فراخواندن نزدیکان پیش از دعوت دیگران

این مدخل از زیرشاخه‌های بحث دعوت است. "فراخواندن نزدیکان پیش از دعوت دیگران" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

فراخواندن نزدیکان پیش از دعوت دیگران در قرآن - فراخواندن نزدیکان پیش از دعوت دیگران در حدیث - فراخواندن نزدیکان پیش از دعوت دیگران در کلام اسلامی - فراخواندن نزدیکان پیش از دعوت دیگران در فلسفه اسلامی - فراخواندن نزدیکان پیش از دعوت دیگران در عرفان اسلامی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل فراخواندن نزدیکان پیش از دعوت دیگران (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

فراخواندن نزدیکان پیش از دعوت دیگران یکی از اهداف ارسال رسولان الهی و تبلیغ رسالت الهی است.

قرآن

• ﴿وَأْمُرْ أَهْلَكَ بِالصَّلاةِ وَاصْطَبِرْ عَلَيْهَا﴾
• ﴿وَأَنذِرْ عَشِيرَتَكَ الأَقْرَبِينَ﴾
• ﴿يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُل لِّأَزْوَاجِكَ إِن كُنتُنَّ تُرِدْنَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا وَزِينَتَهَا فَتَعَالَيْنَ أُمَتِّعْكُنَّ وَأُسَرِّحْكُنَّ سَرَاحًا جَمِيلا﴾
• ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قُوا أَنفُسَكُمْ وَأَهْلِيكُمْ نَارًا وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ عَلَيْهَا مَلائِكَةٌ غِلاظٌ شِدَادٌ لا يَعْصُونَ اللَّهَ مَا أَمَرَهُمْ وَيَفْعَلُونَ مَا يُؤْمَرُونَ﴾
• ﴿وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِسْمَاعِيلَ إِنَّهُ كَانَ صَادِقَ الْوَعْدِ وَكَانَ رَسُولا نَّبِيًّا * وَكَانَ يَأْمُرُ أَهْلَهُ بِالصَّلاةِ وَالزَّكَاةِ وَكَانَ عِندَ رَبِّهِ مَرْضِيًّا﴾

حدیث

• صحیح البخاری ـ به نقل از ابن عباس ـ: هنگامی که آیه {{عربی|اندازه=۱۵۵%| ﴿وَأَنذِرْ عَشِيرَتَكَ الأَقْرَبِينَ﴾ نازل شد، پیامبر(ص) بر [ کوه ] صفا بالا رفت و خطاب به تیره‌های قریش، ندا سر داد: «ای فرزندان فِهر! ای فرزندان عدی!». آنان گِرد آمدند. حتّی آن‌که نمی‌توانست بیاید، فرستاده ای فرستاد تا از نزدیک، شاهد ماجرا باشد. ابو لهب و قریش آمدند. آن گاه پیامبر(ص)] فرمود: «به نظرتان اگر به شما خبر دهم که سپاهی در دشت می‌خواهد بر شما هجوم آورد، مرا تصدیق می‌کنید؟». گفتند: آری، ما به تجربه، جز راستی از تو ندیده‌ایم. فرمود: «من شما را از عذابی سخت در پیش رویتان بیم می‌دهم». ابولهب گفت: مرگ بر تو باد، همه روزگار! آیا ما را بدین خاطر، گرد آورده‌ای؟ در پی آن، این آیه فرود آمد: «بریده باد دو دست ابو لهب و مرگ بر او باد ! دارایی او و آنچه اندوخت، بی نیازش نکرد.

• امام صادق(ع): هنگامی که این آیه: «ای کسانی که ایمان آورده‌اید! خودتان و کسانتان را از آتش، حفظ کنید» نازل شد، مردم گفتند: ای پیامبر خدا! چگونه خود و خانواده‌مان را حفظ کنیم؟ پیامبر خدا(ص) ] فرمود: «کار خوب انجام دهید، و آن را به خانواده‌تان یادآور شوید، و آنان را بر اطاعت خداوند، تربیت کنید». آیا نمی‌بینی که خداوند به پیامبرش می‌گوید: «خانواده‌ات را به نماز، امر کن و بر آن، شکیبا باش» و نیز می‌گوید: «و در این کتاب، از اسماعیل یاد کن؛ زیرا او درستْ وعده و فرستاده ای پیامبر بود، و خاندان خود را به نماز و زکات، فرمان می‌داد و همواره نزد پروردگارش پسندیده بود.

