ابواذینه صدفی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{ویرایش غیرنهایی}} +)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
[[ابن اثیر]] از او با عنوان [[ابواذینه عبدی]] یاد، ولی تصریح کرده که ابواذینه صدفی صحیح‌تر است<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۶.</ref>. وی از تیره صدِف از [[قبایل]] حضرموت است<ref>سمعانی، ج۳، ص۷۶ و ۵۲۸؛ ابن ماکولا، ج۱، ص۳۷۴.</ref>. زبیدی<ref>زبیدی، ج۶، ص۱۶۲.</ref> گفته است صدف، بر وزن کتف و تیره‌ای از کنده است که بعد به حضرموت منسوب شده‌اند و به دلیل مناسب نبودن کسره ما قبل «یاء» وقتی کسی را به این [[قبیله]] نسبت می‌دهند، به او صدفی می‌گویند. [[شهرت]] او به [[کنیه]] است و از [[رسول خدا]]{{صل}} [[روایت]] دارد<ref>ابن حبان، ج۳، ص۴۵۱.</ref>. ابن سکن او را از [[صحابه]] می‌داند<ref>ابن حجر، ج۷، ص۷.</ref>. [[بغوی]] می‌گوید: او از [[مصر]] است و یک [[حدیث]] از طریق او از رسول خدا{{صل}} نقل شده، ولی [[صحابی]] بودنش برای من معلوم نیست<ref>مغلطای، ج۲، ص۲۵۹؛ ابن حجر، ج۷، ص۷.</ref>. [[بیهقی]] نیز روایت او را از رسول خدا{{صل}} مرسل دانسته است <ref>ج۷، ص۸۲.</ref>. روایتی که وی به دلیل آن صحابی دانسته شده چنین است: از رسول خدا{{صل}} نقل کرده: "[[بهترین زنان]] شما زنانی است که علاقه‌مند و [[دوستدار]]، بچه‌زا، سازگار و بی‌دردسر، یاری‌رسان و [[نیکوکار]] باشد و [[خدا]] را در نظر بگیرد، و بدترین [[زنان]] شما زنی است که از خود صفات مردی بروز دهد و همچنین زنانی از منافقات هستند که باطلاق [[خلع]] از شوهرانشان جدا می‌شوند. کسی از این زنان وارد [[بهشت]] نمی‌شود، مگر مانند الغراب الاعصم"<ref>بیهقی، ج۷، ص۸۲؛ ابن حجر، ج،۷، ص۷.</ref>. الغراب الاعصم، کلاغی است که یک بال یا دو بال آن سفید (یا در یک یا دو بال آن سفیدی) باشد، که مراد کلاغ نادر و کمیاب است. از این رو، برای موارد نادر و کمیاب ضرب المثل شده است. البته برای "الغراب الاعصم" معانی دیگری مانند کلاغ سرخ پا و سرخ منقار نیز گفته شده است که هر چه باشد، مراد موارد نادر است و برای موارد کمیاب ضرب المثل شده است؛ یعنی همان‌طور که کلاغی با این ویژگی بسیار نادر است، زنانی نیز که با صفات فوق وارد [[بهشت]] شوند، کم هستند.<ref>[[رمضان محمدی|محمدی، رمضان]]، [[دانشنامه سیره نبوی (کتاب)|مقاله «ابواذینه صدفی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۱۱۲.</ref> | [[ابن اثیر]] از او با عنوان [[ابواذینه عبدی]] یاد، ولی تصریح کرده که ابواذینه صدفی صحیح‌تر است<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۶.</ref>. وی از تیره صدِف از [[قبایل]] حضرموت است<ref>سمعانی، ج۳، ص۷۶ و ۵۲۸؛ ابن ماکولا، ج۱، ص۳۷۴.</ref>. زبیدی<ref>زبیدی، ج۶، ص۱۶۲.</ref> گفته است صدف، بر وزن کتف و تیره‌ای از کنده است که بعد به حضرموت منسوب شده‌اند و به دلیل مناسب نبودن کسره ما قبل «یاء» وقتی کسی را به این [[قبیله]] نسبت می‌دهند، به او صدفی می‌گویند. [[شهرت]] او به [[کنیه]] است و از [[رسول خدا]]{{صل}} [[روایت]] دارد<ref>ابن حبان، ج۳، ص۴۵۱.</ref>. ابن سکن او را از [[صحابه]] می‌داند<ref>ابن حجر، ج۷، ص۷.</ref>. [[بغوی]] می‌گوید: او از [[مصر]] است و یک [[حدیث]] از طریق او از رسول خدا{{صل}} نقل شده، ولی [[صحابی]] بودنش برای من معلوم نیست<ref>مغلطای، ج۲، ص۲۵۹؛ ابن حجر، ج۷، ص۷.</ref>. [[بیهقی]] نیز روایت او را از رسول خدا{{صل}} مرسل دانسته است <ref>ج۷، ص۸۲.</ref>. روایتی که وی به دلیل آن صحابی دانسته شده چنین است: از رسول خدا{{صل}} نقل کرده: "[[بهترین زنان]] شما زنانی است که علاقه‌مند و [[دوستدار]]، بچه‌زا، سازگار و بی‌دردسر، یاری‌رسان و [[نیکوکار]] باشد و [[خدا]] را در نظر بگیرد، و بدترین [[زنان]] شما زنی است که از خود صفات مردی بروز دهد و همچنین زنانی از منافقات هستند که باطلاق [[خلع]] از شوهرانشان جدا می‌شوند. کسی از این زنان وارد [[بهشت]] نمی‌شود، مگر مانند الغراب الاعصم"<ref>بیهقی، ج۷، ص۸۲؛ ابن حجر، ج،۷، ص۷.</ref>. الغراب الاعصم، کلاغی است که یک بال یا دو بال آن سفید (یا در یک یا دو بال آن سفیدی) باشد، که مراد کلاغ نادر و کمیاب است. از این رو، برای موارد نادر و کمیاب ضرب المثل شده است. البته برای "الغراب الاعصم" معانی دیگری مانند کلاغ سرخ پا و سرخ منقار نیز گفته شده است که هر چه باشد، مراد موارد نادر است و برای موارد کمیاب ضرب المثل شده است؛ یعنی همان‌طور که کلاغی با این ویژگی بسیار نادر است، زنانی نیز که با صفات فوق وارد [[بهشت]] شوند، کم هستند.<ref>[[رمضان محمدی|محمدی، رمضان]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابواذینه صدفی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۱۱۲.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
# [[پرونده:1100558.jpg|22px]] [[رمضان محمدی|محمدی، رمضان]]، [[دانشنامه سیره نبوی (کتاب)|'''مقاله «ابواذینه صدفی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱''']] | # [[پرونده:1100558.jpg|22px]] [[رمضان محمدی|محمدی، رمضان]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|'''مقاله «ابواذینه صدفی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱''']] | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ ۲۴ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۰۸:۳۶
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
ابن اثیر از او با عنوان ابواذینه عبدی یاد، ولی تصریح کرده که ابواذینه صدفی صحیح‌تر است[۱]. وی از تیره صدِف از قبایل حضرموت است[۲]. زبیدی[۳] گفته است صدف، بر وزن کتف و تیره‌ای از کنده است که بعد به حضرموت منسوب شده‌اند و به دلیل مناسب نبودن کسره ما قبل «یاء» وقتی کسی را به این قبیله نسبت می‌دهند، به او صدفی می‌گویند. شهرت او به کنیه است و از رسول خدا(ص) روایت دارد[۴]. ابن سکن او را از صحابه می‌داند[۵]. بغوی می‌گوید: او از مصر است و یک حدیث از طریق او از رسول خدا(ص) نقل شده، ولی صحابی بودنش برای من معلوم نیست[۶]. بیهقی نیز روایت او را از رسول خدا(ص) مرسل دانسته است [۷]. روایتی که وی به دلیل آن صحابی دانسته شده چنین است: از رسول خدا(ص) نقل کرده: "بهترین زنان شما زنانی است که علاقه‌مند و دوستدار، بچه‌زا، سازگار و بی‌دردسر، یاری‌رسان و نیکوکار باشد و خدا را در نظر بگیرد، و بدترین زنان شما زنی است که از خود صفات مردی بروز دهد و همچنین زنانی از منافقات هستند که باطلاق خلع از شوهرانشان جدا می‌شوند. کسی از این زنان وارد بهشت نمی‌شود، مگر مانند الغراب الاعصم"[۸]. الغراب الاعصم، کلاغی است که یک بال یا دو بال آن سفید (یا در یک یا دو بال آن سفیدی) باشد، که مراد کلاغ نادر و کمیاب است. از این رو، برای موارد نادر و کمیاب ضرب المثل شده است. البته برای "الغراب الاعصم" معانی دیگری مانند کلاغ سرخ پا و سرخ منقار نیز گفته شده است که هر چه باشد، مراد موارد نادر است و برای موارد کمیاب ضرب المثل شده است؛ یعنی همان‌طور که کلاغی با این ویژگی بسیار نادر است، زنانی نیز که با صفات فوق وارد بهشت شوند، کم هستند.[۹]
