سریه حمزة بن عبدالمطلب: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'ماه' به 'ماه') |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*نخستین سریه‌ای که در [[اسلام]] بعد از [[هجرت]] [[حضرت]] به [[مدینه]] روی داد، [[سریه]] "[[حمزة بن عبدالمطلب]]" در [[ماه رمضان]] و آغاز هفتمین | *نخستین سریه‌ای که در [[اسلام]] بعد از [[هجرت]] [[حضرت]] به [[مدینه]] روی داد، [[سریه]] "[[حمزة بن عبدالمطلب]]" در [[ماه رمضان]] و آغاز هفتمین ماه [[هجرت پیامبر]]{{صل}} بوده است<ref>احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۳۷۱؛ محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۱، ص۹.</ref>. | ||
*[[حمزة بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبدمناف]]، عموی فرستاده خاتم{{صل}} و [[برادر]] رضاعی ایشان، از کسانی است که پیش از [[هجرت]] [[رسول خدا]]{{صل}} به [[مدینه]]، [[مسلمان]] شد و [[اسلام]] او باعث [[عزت]] [[پیامبر]]{{صل}} و [[مسلمانان]] شد، نخستین پرچمی را که [[رسول اکرم]]{{صل}} پس از ورود به [[مدینه]] برافراشت به [[حمزة بن عبدالمطلب]] سپرد و این، نخستین سپاهی بود که در [[اسلام]] تشکیل شد<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۵۹۵؛ احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۵۷۱؛ عبدالرحمن سهیلی، الروض الأنف فی شرح السیرة النبویه، ج۵، ص۵۶.</ref>. | *[[حمزة بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبدمناف]]، عموی فرستاده خاتم{{صل}} و [[برادر]] رضاعی ایشان، از کسانی است که پیش از [[هجرت]] [[رسول خدا]]{{صل}} به [[مدینه]]، [[مسلمان]] شد و [[اسلام]] او باعث [[عزت]] [[پیامبر]]{{صل}} و [[مسلمانان]] شد، نخستین پرچمی را که [[رسول اکرم]]{{صل}} پس از ورود به [[مدینه]] برافراشت به [[حمزة بن عبدالمطلب]] سپرد و این، نخستین سپاهی بود که در [[اسلام]] تشکیل شد<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۵۹۵؛ احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۵۷۱؛ عبدالرحمن سهیلی، الروض الأنف فی شرح السیرة النبویه، ج۵، ص۵۶.</ref>. | ||
*[[حمزة بن عبدالمطلب]] به [[دستور]] [[حضرت]] در [[ماه رمضان]] و آغاز هفتمین | *[[حمزة بن عبدالمطلب]] به [[دستور]] [[حضرت]] در [[ماه رمضان]] و آغاز هفتمین ماه [[هجرت]]، همراه سی سوار از [[مهاجران]]<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۵۹۵؛ خلیفة بن خیاط، تاریخ خلیفه، ص۲۴؛ عبدالرحمن سهیلی، الروض الأنف فی شرح السیرة النبویه، ج۵، ص۵۶.</ref> و به [[نقلی]] نیمی [[مهاجر]] و نیمی از [[انصار]] به این [[سریه]] روانه شدند<ref>محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۱، ص۹.</ref>. از جمله [[مهاجران]] می‌توان [[ابوعبیدة بن جراح]]، [[ابوحذیفة بن عتبة بن ربیعه]]، سالم [[بنده]] [[ابی‌حذیفه]]، [[عامر بن ربیعه]]، [[عمرو بن سراقه]]، [[زید بن حارثه]]، [[کنّاز بن حصین]] و پسرش مرثد، انسه، [[بنده]] [[رسول خدا]]{{صل}} و از [[انصار]]: [[ابیّ بن کعب]]، [[عمارة بن حزم]]، [[عبادة بن صامت]]، [[عبید بن اوس]]، [[اوس بن خولیّ]]، [[ابودجانه]]، [[منذر بن عمرو]]، [[رافع بن مالک]]، [[عبدالله بن عمرو بن حرام]] و [[قطبة بن عامر بن حدیده]] را نام برد<ref>محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۱، ص۹.</ref>. | ||