• امام صادق(ع): هنگامی که این آیه: «ای کسانی که ایمان آورده‌اید! خودتان و کسانتان را از آتش، حفظ کنید» نازل شد، یکی از مسلمانان، شروع به زاری نمود و گفت: من از خود، ناتوانم. حال به [تربیت] خانواده‌ام مکلّف شده‌ام؟ پیامبر خدا(ص) فرمود: «این که آنان را بدانچه به خودت امر می‌کنی، فرمان دهی و از آنچه خودت را از آن نهی می‌کنی، بازشان داری، تو را بس است.

• الزهد، حسین بن سعید ـ به نقل از ابو بصیر ـ: از امام صادق(ص) از تفسیر این آیه: «خودتان و کسانتان را از آتشی که سوختِ آن، مردم و سنگ ها هستند، حفظ کنید» پرسیدم و گفتم: من خودم را می‌توانم حفظ کنم؛ امّا چگونه خانواده‌ام را حفظ کنم؟ فرمود: «آنان را بِدانچه خدا فرمان داده، امر کن و از آنچه خدا نهی‌شان نموده، باز دار. در این صورت، اگر از تو اطاعت کنند، تو آنان را حفظ کرده‌ای؛ امّا اگر نافرمانی‌ات کنند، تو آنچه را به گردن داشته‌ای، ادا کرده‌ای». «خودتان و کسانتان را از آتش، حفظ کنید».

• امام علی(ع) ـ در تفسیر سخن خداوند که:به خود و خانواده تان، خوبی یاد دهید.

• الکافی ـ به نقل از سلیمان بن خالد ـ :به [[امام صادق(ع) گفتم: من خانواده‌ای دارم که از من حرف شنوی دارند. آیا آنان را به این امر (امامت شما) فرا خوانم ؟ فرمود: «آری. خداوند در قرآن می‌فرماید: «ای کسانی که ایمان آورده‌اید ! خودتان و کسانتان را از آتشی که سوختِ آن، مردم و سنگ ها هستند، حفظ کنید» ».
• امام صادق(ع): مردی نزد پدرم [امام] باقر(ع) آمد و گفت: خدایت رحمت کند ! آیا به خانواده‌ام حدیث بگویم ؟ فرمود: «آری. خداوند می‌فرماید: «ای کسانی که ایمان آورده‌اید ! خودتان و کسانتان را از آتشی که سوخت آن، مردم و سنگ ها هستند، حفظ کنید» و فرموده است: «و کسان خود را به نماز، فرمان ده و خود بر آن، شکیبا باش» ».
• امام صادق(ع): بنده مؤمن، پیوسته به خانواده‌اش علم و ادبِ شایسته می‌آموزد، تا آن جا که همه آنان را بی آن که کوچک یا بزرگ یا خدمتکار یا همسایه‌ای از ایشان جدا افتد، وارد بهشت می‌کند؛ و بنده گناهکار، پیوسته به خانواده‌اش سوء ادب می‌آموزد، تا آن جا که همه آنان را بی آن که کوچک یا بزرگ یا خدمتکار یا همسایه از ایشان جدا افتد، وارد دوزخ می‌نماید.

منابع

• محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه قرآن و حدیث ج ۱۵؛

جستارهای وابسته

• برپا داشتن حجت
• اتمام حجت
• برانگیختن فطرت و عقل
• احیای انسان
• خارج ساختن مردم از تاریکی‌ها به نور
• دعوت به مصالح دین و دنیا
• دعوت به ایمان آوردن به غیب
• دعوت به ایمان آوردن به توحید
• دعوت به ایمان آوردن به نبوت
• دعوت به ایمان آوردن به معاد
• دعوت به برپا داشتن قسط
• دعوت به رهبری امام عادل
• دعوت به آزادی هدفمند
• دعوت به الفت و پرهیز از تفرقه
• دعوت به شناخت اهل حق از راه شناخت حق
• دعوت به ارزش‌های اخلاقی
• دعوت به کارهای نیکو
• دعوت به پرستش خداوند
• دعوت به دوست داشتن خداوند
• دعوت به پروامندی و پرهیزگاری
• یادآوری کردن روزهای خدا
• تعلیم و تزکیه
• امر به معروف و نهی از منکر
• مبارزه با بدعت‌ها
• نوید و بیم دادن

پرسش‌های وابسته

منبع‌شناسی جامع نبوت

• کتاب‌شناسی نبوت؛
• مقاله‌شناسی نبوت؛
• پایان‌نامه‌شناسی نبوت.

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید: