دستاوردهای حکومت جهانی امام مهدی چیستند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'منتخب الاثر،' به 'منتخب الاثر،') |
جز (جایگزینی متن - 'جامعۀ بشری' به 'جامعۀ بشری') |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
::::#'''رشد اقتصادی پایدار''': در رشد اقتصاد جامعۀ مهدوی و افزایش تولید و افزایش عرضۀ کالا افزون بر بهره‌وری از درجۀ عالی علم، امدادهای آسمانی نیز به یاری آدمیان می‌شتابند و برفرایند رشد اقتصادی تأثیر می‌گذارند. [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]]{{صل}} فرمود: در امت من [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} قیام می‌کند... و در زمان او مردم به نعمت‌هایی دست می‌یابند که در هیچ زمانی نیافته باشند، نیکوکاران و بدکاران آسمان بر آنان ببارد و زمین چندی از روییدنی‌ها خود را پنهان ندارد<ref> محمدباقر مجلسی، بحارالانوار، ج ۵۱، ص ۸۷.</ref>. بنابراین زمین همۀ موهبت‌ها و استعدادهای خویش را بیرون می‌افکند و کلیدهای اسرار طبیعت در اختیار مؤمنان قرار گرفته، مجهولی در طبیعت باقی نمی‌ماند، مگر آنکه در آن دوره مکشوف می‌شود<ref>[[مرتضی مطهری|مطهری، مرتضی]]، [[سیری در سیره ائمه اطهار (کتاب)|سیری در سیره ائمه اطهار]]، مجموعه آثار، ج ۱۸، ص ۱۶۳.</ref>. | ::::#'''رشد اقتصادی پایدار''': در رشد اقتصاد جامعۀ مهدوی و افزایش تولید و افزایش عرضۀ کالا افزون بر بهره‌وری از درجۀ عالی علم، امدادهای آسمانی نیز به یاری آدمیان می‌شتابند و برفرایند رشد اقتصادی تأثیر می‌گذارند. [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]]{{صل}} فرمود: در امت من [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} قیام می‌کند... و در زمان او مردم به نعمت‌هایی دست می‌یابند که در هیچ زمانی نیافته باشند، نیکوکاران و بدکاران آسمان بر آنان ببارد و زمین چندی از روییدنی‌ها خود را پنهان ندارد<ref> محمدباقر مجلسی، بحارالانوار، ج ۵۱، ص ۸۷.</ref>. بنابراین زمین همۀ موهبت‌ها و استعدادهای خویش را بیرون می‌افکند و کلیدهای اسرار طبیعت در اختیار مؤمنان قرار گرفته، مجهولی در طبیعت باقی نمی‌ماند، مگر آنکه در آن دوره مکشوف می‌شود<ref>[[مرتضی مطهری|مطهری، مرتضی]]، [[سیری در سیره ائمه اطهار (کتاب)|سیری در سیره ائمه اطهار]]، مجموعه آثار، ج ۱۸، ص ۱۶۳.</ref>. | ||
::::#'''عدالت قضایی''': در عصر ظهور جریان دادرسی براساس حق و عدل تنظیم می‌شود، و دادگاه [[امام مهدی]]{{ع}} بر گرفتن بی کم و کاست حقوق اصرار دارد، تا جایی که اگر حق کسی زیر دندان دیگری باشد، از زیر دندان آن غاصب بیرون کشیده و به صاحب حق باز می‌گرداند<ref>[[منتخب الاثر فی الامام الثانی عشر]]، لطف الله صافی گلپایگانی، ج ۲، ص۳۳۲.</ref>. چنانکه [[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: دنیا به پایان نخواهد رسید تا آنکه مردی از خاندان من ظهور نماید، وی به شیوۀ داود {{ع}} حکم خواهد نمود، بینه نخواهد خواست و به هر کس حقش را عطا خواهد نمود<ref>محمدباقر مجلسی، بحارالانوار، ج ۵۱، ح۳۶۷ ص۶۵.</ref>. | ::::#'''عدالت قضایی''': در عصر ظهور جریان دادرسی براساس حق و عدل تنظیم می‌شود، و دادگاه [[امام مهدی]]{{ع}} بر گرفتن بی کم و کاست حقوق اصرار دارد، تا جایی که اگر حق کسی زیر دندان دیگری باشد، از زیر دندان آن غاصب بیرون کشیده و به صاحب حق باز می‌گرداند<ref>[[منتخب الاثر فی الامام الثانی عشر]]، لطف الله صافی گلپایگانی، ج ۲، ص۳۳۲.</ref>. چنانکه [[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: دنیا به پایان نخواهد رسید تا آنکه مردی از خاندان من ظهور نماید، وی به شیوۀ داود {{ع}} حکم خواهد نمود، بینه نخواهد خواست و به هر کس حقش را عطا خواهد نمود<ref>محمدباقر مجلسی، بحارالانوار، ج ۵۱، ح۳۶۷ ص۶۵.</ref>. | ||
