جباریت در لغت: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85...» ایجاد کرد) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +)) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{امامت}} | {{امامت}} | ||
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[جباریت]]''' است. "'''جباریت'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div> | |||
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[جباریت در لغت]] - [[جباریت در قرآن]] - [[جباریت در حدیث]] - [[جباریت در فقه سیاسی]] </div> | |||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | ||
نسخهٔ ۱۰ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۲:۳۵
اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث جباریت است. "جباریت" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
جباریت صفت کسی می‌باشد که دارای نفوذ است، فرد مقابلش را زیر سلطه قرار می‌دهد به گونه‌ای که مجالی برای انتخاب نداشته باشد[۱]. در لغت آمده است که به «سلطان»، «جَبْر» می‌گویند، به دلیل آنکه هر گونه اراده کند بر مردم، قهر می‌ورزد. اجبار در اصل، وادار کردن دیگری و اکراه است. در کاربرد این صفت برای انسان، به کسی گفته می‌شود که با ادعای بزرگی و برتری‌ای که شایسته آن نیست، به دنبال جبران کاستی خویش است و لذا برای انسان، در موارد ناپسند و مذموم به کار می‌رود[۲]؛ همچنین گفته شده جبار کسی است که همراه با خشم و غضب، می‌کشد[۳]. این مفهوم نیز به طور کامل خروج از دایره عدالت و حق را به ویژه در عرصه سیاسی- اجتماعی نشان می‌دهد.[۴]
جستارهای وابسته
پرسش مستقیم
منابع
پانویس
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، واژه «جبر».
- ↑ راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن، ص۱۸۳.
- ↑ فخرالدین طریحی، مجمع البحرین، ج۳، ص۲۳۹؛ همچنین ر.ک: طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۵، ص۲۶۰.
- ↑ سیدباقری، سید کاظم، عدالت سیاسی در قرآن کریم، ص ۵۹.