*این گروه با پرچمی که [[پیامبر]]{{صل}} پس از ورود به [[مدینه]]، آن را برافراشته و به دست [[حمزة بن عبدالمطلب]] سپرده بود، به [[سیف]] البحر روانه شدند<ref>(از نواحی "عیص" و کرانه‌های بحر احمر)؛ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۵۹۵؛ محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۱، ص۹؛ عبدالرحمن سهیلی، الروض الأنف فی شرح السیرة النبویه، ج۵، ص۵۵-۵۶؛ خلیفة بن خیاط، تاریخ خلیفه، ص۲۳.</ref>. [[هدف]] آنها تعرّض به کاروانی از [[قریش]] بود که از [[شام]] بر می‌گشت و آهنگ [[مکه]] داشت. | *این گروه با پرچمی که [[پیامبر]]{{صل}} پس از ورود به [[مدینه]]، آن را برافراشته و به دست [[حمزة بن عبدالمطلب]] سپرده بود، به [[سیف]] البحر روانه شدند<ref>(از نواحی "عیص" و کرانه‌های بحر احمر)؛ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۵۹۵؛ محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۱، ص۹؛ عبدالرحمن سهیلی، الروض الأنف فی شرح السیرة النبویه، ج۵، ص۵۵-۵۶؛ خلیفة بن خیاط، تاریخ خلیفه، ص۲۳.</ref>. [[هدف]] آنها تعرّض به کاروانی از [[قریش]] بود که از [[شام]] بر می‌گشت و آهنگ [[مکه]] داشت. | ||
*[[ابوجهل]] همراه سیصد سوار از اهالی [[مکه]] در آن کاروان بود و [[ریاست]] این کاروان را نیز بر عهده داشت. این دو گروه به یکدیگر برخوردند و برای [[جنگ]]، [[صف‌آرایی]] کردند؛ ولی [[مجدی بن عمرو]] که با هر دو گروه هم‌پیمان بود، آن [[قدر]] میان هر دو طرف رفت و آمد کرد تا هر دو گروه را از [[جنگ]] منصرف کرد<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۵۹۵؛ محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۱، ص۹؛ خلیفة بن خیاط، تاریخ خلیفه، ص۹.</ref>. | *[[ابوجهل]] همراه سیصد سوار از اهالی [[مکه]] در آن کاروان بود و [[ریاست]] این کاروان را نیز بر عهده داشت. این دو گروه به یکدیگر برخوردند و برای [[جنگ]]، [[صف‌آرایی]] کردند؛ ولی [[مجدی بن عمرو]] که با هر دو گروه هم‌پیمان بود، آن [[قدر]] میان هر دو طرف رفت و آمد کرد تا هر دو گروه را از [[جنگ]] منصرف کرد<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۵۹۵؛ محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۱، ص۹؛ خلیفة بن خیاط، تاریخ خلیفه، ص۹.</ref>. | ||
نسخهٔ ۱۵ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۲۲:۴۴
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید. |
- اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث سریه است. "سریه حمزة بن عبدالمطلب" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل سریه حمزة بن عبدالمطلب (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- نخستین سریه‌ای که در اسلام بعد از هجرت حضرت به مدینه روی داد، سریه "حمزة بن عبدالمطلب" در ماه رمضان و آغاز هفتمین ماه هجرت پیامبر(ص) بوده است[۱].
- حمزة بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبدمناف، عموی فرستاده خاتم(ص) و برادر رضاعی ایشان، از کسانی است که پیش از هجرت رسول خدا(ص) به مدینه، مسلمان شد و اسلام او باعث عزت پیامبر(ص) و مسلمانان شد، نخستین پرچمی را که رسول اکرم(ص) پس از ورود به مدینه برافراشت به حمزة بن عبدالمطلب سپرد و این، نخستین سپاهی بود که در اسلام تشکیل شد[۲].