:::::*'''تحقق‌بخشی به رسالت انبیای الهی:''' براساس آموزه‌های وحیانی، انبیای الهی دو آرمان و هدف را در جامعۀ بشری به ارمغان آورده و تلاش کرده‌اند آنها را در جامعه به عینیت و تحقق رسانند: اول برقرای ارتباط صحیح میان انسان و خداوند و حرکت دادن او به‌سوی خداپرستی و توحید که در کلمۀ لا اله الا الله خلاصه می‌شود و دوم برقرای روابط حسنه و صالحه میان افراد بشر براساس دادورزی، صلح و صفا، همیاری و مهروزی و خدمت که در آیۀ {{متن قرآن|لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَأَنزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَالْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ}}<ref>حدید، آیه ۲۵.</ref>. (به‌راستی (ما) پیامبران خود را با دلایل آشکار روانه کردیم و با آنها کتاب و ترازو را فرو آوردیم تا مردم به انصاف برخیزند)؛ خلاصه می‌شود<ref>یا. ج ۹، ص ۳۶۷، ۳۶۸.</ref>. بنابراین شناخت حقیقت ذات باری‌تعالی و برقراری قسط و عدل و ارزش‌های اجتماعی و اخلاقی در جامعۀ بشری شالودۀ حرکت وحی‌آوران را تشکیل می‌دهد، که مورد دوم در عین اینکه از ارزش ذاتی برخوردار است، مقدمه‌ای برای نایل آمدن به هدف اصلی و اولی به‌شمار می‌آید<ref>[[مرتضی مطهری|مطهری، مرتضی]]، وحى و نبوت، مجموعه آثار، ج ۲، ص ۱۶۶.</ref>. با این حال اصول و آرمان‌های انبیای الهی تاکنون به شکل کامل در زندگی جوامع بشری پدیدار نگشته و به‌صورت کامل عینیت نیافته، زیرا دعوت آنها همواره با مقاومت‌هایی روبه‌رو بوده است که مانع از تحقق آن به نحو کامل گشته‌اند<ref>[[مرتضی مطهری|مطهری، مرتضی]]، فلسفه ابن سینا ج۱، مجموعه آثار، ج ۷، ص ۱۴.</ref>. ولی در عصر ظهور، حرکت تکاملی بشر و مسیر تعالی اجتماع، در پرتو تعالیم ادیان الهی به منتهی‌الیه خویش رسیده و رسالت انبیای اولوالعزم (که منازل تاریخ‌اند و عصر هر پیامبر صاحب شریعتی، بستر را برای گذر به مرحله بالاتر می‌باشد) به‌ویژه پیامبر اعظم تداوم یافته و این مسیر در عصر ظهور به مرحله نهایی خود خواهد رسید<ref>[[مرتضی مطهری|مطهری، مرتضی]]، وحى و نبوت، مجموعه آثار، ج ۲، ص ۱۶۸.</ref>. و حلقات تاریخ انبیای الهی با خلاصۀ انبیا و عصارۀ اولیا به پایان کار خود می‌رسد و بشر از درختی که انبیای الهی قرن‌ها در شکوفایی آن کوشیده‌اند بهره‌مند می‌شود. چنانکه [[امام صادق]] {{ع}} می‌فرماید: چون [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} به در آید، به مسجد الحرام رود، و رو به کعبه و پشت به مقام ابراهیم {{ع}} بایستد، و دو رکعت نماز گذارد، آن‌گاه فریاد برآورد: ای مردمان، منم یادگار آدم {{ع}} و یادگار ابراهیم {{ع}} و یادگار اسماعیل {{ع}} و یادگار محمد {{صل}}<ref>محمدباقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۵۹.</ref>. و [[امام باقر]] نیز می‌فرماید: قائم در آن روز (روز ظهور) در مکه است و در خانه کعبه... و به مردم می‌گوید: آن‌کس که از آدم سخن گوید من وارث آدمم، آن‌کس که از نوح سخن بگوید من وارث نوحم، آن‌کس که از ابراهیم سخن گوید من وارث ابراهیم و آن‌کس که از محمد سخن گوید من وارث محمد هستم و آن‌کس که از پیامبران سخن گوید من وارث و یادگار پیامبرانم<ref>محمدباقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۵.