عبدالله بن یزید بن زید انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها
(←مقدمه) |
(←مقدمه) |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*[[پدر]] [[عبد الله]] به نام [[یزید]] و جدّ او به نام [[زید]] هر دو از [[انصار]] [[رسول خدا]]{{صل}} بودند و در [[صلح حدیبیه]] [[شرکت]] داشتند و | *[[پدر]] [[عبد الله]] به نام [[یزید]] و جدّ او به نام [[زید]] هر دو از [[انصار]] [[رسول خدا]]{{صل}} بودند و در [[صلح حدیبیه]] [[شرکت]] داشتند و عبدالله بن یزید بن زید انصاری نیز در [[صلح حدیبیه]] که [[کودک]] بود، حضور داشت<ref>تهذیب التهذیب، ج۴، ص۵۳۶؛ الاصابه، ج۴، ص۲۶۷.</ref>. البته [[مامقانی]] می‌نویسد: او در سن هفده سالگی بود که در [[صلح حدیبیه]] حضور داشت<ref>تنقیح المقال، ج۲، ص۲۲۴.</ref>. | ||
*[[ابن حجر]] [[نقل]] می‌کند: | *[[ابن حجر]] [[نقل]] می‌کند: عبدالله بن یزید بن زید انصاری از [[اصحاب رسول خدا]]{{صل}} و بیش از سایر [[مردم]] [[نماز]] می‌خواند و [[کینه]] او [[ابو موسی]] بود<ref>الاصابه، ج۴، ص۲۶۷.</ref>. | ||
*[[عبد الله]] پس از [[قتل عثمان]] در زمره [[یاران امیرالمؤمنین]]{{ع}} درآمد و در جنگ‌های [[جمل]] و [[صفین]] و [[نهروان]] در رکاب [[حضرت]] جنگید و آن [[امام]]{{ع}} را [[یاری]] کرد<ref>ر.ک: تنقیح المقال، ج۲، ص۲۲۴؛ الاصابه، ج۴، ص۲۶۷؛ تهذیب التهذیب، ج۴، ص۵۳۶.</ref>. | *[[عبد الله]] پس از [[قتل عثمان]] در زمره [[یاران امیرالمؤمنین]]{{ع}} درآمد و در جنگ‌های [[جمل]] و [[صفین]] و [[نهروان]] در رکاب [[حضرت]] جنگید و آن [[امام]]{{ع}} را [[یاری]] کرد<ref>ر.ک: تنقیح المقال، ج۲، ص۲۲۴؛ الاصابه، ج۴، ص۲۶۷؛ تهذیب التهذیب، ج۴، ص۵۳۶.</ref>. | ||
*او پس از [[شهادت]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} از طرف [[عبدالله بن زبیر]] به سال هفتاد [[هجری]] بر [[کوفه]] [[حکومت]] کرد و در همین ایام هم دار فانی را [[وداع]] گفت<ref>تهذیب التهذیب، ج۴، ص۵۳۷.</ref>. از او قصیده‌ای درباره شهدای [[صفین]] که در رکاب [[حضرت علی]]{{ع}} به [[شهادت]] رسیده‌اند، به جای مانده است<ref>بیت اول آن این است: {{عربی|يَا عَيْنُ جُودِي عَلَى قَتْلَى بِصِفِّينا *** أَضْحَوْا رُفَاتاً وَ قَدْ كَانُوا عَرَانِينا}} (وقعة صفین، ص۳۶۴؛ اعیان الشیعه، ج۸، ص۹۲).</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۹۳۸-۹۳۹.</ref> | *او پس از [[شهادت]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} از طرف [[عبدالله بن زبیر]] به سال هفتاد [[هجری]] بر [[کوفه]] [[حکومت]] کرد و در همین ایام هم دار فانی را [[وداع]] گفت<ref>تهذیب التهذیب، ج۴، ص۵۳۷.</ref>. از او قصیده‌ای درباره شهدای [[صفین]] که در رکاب [[حضرت علی]]{{ع}} به [[شهادت]] رسیده‌اند، به جای مانده است<ref>بیت اول آن این است: {{عربی|يَا عَيْنُ جُودِي عَلَى قَتْلَى بِصِفِّينا *** أَضْحَوْا رُفَاتاً وَ قَدْ كَانُوا عَرَانِينا}} (وقعة صفین، ص۳۶۴؛ اعیان الشیعه، ج۸، ص۹۲).</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۹۳۸-۹۳۹.</ref> | ||
نسخهٔ ۲۲ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۴:۳۲
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
- پدر عبد الله به نام یزید و جدّ او به نام زید هر دو از انصار رسول خدا(ص) بودند و در صلح حدیبیه شرکت داشتند و عبدالله بن یزید بن زید انصاری نیز در صلح حدیبیه که کودک بود، حضور داشت[۱]. البته مامقانی می‌نویسد: او در سن هفده سالگی بود که در صلح حدیبیه حضور داشت[۲].
- ابن حجر نقل می‌کند: عبدالله بن یزید بن زید انصاری از اصحاب رسول خدا(ص) و بیش از سایر مردم نماز می‌خواند و کینه او ابو موسی بود[۳].
- عبد الله پس از قتل عثمان در زمره یاران امیرالمؤمنین(ع) درآمد و در جنگ‌های جمل و صفین و نهروان در رکاب حضرت جنگید و آن امام(ع) را یاری کرد[۴].
- او پس از شهادت امیرالمؤمنین(ع) از طرف عبدالله بن زبیر به سال هفتاد هجری بر کوفه حکومت کرد و در همین ایام هم دار فانی را وداع گفت[۵]. از او قصیده‌ای درباره شهدای صفین که در رکاب حضرت علی(ع) به شهادت رسیده‌اند، به جای مانده است[۶].[۷]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ تهذیب التهذیب، ج۴، ص۵۳۶؛ الاصابه، ج۴، ص۲۶۷.
- ↑ تنقیح المقال، ج۲، ص۲۲۴.
- ↑ الاصابه، ج۴، ص۲۶۷.
- ↑ ر.ک: تنقیح المقال، ج۲، ص۲۲۴؛ الاصابه، ج۴، ص۲۶۷؛ تهذیب التهذیب، ج۴، ص۵۳۶.
- ↑ تهذیب التهذیب، ج۴، ص۵۳۷.
- ↑ بیت اول آن این است: يَا عَيْنُ جُودِي عَلَى قَتْلَى بِصِفِّينا *** أَضْحَوْا رُفَاتاً وَ قَدْ كَانُوا عَرَانِينا (وقعة صفین، ص۳۶۴؛ اعیان الشیعه، ج۸، ص۹۲).
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۹۳۸-۹۳۹.