خشونت: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ']] | ' به ' - [[') |
|||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
#{{متن قرآن|فَذَكِّرْ إِنَّمَا أَنْتَ مُذَكِّرٌ}}<ref>«پس پند بده که تنها تو پند دهنده‌ای» سوره غاشیه، آیه ۲۱.</ref> * {{متن قرآن|لَسْتَ عَلَيْهِمْ بِمُصَيْطِرٍ}}<ref>«تو بر آنان چیره نیستی،» سوره غاشیه، آیه ۲۲.</ref> | #{{متن قرآن|فَذَكِّرْ إِنَّمَا أَنْتَ مُذَكِّرٌ}}<ref>«پس پند بده که تنها تو پند دهنده‌ای» سوره غاشیه، آیه ۲۱.</ref> * {{متن قرآن|لَسْتَ عَلَيْهِمْ بِمُصَيْطِرٍ}}<ref>«تو بر آنان چیره نیستی،» سوره غاشیه، آیه ۲۲.</ref> | ||
==معناشناسی خشونت== | ==معناشناسی خشونت== | ||
خشونت، واژه‌ای [[عربی]] از ریشه "خ ـ ش ـ ن" و به معنای [[درشتی]]، زبری و [[سختی]] و [[ضد]] [[نرمی]] و [[انعطاف‌پذیری]] است <ref>لسان العرب، ج ۱۳، ص ۱۴۰؛ مجمع‌البحرین، ج ۱، ص ۶۵۱، "خشن".</ref> و در [[فارسی]] نیز در همان معنای عربی آن به کار می‌رود.<ref>لغت نامه، ج ۷، ص ۹۸۳۲، "خشونت".</ref> این واژه در [[وصف]] پدیده‌های طبیعی مانند خشکی و ناهمواری [[زمین]] یا کوه‌های دشوار، همچنین رفتارهای [[انسانی]] به کار می‌رود؛ چه کارهایی که مانند چگونگی [[پوشش]]، نوع [[خوراک]] و [[سبک زندگی]] در [[زندگی شخصی]] قرار می‌گیرد؛ یا اعمالی که در حیطه [[اجتماعی]] و چگونگی [[رفتار]] با دیگران.<ref>لسان العرب، ج ۱۳، ص ۱۴۰.</ref> تعریف همه‌پذیر از خشونت در حیطه رفتارهای اجتماعی در دست نیست. این مفهوم، هرچند از گذشته، کم یا بیش، نگاه‌های [[فلسفی]] را به خود جلب کرده بود، تنها در قرن ۲۰ موضوع فلسفی مستقلی شد و در پی [[ظهور]] جنبش‌های اجتماعی خشونت‌زدای اخیر، توجه به بهره‌گیری کارامد از خشونت دوخته شد. [[خشونت]] در کاربرد ساده‌اش بهره‌وری قهرآمیز از [[زور]] است که به شکلی معمول به دیگران یا [[اموال]] آنها آسیب می‌رساند و می‌تواند مانند ضرب و شتم فرد یا نظیر [[جنگ]] میان [[ملت‌ها]] انجام گیرد. | |||
در سال‌های اخیر، توجه فلسفی ویژه‌ای به گسترش معنایی خشونت، از گونه آشکار به خشونت [[سازمان]] یافته و پنهان، مانند [[تبعیض نژادی]] و جنسیتی و آسیب‌های [[روانی]] شده است.<ref>۲۸. Macmillan Encyclopedia of philosophy, p.۶۷۷.</ref> جواز دستیازی به خشونت همواره در میان [[فیلسوفان]] بحث برانگیز بوده است؛ اما در نظام‌های [[حقوقی]]، خشونت را دو گونه [[ناپسند]] یا [[نامشروع]] و [[پسندیده]] یا [[مشروع]] دانسته‌اند که نشانگر دو سویه بودن آن از نظر آنهاست.<ref>نک: نظام بین المللی حقوق بشر، ص ۱۰۰.</ref>.<ref>[[سید حسین محدث|محدث]] و [[زهرا محمودی|محمودی]]، [[خشونت (مقاله)|مقاله «خشونت»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۱۲ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۱۲.</ref> | |||
==ارزش‌گذاری خشونت== | ==ارزش‌گذاری خشونت== | ||
==خشونت‌زدایی و همزیستی== | ==خشونت‌زدایی و همزیستی== | ||
نسخهٔ ۹ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۴۶
- اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
- منظور آن دسته از برخوردهای تند و تیز و برخلاف کرامت است که خداوند پیامبر را از آن نهی می‌کند و یا صفاتی را یاد آور می‌شود که بر مبنای مدارا و تحمل مخالفان است.
- ﴿فَبِمَا رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَلَوْ كُنْتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لَانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشَاوِرْهُمْ فِي الْأَمْرِ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَوَكِّلِينَ﴾[۱]
- ﴿فَأَمَّا الْيَتِيمَ فَلَا تَقْهَرْ﴾[۲] * ﴿وَأَمَّا السَّائِلَ فَلَا تَنْهَرْ﴾[۳]
- ﴿نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَقُولُونَ وَمَا أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِجَبَّارٍ فَذَكِّرْ بِالْقُرْآنِ مَنْ يَخَافُ وَعِيدِ﴾[۴]
- ﴿فَذَكِّرْ إِنَّمَا أَنْتَ مُذَكِّرٌ﴾[۵] * ﴿لَسْتَ عَلَيْهِمْ بِمُصَيْطِرٍ﴾[۶]
معناشناسی خشونت
خشونت، واژه‌ای عربی از ریشه "خ ـ ش ـ ن" و به معنای درشتی، زبری و سختی و ضد نرمی و انعطاف‌پذیری است [۷] و در فارسی نیز در همان معنای عربی آن به کار می‌رود.[۸] این واژه در وصف پدیده‌های طبیعی مانند خشکی و ناهمواری زمین یا کوه‌های دشوار، همچنین رفتارهای انسانی به کار می‌رود؛ چه کارهایی که مانند چگونگی پوشش، نوع خوراک و سبک زندگی در زندگی شخصی قرار می‌گیرد؛ یا اعمالی که در حیطه اجتماعی و چگونگی رفتار با دیگران.[۹] تعریف همه‌پذیر از خشونت در حیطه رفتارهای اجتماعی در دست نیست. این مفهوم، هرچند از گذشته، کم یا بیش، نگاه‌های فلسفی را به خود جلب کرده بود، تنها در قرن ۲۰ موضوع فلسفی مستقلی شد و در پی ظهور جنبش‌های اجتماعی خشونت‌زدای اخیر، توجه به بهره‌گیری کارامد از خشونت دوخته شد. خشونت در کاربرد ساده‌اش بهره‌وری قهرآمیز از زور است که به شکلی معمول به دیگران یا اموال آنها آسیب می‌رساند و می‌تواند مانند ضرب و شتم فرد یا نظیر جنگ میان ملت‌ها انجام گیرد.
در سال‌های اخیر، توجه فلسفی ویژه‌ای به گسترش معنایی خشونت، از گونه آشکار به خشونت سازمان یافته و پنهان، مانند تبعیض نژادی و جنسیتی و آسیب‌های روانی شده است.[۱۰] جواز دستیازی به خشونت همواره در میان فیلسوفان بحث برانگیز بوده است؛ اما در نظام‌های حقوقی، خشونت را دو گونه ناپسند یا نامشروع و پسندیده یا مشروع دانسته‌اند که نشانگر دو سویه بودن آن از نظر آنهاست.[۱۱].[۱۲]
ارزش‌گذاری خشونت
خشونت‌زدایی و همزیستی
خشونت‌های مجاز
ریشه‌یابی و درمان خشونت‌طلبی
خشونت رفتاری
خشونت گفتاری
خشونت خانوادگی
نفی خشونت
پرسش‌های وابسته
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ «پس با بخشایشی از (سوی) خداوند با آنان نرمخویی ورزیدی و اگر درشتخویی سنگدل می‌بودی از دورت می‌پراکندند؛ پس آنان را ببخشای و برای ایشان آمرزش بخواه و با آنها در کار، رایزنی کن و چون آهنگ (کاری) کردی به خداوند توکل کن که خداوند توکل کنندگان (به خویش) را دو» سوره آل عمران، آیه ۱۵۹.
- ↑ «پس با یتیم تندی مکن!» سوره ضحی، آیه ۹.
- ↑ «و (مستمند) خواهنده را از خود مران!» سوره ضحی، آیه ۱۰.
- ↑ «ما به آنچه می‌گویند داناتریم و تو بر آنان چیره نیستی از این روی هر کس را که از وعده عذاب من می‌هراسد با قرآن پند بده!» سوره ق، آیه ۴۵.
- ↑ «پس پند بده که تنها تو پند دهنده‌ای» سوره غاشیه، آیه ۲۱.
- ↑ «تو بر آنان چیره نیستی،» سوره غاشیه، آیه ۲۲.
- ↑ لسان العرب، ج ۱۳، ص ۱۴۰؛ مجمع‌البحرین، ج ۱، ص ۶۵۱، "خشن".
- ↑ لغت نامه، ج ۷، ص ۹۸۳۲، "خشونت".
- ↑ لسان العرب، ج ۱۳، ص ۱۴۰.
- ↑ ۲۸. Macmillan Encyclopedia of philosophy, p.۶۷۷.
- ↑ نک: نظام بین المللی حقوق بشر، ص ۱۰۰.
- ↑ محدث و محمودی، مقاله «خشونت»، دائرة المعارف قرآن کریم، ج۱۲.