّا الْقَائِمَ الَّذِي يُصَلِّي رُوحَ اللَّهُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ خَلْفَهُ؟... يُطِيلَ اللَّهُ عُمُرُهُ فِي غَيْبَتِهِ ثُمَّ يَظْهَرُ بِقُدْرَتِهِ فِي صُورَةِ شَابٍّ دُونَ أَرْبَعِينَ سَنَةً، ذلِكَ لِيَعْلَمَ أَنَّ اللَّهَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرُ "}}؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، ب۲۹، ح۲؛ معجم احادیث [[امام مهدی]](، ج۳، ص۱۶۵، ح۶۹۱؛ بحارالانوار، ج۵۱، ص۱۳۲، ح۱.</ref>. بنابراین حضرت، به چهره جوانی حدود چهل ساله می‌باشد. | ||
::::::'''قدرت جسمانی:''' از جمله ویژگی‌های ایشان، قدرت جسمانی است. [[ریّان بن صلت]] می‌گوید: "به [[امام رضا]]{{ع}} عرض کردم: آیا شما صاحب این امر هستید؟ فرمود: من صاحب این امر ([[امامت]]) هستم؛ ولی آن کسی که زمین را پس از آن که پر از ظلم بشود از عدل، آکنده خواهد ساخت، من نیستم؛ و چگونه او باشم؟ در حالی که ضعف بدن مرا می‌بینی. [[قائم]]، کسی است که وقتی خروج می‌کند، در سنّ پیران و قیافه جوانان می‌باشد و بدنش قوی است؛ به گونه‌ای که اگر دستش را به بزرگ ترین درخت روی زمین، دراز کند، می‌تواند آن را از جا بکند"<ref>{{عربی|اندازه= | ::::::'''قدرت جسمانی:''' از جمله ویژگی‌های ایشان، قدرت جسمانی است. [[ریّان بن صلت]] می‌گوید: "به [[امام رضا]]{{ع}} عرض کردم: آیا شما صاحب این امر هستید؟ فرمود: من صاحب این امر ([[امامت]]) هستم؛ ولی آن کسی که زمین را پس از آن که پر از ظلم بشود از عدل، آکنده خواهد ساخت، من نیستم؛ و چگونه او باشم؟ در حالی که ضعف بدن مرا می‌بینی. [[قائم]]، کسی است که وقتی خروج می‌کند، در سنّ پیران و قیافه جوانان می‌باشد و بدنش قوی است؛ به گونه‌ای که اگر دستش را به بزرگ ترین درخت روی زمین، دراز کند، می‌تواند آن را از جا بکند"<ref>{{عربی|اندازه=120%|" وَ عَنْ رَيَّانَ بْنِ الصَّلْتِ قَالَ: قُلْتُ لِلرِّضَا {{ع}} أَنْتَ صَاحِبُ هَذَا الْأَمْرِ فَقَالَ أَنَا صَاحِبُ هَذَا الْأَمْرِ وَ لَكِنِّي لَسْتُ بِالَّذِي أَمْلَأُهَا عَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ كَيْفَ أَكُونُ ذَلِكَ عَلَى مَا تَرَى مِنْ ضَعْفِ بَدَنِي فَإِنَّ الْقَائِمَ هُوَ الَّذِي إِذَا خَرَجَ خَرَجَ فِي سِنِّ الشُّيُوخِ وَ مَنْظَرِ الشَّبَابِ يَكُونُ قَوِيّاً فِي بَدَنِهِ حَتَّى لَوْ مَدَّ يَدَهُ إِلَى أَعْظَمِ شَجَرَةٍ عَلَى وَجْهِ الْأَرْضِ لَقَلَعَهَا "}}؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ب۳۵، ح۸؛ معجم احادیث [[امام مهدی]](، ج۴، ص،۱۵۴، ح۱۲۱۱؛ بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۲۲، ح۳۰.</ref>»<ref>[[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]؛ [[رخدادهای ظهور (کتاب)|رخدادهای ظهور]]، ص ۸۲ - ۸۴.</ref>. | ||
==پرسش‌های وابسته== | ==پرسش‌های وابسته== | ||
نسخهٔ ۲ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۴۰
| ویژگی‌های جسمانی امام مهدی چیست؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل اصلی | مهدویت |
ویژگی‌های جسمانی امام مهدی(ع) چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارت‌های دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
- حجت الاسلام و المسلمین دکتر مهدی یوسفیان، در کتاب «رخدادهای ظهور» در این‌باره گفته است:
- «جوان بودن: مرحوم شیخ صدوق نقل می‌کند: "چون امام حسن(ع) با معاویه مصالحه کرد، این عمل، برای برخی از مردم، گران آمد؛ و لذا نزد ایشان رفته و شروع به سرزنش کردند. امام مجتبی (ع)در مقام دفاع از حرکت خویش به آنان فرمود: آن چه من برای شیعیانم انجام داده‌ام، از آن چه آفتاب بر آن بتابد و غروب کند، بهتر است. سپس به داستان حضرت موسی و حضرت خضر(ع) اشاره کرده و ادامه دادند: "هر یک از ما ائمه(ع) بیعت طاغوتِ زمانِ خویش را به گردن دارد؛ مگر قائمی که حضرت عیسی بن مریم(ع) پشت سر او نماز می‌خواند... خداوند، عمر او را در دوران غیبتش طولانی می‌گرداند؛ سپس با قدرت خود، او را در صورت جوانی کمتر از چهل سال ظاهر می‌سازد؛ تا دانسته شود که خداوند بر هر کاری تواناست"[۱]. بنابراین حضرت، به چهره جوانی حدود چهل ساله می‌باشد.
- قدرت جسمانی: از جمله ویژگی‌های ایشان، قدرت جسمانی است. ریّان بن صلت می‌گوید: "به امام رضا(ع) عرض کردم: آیا شما صاحب این امر هستید؟ فرمود: من صاحب این امر (امامت) هستم؛ ولی آن کسی که زمین را پس از آن که پر از ظلم بشود از عدل، آکنده خواهد ساخت، من نیستم؛ و چگونه او باشم؟ در حالی که ضعف بدن مرا می‌بینی. قائم، کسی است که وقتی خروج می‌کند، در سنّ پیران و قیافه جوانان می‌باشد و بدنش قوی است؛ به گونه‌ای که اگر دستش را به بزرگ ترین درخت روی زمین، دراز کند، می‌تواند آن را از جا بکند"[۲]»[۳].
پرسش‌های وابسته
منبع‌شناسی جامع مهدویت
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ " لَمَّا صَالِحِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ مُعَاوِيَةُ بْنُ أَبِي سُفْيَانَ دَخَلَ عَلَيْهِ النَّاسُ فَلَامَهُ بَعْضُهُمْ عَلَى بَيْعَتِهِ فَقَالَ: وَ يَحْكُمُ مَا تَدْرُونَ مَا عَمِلْتَ، وَ اللَّهُ الَّذِي عَمِلْتِ خَيْرُ لِشِيعَتِي مِمَّا طَلَعَتْ عَلَيْهِ الشَّمْسُ أَوْ غُرْبَةُ...أَنَّهُ مَا مِنَّا أَحَدُ إِلَّا وَ يَقَعُ فِي عُنُقِهِ بِيعَتْ لطاغية زَمَانِهِ إِلَّا الْقَائِمَ الَّذِي يُصَلِّي رُوحَ اللَّهُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ خَلْفَهُ؟... يُطِيلَ اللَّهُ عُمُرُهُ فِي غَيْبَتِهِ ثُمَّ يَظْهَرُ بِقُدْرَتِهِ فِي صُورَةِ شَابٍّ دُونَ أَرْبَعِينَ سَنَةً، ذلِكَ لِيَعْلَمَ أَنَّ اللَّهَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرُ "؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، ب۲۹، ح۲؛ معجم احادیث امام مهدی(، ج۳، ص۱۶۵، ح۶۹۱؛ بحارالانوار، ج۵۱، ص۱۳۲، ح۱.
- ↑ " وَ عَنْ رَيَّانَ بْنِ الصَّلْتِ قَالَ: قُلْتُ لِلرِّضَا (ع) أَنْتَ صَاحِبُ هَذَا الْأَمْرِ فَقَالَ أَنَا صَاحِبُ هَذَا الْأَمْرِ وَ لَكِنِّي لَسْتُ بِالَّذِي أَمْلَأُهَا عَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ كَيْفَ أَكُونُ ذَلِكَ عَلَى مَا تَرَى مِنْ ضَعْفِ بَدَنِي فَإِنَّ الْقَائِمَ هُوَ الَّذِي إِذَا خَرَجَ خَرَجَ فِي سِنِّ الشُّيُوخِ وَ مَنْظَرِ الشَّبَابِ يَكُونُ قَوِيّاً فِي بَدَنِهِ حَتَّى لَوْ مَدَّ يَدَهُ إِلَى أَعْظَمِ شَجَرَةٍ عَلَى وَجْهِ الْأَرْضِ لَقَلَعَهَا "؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ب۳۵، ح۸؛ معجم احادیث امام مهدی(، ج۴، ص،۱۵۴، ح۱۲۱۱؛ بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۲۲، ح۳۰.
- ↑ یوسفیان، مهدی؛ رخدادهای ظهور، ص ۸۲ - ۸۴.