</ref>. | :::::*'''تحقق‌بخشی به رسالت انبیای الهی:''' براساس آموزه‌های وحیانی، انبیای الهی دو آرمان و هدف را در [[جامعۀ بشری]] به ارمغان آورده و تلاش کرده‌اند آنها را در جامعه به عینیت و تحقق رسانند: اول برقرای ارتباط صحیح میان انسان و خداوند و حرکت دادن او به‌سوی خداپرستی و توحید که در کلمۀ لا اله الا الله خلاصه می‌شود و دوم برقرای روابط حسنه و صالحه میان افراد بشر براساس دادورزی، صلح و صفا، همیاری و مهروزی و خدمت که در آیۀ {{متن قرآن|لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَأَنزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَالْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ}}<ref>حدید، آیه ۲۵.</ref>. (به‌راستی (ما) پیامبران خود را با دلایل آشکار روانه کردیم و با آنها کتاب و ترازو را فرو آوردیم تا مردم به انصاف برخیزند)؛ خلاصه می‌شود<ref>یا. ج ۹، ص ۳۶۷، ۳۶۸.</ref>. بنابراین شناخت حقیقت ذات باری‌تعالی و برقراری قسط و عدل و ارزش‌های اجتماعی و اخلاقی در [[جامعۀ بشری]] شالودۀ حرکت وحی‌آوران را تشکیل می‌دهد، که مورد دوم در عین اینکه از ارزش ذاتی برخوردار است، مقدمه‌ای برای نایل آمدن به هدف اصلی و اولی به‌شمار می‌آید<ref>[[مرتضی مطهری|مطهری، مرتضی]]، وحى و نبوت، مجموعه آثار، ج ۲، ص ۱۶۶.</ref>. با این حال اصول و آرمان‌های انبیای الهی تاکنون به شکل کامل در زندگی جوامع بشری پدیدار نگشته و به‌صورت کامل عینیت نیافته، زیرا دعوت آنها همواره با مقاومت‌هایی روبه‌رو بوده است که مانع از تحقق آن به نحو کامل گشته‌اند<ref>[[مرتضی مطهری|مطهری، مرتضی]]، فلسفه ابن سینا ج۱، مجموعه آثار، ج ۷، ص ۱۴.</ref>. ولی در عصر ظهور، حرکت تکاملی بشر و مسیر تعالی اجتماع، در پرتو تعالیم ادیان الهی به منتهی‌الیه خویش رسیده و رسالت انبیای اولوالعزم (که منازل تاریخ‌اند و عصر هر پیامبر صاحب شریعتی، بستر را برای گذر به مرحله بالاتر می‌باشد) به‌ویژه پیامبر اعظم تداوم یافته و این مسیر در عصر ظهور به مرحله نهایی خود خواهد رسید<ref>[[مرتضی مطهری|مطهری، مرتضی]]، وحى و نبوت، مجموعه آثار، ج ۲، ص ۱۶۸.</ref>. و حلقات تاریخ انبیای الهی با خلاصۀ انبیا و عصارۀ اولیا به پایان کار خود می‌رسد و بشر از درختی که انبیای الهی قرن‌ها در شکوفایی آن کوشیده‌اند بهره‌مند می‌شود. چنانکه [[امام صادق]] {{ع}} می‌فرماید: چون [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} به در آید، به مسجد الحرام رود، و رو به کعبه و پشت به مقام ابراهیم {{ع}} بایستد، و دو رکعت نماز گذارد، آن‌گاه فریاد برآورد: ای مردمان، منم یادگار آدم {{ع}} و یادگار ابراهیم {{ع}} و یادگار اسماعیل {{ع}} و یادگار محمد {{صل}}<ref>محمدباقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۵۹.</ref>. و [[امام باقر]] نیز می‌فرماید: قائم در آن روز (روز ظهور) در مکه است و در خانه کعبه... و به مردم می‌گوید: آن‌کس که از آدم سخن گوید من وارث آدمم، آن‌کس که از نوح سخن بگوید من وارث نوحم، آن‌کس که از ابراهیم سخن گوید من وارث ابراهیم و آن‌کس که از محمد سخن گوید من وارث محمد هستم و آن‌کس که از پیامبران سخن گوید من وارث و یادگار پیامبرانم<ref>محمدباقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۵.</ref>. | ||
:::::*'''دین در عصر ظهور''': در عصر ظهور، گلبانگ یکتاپرستی در سراسر گیتی به فریاد در خواهد آمد و با واژگون شدن حکومت سلطه‌طلبان و استعمارگران و خداستیزان دین اسلام جهانی و فراگیر شده و پیام وحی الهی گوش همگان را نوازش داده و وعده‌های الهی برای بشر به ارمغان می‌آید که خداوند می‌فرماید: {{متن قرآن|هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ }}<ref>توبه، ۳۳.</ref>. خداوند دین اسلام را به‌وسیله پیامبر فرستاده، برای اینکه در نهایت امر، آن را بر تمام دین‌های عالم پیروز گرداند، اگرچه مشرکان اکراه داشته باشند<ref>گفتارهای معنوی، ص ۲۱۶.</ref>. اما نکته‌ای که قابل توجه است آن است که برخی روایت‌ها حکایت از آن دارند آن‌گاه که [[امام مهدی|امام زمان]]{{ع}} ظهور کند، اقداماتی انجام می‌دهد که مردم می‌پندارند آن حضرت دین جدیدی آورده است و از این رو برخی بر این باورند حضرت در زمان ظهور دینی غیر از اسلام را خواهد آورد. حقیقت آن است که براساس آموزه‌های وحیانی [[اسلام]] آیینی ابدی است و حضرتش دین جدید و کتابی جدید به ارمغان نخواهند آورد، اما در طول حیات اسلام تاکنون، استنباط‌های غلط از آموزه‌های قرآن و تعالیم رسول الله و... سبب تغییرات و اضافات و بدعت‌های بسیاری در اسلام و احکام و معارف آن شده و حتی بسیاری منکرات معروف و بسیاری از معروفات منکر شده‌اند و بدین‌سان حقیقت اسلام برای بسیاری ناشناخته مانده است. آن‌گاه که حضرتش ظهور کند و اسلام واقعی را عرضه داشته و قوانین آن را پیاده کند، بسیاری می‌پندارند دینی که آن حضرت آورده است غیر از اسلام بوده و کیشی نو است؛ در حالی که امام زمان (عج)، اسلام حقیقی را اجرا کرده<ref>[[مرتضی مطهری|مطهری، مرتضی]]، اسلام و نیازهاى زمان ج۱، مجموعه آثار، ج ۲۱، ص ۲۵۳.</ref>. و احیاکنندۀ آن بوده و حقایق [[اسلام]] را آن‌چنان‌که هست اجرا می‌کنند<ref>یادداشت‌های استاد مطهری، ج ۹، ص ۴۰۰.</ref>. | :::::*'''دین در عصر ظهور''': در عصر ظهور، گلبانگ یکتاپرستی در سراسر گیتی به فریاد در خواهد آمد و با واژگون شدن حکومت سلطه‌طلبان و استعمارگران و خداستیزان دین اسلام جهانی و فراگیر شده و پیام وحی الهی گوش همگان را نوازش داده و وعده‌های الهی برای بشر به ارمغان می‌آید که خداوند می‌فرماید: {{متن قرآن|هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ }}<ref>توبه، ۳۳.</ref>. خداوند دین اسلام را به‌وسیله پیامبر فرستاده، برای اینکه در نهایت امر، آن را بر تمام دین‌های عالم پیروز گرداند، اگرچه مشرکان اکراه داشته باشند<ref>گفتارهای معنوی، ص ۲۱۶.</ref>. اما نکته‌ای که قابل توجه است آن است که برخی روایت‌ها حکایت از آن دارند آن‌گاه که [[امام مهدی|امام زمان]]{{ع}} ظهور کند، اقداماتی انجام می‌دهد که مردم می‌پندارند آن حضرت دین جدیدی آورده است و از این رو برخی بر این باورند حضرت در زمان ظهور دینی غیر از اسلام را خواهد آورد. حقیقت آن است که براساس آموزه‌های وحیانی [[اسلام]] آیینی ابدی است و حضرتش دین جدید و کتابی جدید به ارمغان نخواهند آورد، اما در طول حیات اسلام تاکنون، استنباط‌های غلط از آموزه‌های قرآن و تعالیم رسول الله و... سبب تغییرات و اضافات و بدعت‌های بسیاری در اسلام و احکام و معارف آن شده و حتی بسیاری منکرات معروف و بسیاری از معروفات منکر شده‌اند و بدین‌سان حقیقت اسلام برای بسیاری ناشناخته مانده است. آن‌گاه که حضرتش ظهور کند و اسلام واقعی را عرضه داشته و قوانین آن را پیاده کند، بسیاری می‌پندارند دینی که آن حضرت آورده است غیر از اسلام بوده و کیشی نو است؛ در حالی که امام زمان (عج)، اسلام حقیقی را اجرا کرده<ref>[[مرتضی مطهری|مطهری، مرتضی]]، اسلام و نیازهاى زمان ج۱، مجموعه آثار، ج ۲۱، ص ۲۵۳.</ref>. و احیاکنندۀ آن بوده و حقایق [[اسلام]] را آن‌چنان‌که هست اجرا می‌کنند<ref>یادداشت‌های استاد مطهری، ج ۹، ص ۴۰۰.</ref>. | ||
