حَذَر در فقه سیاسی

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث حَذَر است. "حَذَر" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

حَذَر در قرآن - حَذَر در حدیث - حَذَر در فقه سیاسی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل حَذَر (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

• حَذَر؛ برحذر بودن، بیمناکی، پروا داشتن و ترسیدن. چون این کلمه به معنای اجتناب ‌کردن از چیز خوفناک و مهلک آمده، اخص از "خوف" است، زیرا خوف حالتی نفسانی است که گاهی بدون علت به وجود می‌آید.
• ﴿فَلْيَحْذَرِ الَّذِينَ يُخَالِفُونَ عَنْ أَمْرِهِ أَنْ تُصِيبَهُمْ فِتْنَةٌ﴾.
• انذار و تبشیر (وعد و وعید) دو اصل مهم تبلیغ و دعوت هستند، که در قرآن کریم به‌روشنی قابل ملاحظه‌اند.
• خدای تعالی در قرآن بارها بندگان را از مخالفت با خود برحذر داشته و بر مراعات حدود الهی دعوت کرده است.

منابع

• نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید: