فلسفه انتظار (مقاله): تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{ویرایش غیرنهایی}} +)) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-\n\n\n +\n\n)) |
||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
#[[انتظار]] و [[امید]] | #[[انتظار]] و [[امید]] | ||
*نتیجهگیری | *نتیجهگیری | ||
==دربارهٔ پدیدآورنده== | ==دربارهٔ پدیدآورنده== |
نسخهٔ ۲۸ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۱:۱۴
فلسفه انتظار | |
---|---|
زبان | فارسی |
نویسنده | عبدالله ابراهیمزاده آملی |
موضوع | انتظار |
مذهب | شیعه |
منتشر شده در | فصلنامه پیام |
محل نشر | قم، ایران |
تاریخ نشر | تابستان ۱۳۸۸ |
شماره | ۹۵ |
ناشر الکترونیک | پایگاه تخصصی مجلات نور |
فلسفه انتظار عنوان مقالهای است که با زبان فارسی به بررسی فلسفه انتظار از نگاه شیعه میپردازد. این مقاله ۲۰ صفحهای به قلم عبدالله ابراهیمزاده آملی نگاشته شده و در فصلنامه پیام (شماره ۹۵، تابستان ۱۳۸۸) منتشر گشته است[۱].
چکیده مقاله
نویسنده این مقاله مینویسد:«اصل انتظار فرجاز یک اصل کلی اسلامی مایه میگیرد و آن، اصل ضرورت امیدواری به لطف ورحمت خدا و حرمت یأس و ناامیدی از لطف و رحمت اوست. انتظار به معنای امید به ظهور حتمی حضرت ولیعصر(ع) در آخرالزمان به عنوان آخرین امام و وحی پیامبر (ص) است. چنین امید و انتظاری، انسانهای مؤمن منتظر را تنگناهای زندگی را در پرتو قیام جهانی حضرت مهدی(ع) نوید میدهد. انتظار در تفکر ناب اسلامی شیعه به منتظران راستین، امید، عشق و نشاط میبخشد. فلسفه چنین انتظاری، صبر و پایداری در راه هدف و زندگی، کسب آمادگی همه جانبه برای پذیرش ظهور حضرت مهدی(ع) و امیدواری به آینده ای روشن و نجات بخش است».
فهرست مقاله
- مقدمه
- چیستی انتظار
- فلسفه انتظار در دیدگاه اندیشمندان و صاحب نظران
- فلسفه انتظار، رمز بقای مکتب تشیع
- فلسفه انتظار، آزمایش و امتحان
- انتظار عامل مقاومت و پایداری
- فلسفه انتظار، کسب آمادگی
- انتظار و امید
- نتیجهگیری
دربارهٔ پدیدآورنده
حجت الاسلام و المسلمین عبدالله ابراهیمزاده آملی، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: علی ربانی گلپایگانی، احمد بهشتی، جعفر سبحانی پیگیری کرد. همکاری با سپاه پاسدارن آمل و مؤسسه تحقیقاتی اسراء ازجمله فعالیتهای وی است. او علاوه بر تدریس، تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشتهٔ تحریر درآورده است. «امامت و رهبری»، «ولایت و ولایت مداری در نگاه شیعی»، «فلسفه انتظار»، «جایگاه و نقش علم کلام و متکلمان» و «پاسخ به پرسش ها و شبهات» برخی از این آثار است[۲].