:::::*'''تکامل جامعه بشری''': از دیدگاه [[شیعه]] امامیه تاریخ با فراز و نشیب‌های خود برای رسیدن جامعۀ انسانی به آرمان‌ها و تکامل فرجامین خود در حرکت بوده و سرانجام بشریت حیاتی متکامل و به دور از کاستی و نقص را می‌آغازد و عدل، صلح، رفاه و امنیت کامل گسترۀ هستی را درمی‌نوردد و زندگی بشر به عالی‌ترین و کامل‌ترین مرحلۀ خود منتهی می‌شود<ref>[[مرتضی مطهری|مطهری، مرتضی]]، فلسفه تاریخ، مجموعه آثار، ج ۱۵، ص ۱۷۸.</ref>. و این تکامل انسانی بسیار فراتر از تکامل مادی بوده و ابعاد معنوی و روحی و اجتماعی انسان را نیز شامل می‌شود<ref>[[مرتضی مطهری|مطهری، مرتضی]]، فلسفه تاریخ، مجموعه آثار، ج ۱۸، ص ۱۵۹.</ref>. که شایسته است ابعاد گوناگون آن به‌صورت مستقل تبیین شود. | :::::*'''تکامل جامعه بشری''': از دیدگاه [[شیعه]] امامیه تاریخ با فراز و نشیب‌های خود برای رسیدن جامعۀ انسانی به آرمان‌ها و تکامل فرجامین خود در حرکت بوده و سرانجام بشریت حیاتی متکامل و به دور از کاستی و نقص را می‌آغازد و عدل، صلح، رفاه و امنیت کامل گسترۀ هستی را درمی‌نوردد و زندگی بشر به عالی‌ترین و کامل‌ترین مرحلۀ خود منتهی می‌شود<ref>[[مرتضی مطهری|مطهری، مرتضی]]، فلسفه تاریخ، مجموعه آثار، ج ۱۵، ص ۱۷۸.</ref>. و این تکامل انسانی بسیار فراتر از تکامل مادی بوده و ابعاد معنوی و روحی و اجتماعی انسان را نیز شامل می‌شود<ref>[[مرتضی مطهری|مطهری، مرتضی]]، فلسفه تاریخ، مجموعه آثار، ج ۱۸، ص ۱۵۹.</ref>. که شایسته است ابعاد گوناگون آن به‌صورت مستقل تبیین شود. | ||
نسخهٔ ۵ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۴۹
| دستاوردهای حکومت جهانی امام مهدی چیستند؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل اصلی | مهدویت |
دستاوردهای حکومت جهانی امام مهدی(ع) چیستند؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارت‌های دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
- حجت الاسلام و المسلمین دکتر غلام رضا بهروز لک، در مقاله «حکومت جهانی حضرت مهدی» در این‌باره گفته است:
- «گسترش عدالت: یکی از مهم‌ترین انتظار مردم از حکومت جهانی حضرت مهدی (ع) گسترش عدالت است. براساس روایات، پیش از عصر ظهور، ستم چنان زمین را فرا می‌گیرد که مردم همگی در آرزوی ظهور منجی به سر می‌برند. البته چنان که گذشت، عدل هدف غایی احکام اجتماعی اسلام نیست و زمینه تکامل فردی و اجتماعی انسان و نیل به سعادت اخروی را فراهم می آورد.
- گسترش دانش: طبق روایات، در عصر ظهور حضرت مهدی(ع) دانش به دست آن حضرت گسترش چشم گیر می‌یابد. امام صادق(ع) تأکید می‌کند که بخش عمده علوم را امام عصر(ع) گسترش می‌دهند.
- هدایت مردم به سوی خداوند: یکی از ویژگی‌های عمده و اساسی امام(ع) هدایت معنوی انسان‌ها به سوی خداوند است. این هدایت از طریق به دست گرفتن برنامه‌ریزی فرهنگی جامع، تحقق می‌یابد، نه هدایت معنوی فردی. آن حضرت جامعه اسلامی را چنان سامان می‌بخشد که دست یابی انسان‌ها به هدایت الهی آسان می‌گردد.