- حمزة بن عبدالمطلب به دستور حضرت در ماه رمضان و آغاز هفتمین ماه هجرت، همراه سی سوار از مهاجران[۳] و به نقلی نیمی مهاجر و نیمی از انصار به این سریه روانه شدند[۴]. از جمله مهاجران می‌توان ابوعبیدة بن جراح، ابوحذیفة بن عتبة بن ربیعه، سالم بنده ابی‌حذیفه، عامر بن ربیعه، عمرو بن سراقه، زید بن حارثه، کنّاز بن حصین و پسرش مرثد، انسه، بنده رسول خدا(ص) و از انصار: ابیّ بن کعب، عمارة بن حزم، عبادة بن صامت، عبید بن اوس، اوس بن خولیّ، ابودجانه، منذر بن عمرو، رافع بن مالک، عبدالله بن عمرو بن حرام و قطبة بن عامر بن حدیده را نام برد[۵].
- این گروه با پرچمی که پیامبر(ص) پس از ورود به مدینه، آن را برافراشته و به دست حمزة بن عبدالمطلب سپرده بود، به سیف البحر روانه شدند[۶]. هدف آنها تعرّض به کاروانی از قریش بود که از شام بر می‌گشت و آهنگ مکه داشت.
- ابوجهل همراه سیصد سوار از اهالی مکه در آن کاروان بود و ریاست این کاروان را نیز بر عهده داشت. این دو گروه به یکدیگر برخوردند و برای جنگ، صف‌آرایی کردند؛ ولی مجدی بن عمرو که با هر دو گروه هم‌پیمان بود، آن قدر میان هر دو طرف رفت و آمد کرد تا هر دو گروه را از جنگ منصرف کرد[۷].
- حمزة بن عبدالمطلب با یاران خود به مدینه برگشت و ابوجهل با یاران و کاروان خود به مکه روانه شد و میان آنها درگیری به وجود نیامد. وقتی حمزة بن عبدالمطلب به مدینه آمد به پیامبر(ص) گزارش داد که مجدی بن عمرو واسطه میان دو گروه شده است و مسلمانان از او انصاف و مروت دیده‌اند و چون گروهی از خویشان مجدی بن عمرو به حضور پیامبر(ص) رسیدند، به ایشان نیکی فرمود و بر آنها جامه پوشاند و چون صحبت از مجدی بن عمرو به میان آمد، فرمود: "نمی‌دانستم که چنین نیک‌نفس و فرخنده کردار است" و یا فرمود: "نمی‌دانستم چنین کارآمد باشد"[۸][۹].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۳۷۱؛ محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۱، ص۹.
- ↑ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۵۹۵؛ احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۵۷۱؛ عبدالرحمن سهیلی، الروض الأنف فی شرح السیرة النبویه، ج۵، ص۵۶.
- ↑ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۵۹۵؛ خلیفة بن خیاط، تاریخ خلیفه، ص۲۴؛ عبدالرحمن سهیلی، الروض الأنف فی شرح السیرة النبویه، ج۵، ص۵۶.
- ↑ محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۱، ص۹.
- ↑ محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۱، ص۹.
- ↑ (از نواحی "عیص" و کرانه‌های بحر احمر)؛ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۵۹۵؛ محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۱، ص۹؛ عبدالرحمن سهیلی، الروض الأنف فی شرح السیرة النبویه، ج۵، ص۵۵-۵۶؛ خلیفة بن خیاط، تاریخ خلیفه، ص۲۳.
- ↑ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۵۹۵؛ محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۱، ص۹؛ خلیفة بن خیاط، تاریخ خلیفه، ص۹.
- ↑ محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۱، ص۹.
- ↑ فتاح زاده، رحمان، سریه حمزه بن عبدالمطلب، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص:۴۲۴-۴۲۶.