- اتحاد امت اسلامی: یکی از مشکلات مسلمانان در طول تاریخ وجود فرقه‌های فراوان است. اختلاف این فرقه‌ها چنان عمیق و گسترده است که هر فرقه‌ای دیگران را خارج از دین می‌داند. حضرت مهدی (ع) سنت نبوی(ص) را احیا می‌کند، همگان را به آن فرا می‌خواند و به اختلافات فرقه‌ای و مذهبی پایان می‌دهد.
- تجدید دین: در طول تاریخ، بدعتها و خرافاتی در اسلام پدید آمده است. یکی از وظایف امام عصر(ع) احیا و استقرار دوباره احکام اسلامی است. از این رو، با نفی خرافات و بدعتها، در جهت تجدید دین و بازگشت به اسلام اصیل گام بر می‌دارد. براساس برخی روایات، آن حضرت بخشی از احکام الهی را برای نخستین بار بیان و اجرا خواهد کرد[۱] امام باقر(ع) می‌فرماید: وقتی قائم ما قیام کند، مردم را به امری جا، یا دعوت خواهد کرد؛ همان گونه که رسول خدا(ص) دعوت فرمود. اسلام غریبانه آغاز شد و باز، همانند روزهای نخست غریب خواهد گردید و خوشا به حال غریبان! [۲]
- گسترش امنیت و رفاه: یکی از کارهای ویژه حکومت جهانی حضرت مهدی(ع) بسط امنیت در سراسر جهان است. در این عصر کسی جرئت نخواهد داشت با ایجاد مزاحمت، امنیت و آسایش دیگران را به مخاطره افکند. امام باقر(ع) در این باره فرمود: با ستمگران و مشرکان جنگ می‌کند تا توحید خداوند را بپذیرند و از شرک دست بردارند؛ و زن کهن سال از منزل خویش خارج می‌شود، از مشرق عزم مغرب زمین می‌کند و کسی او را نمی‌آزارد[۳] طبق روایات، در این عصر، آسایش و رفاه مردم چنان گسترش می یابد که نیازمندی یافت نمی‌شود تا صدقات را به وی دهند. امام صادق(ع) می‌فرماید: "هنگامی که قائم قیام کند، حکومت را بر اساس عدل قرار می‌دهد، در روزگارش ستم برچیده می‌شود، در پرتو وجودش جاده‌ها ایمن می‌گردد، زمین برکاتش را خارج می‌سازد، هر حقی به صاحبش می‌رسد و در میان مردم همانند داوود و محمد داوری می‌کند. در این هنگام، زمین گنجهای خود را آشکار می‌سازد و برکاتش را می‌نمایاند و کسی موردی را برای انفاق و صدقه و کمک مالی نمی‌یابد، زیرا همه مؤمنان بی نیاز و ثروت‌مند خواهند شد [۴]
- قیام با سلاح و شمشیر: یکی از اقدام‌های امام عصر(ع) به کارگیری شمشیر برای مبارزه با ستمکاران است. مراد از شمشیر در روایات، مطلق سلاح است و ممکن است آن بزرگوار از سلاح‌های پیشرفته روز نیز بهره گیرد.[۵]. روایات موجود بر قيام مسلحانه آن حضرت و تفاوت روش وی با شیوه پدران بزرگوارش دلالت دارند. البته باید توجه داشت آن حضرت برای دادگستری قیام می‌کند، نه کشتار و خشونت کور؛ بنابراین، چهره خشنی که مستکبران جهان از اسلام و حضرت مهدی (ع) ارائه می‌دهند، با واقعیت و منطق عقلانیت آن بزرگوار سازگار نیست. سلاح حضرت مهدی (ع) تنها علیه ستمگران به کار گرفته می‌شود.
- نظارت کامل بر عملکرد کارگزاران: در عصر حکومت آن حضرت، بر کارگزاران حکومتی نظارتی دقیق اعمال می‌گردد، تا از ستم بر مردم جلوگیری شود. در برخی روایات چنان تأکید شده است که عدل آن حضرت حتی درون خانه‌ها را نیز فرا می‌گیرد تا کسی جرئت تخلف نداشته باشد. امام صادق(ع) می‌فرماید: حضرت مهدی (ع) عدالت را، چنان که سرما و گرما وارد خانه‌ها می‌شود، وارد خانه‌های مردمان می‌سازد و دادگری‌اش همه جا را فرا می‌گیرد.[۶]»[۷].
پاسخ‌های دیگر
با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:
| ۱. حجت الاسلام و المسلمین محمدی منفرد؛ |
|---|
|
| ۲. نویسندگان کتاب نگین آفرینش؛ |
|---|
|
پرسش‌های وابسته
منبع‌شناسی جامع مهدویت
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ برای نمونه، به روایتی درباره حکم رانی محصن و مانع زکات، ر.ک: بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۲۵
- ↑ محمد بن ابراهيم نعمانی، الغیبه، ص ۳۲۰
- ↑ لطف الله صافی گلپایگانی، منتخب الأثر في الأمام الثاني عشر (ع)، ص ۳۷۹
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۸
- ↑ ابراهیم امینی، دادگستر جهان، ص ۳۱۶ و ناصر مکارم شیرازی، حکومت جهانی مهدی (ع)، ص ۲۷۳
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۶۲
- ↑ بهروز لک، غلام رضا؛ حکومت جهانی حضرت مهدی، ص ۳۳۴ - ۳۳۷.
- ↑ مطهری، مرتضی، [[شرح مبسوط منظومه، مجموعه آثار، ج۹، ص۳۷۰، ۳۷۱
- ↑ مطهری، مرتضی، سیری در سیره ائمه اطهار، مجموعه آثار، ج ۱۸، ص ۱۵۴.
- ↑ مطهری، مرتضی، سیری در سیره ائمه اطهار، مجموعه آثار، ص ۱۵۶ و ۱۵۷.
- ↑ مطهری، مرتضی، سیری در سیره ائمه اطهار، مجموعه آثار، ج۱۸، ص۱۸۱.
- ↑ محمدباقر مجلسی، بحارالانوار، ج ۵۱، ص ۸۸.
- ↑ محمدباقر مجلسی، بحارالانوار، ج ۵۱، ص ۸۷.
- ↑ مطهری، مرتضی، سیری در سیره ائمه اطهار، مجموعه آثار، ج ۱۸، ص ۱۶۳.
- ↑ منتخب الاثر فی الامام الثانی عشر، لطف الله صافی گلپایگانی، ج ۲، ص۳۳۲.
- ↑ محمدباقر مجلسی، بحارالانوار، ج ۵۱، ح۳۶۷ ص۶۵.
- ↑ حدید، آیه ۲۵.
- ↑ یا. ج ۹، ص ۳۶۷، ۳۶۸.
- ↑ مطهری، مرتضی، وحى و نبوت، مجموعه آثار، ج ۲، ص ۱۶۶.
- ↑ مطهری، مرتضی، فلسفه ابن سینا ج۱، مجموعه آثار، ج ۷، ص ۱۴.
- ↑ مطهری، مرتضی، وحى و نبوت، مجموعه آثار، ج ۲، ص ۱۶۸.
- ↑ محمدباقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۵۹.
- ↑ محمدباقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۵.
- ↑ توبه، ۳۳.
- ↑ گفتارهای معنوی، ص ۲۱۶.
- ↑ مطهری، مرتضی، اسلام و نیازهاى زمان ج۱، مجموعه آثار، ج ۲۱، ص ۲۵۳.
- ↑ یادداشت‌های استاد مطهری، ج ۹، ص ۴۰۰.
- ↑ مطهری، مرتضی، فلسفه تاریخ، مجموعه آثار، ج ۱۵، ص ۱۷۸.
- ↑ مطهری، مرتضی، فلسفه تاریخ، مجموعه آثار، ج ۱۸، ص ۱۵۹.
- ↑ مطهری، مرتضی، اسلام و نیازهاى زمان ج۱، مجموعه آثار، ج ۲۱، ص ۵۰.
- ↑ محمدباقر مجلسی، بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۶.
- ↑ مطهری، مرتضی،اسلام و نیازهاى زمان ج۱، مجموعه آثار، ج ۲۱، ص ۵۰.
- ↑ یادداشت‌های استاد مطهری، ج ۹، ص ۳۸۵.
- ↑ مطهری، مرتضی، ولاءها و ولایت‌ها، مجموعه آثار، ج ۳، ص ۲۷۲.
- ↑ شیخ طوسی، کتاب الغیبه، ص ۱۷۹.
- ↑ اربلی، کشف الغمه، ج ۲، ص ۴۷۳.
- ↑ یادداشت‌های استاد مطهری، ج ۹، ص ۳۷۵.
- ↑ فلسفه تاریخ، ج ۱، صص ۲۵۵ و ۲۵۶.
- ↑ مطهری، مرتضی،جهانبينى توحيدى، مجموعه آثار، ج ۲، ص ۱۰۶.
- ↑ مطهری، مرتضی، جامعه و تاريخ، مجموعه آثار، ج ۲، ص ۳۵۸.
- ↑ مطهری، مرتضی، توحید، مجموعه آثار، ج ۴، ص ۱۳۲، ۱۳۳.
- ↑ مطهری، مرتضی، انسان در قرآن، مجموعه آثار، ج ۲، ص ۳۰۶.
- ↑ یادداشت‌های استاد مطهری، ج ۹، ص ۳۸۸.
- ↑ محمدباقر مجلسی، بحارالانوار، ج ۱۰، ص ۱۰۴.
- ↑ مطهری، مرتضی، سیری در سیره ائمه اطهار، مجموعه آثار، ج ۱۸، ص ۱۶۳.
- ↑ مطهری، مرتضی، سیری در سیره ائمه اطهار، مجموعه آثار، ج ۱۸، ص ۱۵۹.
- ↑ مطهری، مرتضی، سیری در سیره ائمه اطهار، مجموعه آثار، ج ۱۸، ص ۱۶۳.
- ↑ الکافی، ج ۸، ص ۲۴۰.
- ↑ مطهری، مرتضی، شرح مبسوط منظومه، مجموعه آثار، ج ۹، ص ۳۸۵؛ به نقل از محمد باقر مجلسی، بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۹۱.
- ↑ چلچراغ حکمت ج۱۰، ص۶۹-۸۲.
- ↑ بحار الانوار، ج۵۲، ح ۱۳۱، ص ۳۶۲.
- ↑ قرآن می‌فرماید: ﴿إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالْإِحْسَانِ﴾؛ به راستی که خداوند به عدالت و نیکوکاری فرمان می‌دهد؛سوره نحل: ۹۰.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ح ۷۱، ص ۳۳۶.
- ↑ کافی، ج ۱، کتاب العقل و الجهل، ح ۳، ص ۱۱.
- ↑ در دو بخش قبلی به تفصیل درباره عدالت دوران امام مهدی(ع) و کمال عقلی مردم در آن روزگار، سخن گفته شد.
- ↑ اشاره به آیۀ ﴿إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ﴾؛ همانا مؤمنان با یکدیگر برادرند؛ سوره حجرات: آیه:۱۰.
- ↑ کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، باب ۵۵، ح ۷، ص ۵۴۸.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ح ۱۶۴، ص ۳۷۲.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ح ۱۳۸، ص ۳۶۴.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ح ۶۸، ص ۳۳۵.
- ↑ غیبت طوسی، ح ۱۴۹، ص ۱۸۸.
- ↑ اگر مردم شهرها ایمان آورده، تقوا پیشه می‌کردند درهای برکات آسمان و زمین را به رویشان باز می‌کردیم؛ سوره اعراف: آیه:۹۶.
- ↑ ر.ک: منتخب الاثر، فصل ۷، باب ۳، ۴، ص ۵۸۹ – ۵۹۳.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ح ۲۱۲، ص ۳۹۰.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۱، ح ۳۷، ص ۸۴.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۱، ح ۳۸، ص ۹۲.
- ↑ او خدایی است که پیامبرش را با هدایت و دین حق فرستاد، تا آن دین را بر همه ادیان پیروز کند؛ سوره توبه: ۳۳؛ سوره فتح: ۲۸؛ سوره صف: ۹.
- ↑ سوره آل عمران: آیه:۹.
- ↑ این سخن، نه یک ادعا، بلکه یک واقعیت تاریخی است که مفسران بزرگ از شیعه و سنی از آن سخن گفته‌اند؛ مثل فخر رازی در التفسیر الکبیر، ج ۱۶، ص ۴۰؛ قرطبی در تفسیر قرطبی، ج ۸، ص ۱۲۱؛ طبرسی در مجمع البیان، ج ۵، ص ۳۵.
- ↑ و با آنان [مشرکان] بجنگید، تا اینکه [در زمین] فتنه و فسادی نماد و آیین همه، دین خدا شود؛ سوره انفال: آیه:۳۹.
- ↑ برای تأویل، معانی مختلفی گفته‌اند که یکی از آنها معانی موجود در آیات است.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۱، ح ۴۱، ص ۵۵.
- ↑ خصال، باب اربعمائه، ح ۱۰، ص ۶۸۵.
- ↑ سوره نور: ۵۵. توضیح و تفسیر آیه در درس «امام مهدی در قرآن» در همین کتاب بیان شد.
- ↑ غیبت نعمانی، ح ۳۵، ص ۲۴۰.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ح ۷۳، ص ۳۳۶.
- ↑ البته ممکن است که روایات مذکور، به اعجاز هم اشاره داشته باشد.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ح ۲۱۳، ص ۳۹۱.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ح ۷۲، ص ۳۳۶.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ح ۲۱۲، ص ۳۹۰.
- ↑ بالادستان، محمد امین؛ حائریپور، محمد مهدی؛ یوسفیان، مهدی، نگین آفرینش، ج۱، ص ۲۰۸ - ۲۱۹.