اسحاق بن حیوه حضرمی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'شهادت امام حسین' به 'شهادت امام حسین') |
|||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
یکی از سنگدلان [[سپاه کوفه]] که در [[کربلا]] حضور داشت و پس از [[شهادت | یکی از سنگدلان [[سپاه کوفه]] که در [[کربلا]] حضور داشت و پس از [[شهادت امام حسین]]{{ع}} [[اقدام]] به در آوردن پیراهن از پیکر [[پاک]] آن حضرت کرد<ref> تاریخ طبری، ج۵، ص۴۵۴؛ مروج الذهب، ج۳، ص۶۲؛ ارشاد، ج۲، ص۴۶۸؛ اللهوف، ص۵۳. </ref>. وی به [[دستور]] [[عمر سعد]]، همراه جمعی پس از [[شهادت]] [[امام حسین|حسین]]، اسب‌ها را بر بدنها تاختند<ref> تاریخ طبری، ج۵، ص۴۵۴-۴۵۵؛ مروج الذهب، ج۳، ص۶۲؛ ارشاد، ج۲، ص۴۷۰؛ الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۸۰؛ تاریخنامه طبری، ج۴، ص۷۱۱.</ref>. او نیز از [[عبید الله بن زیاد]] جایزه ناچیزی گرفت.<ref>اللهوف، ص۵۴.</ref>. نامش [[اسحاق بن حویه]] هم آمده است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۵۲؛ [[مرضیه محمدزاده|محمدزاده، مرضیه]]، [[دوزخیان جاوید (کتاب)|دوزخیان جاوید]]، ص ۲۵۲ و ۲۶۱.</ref>. | ||
اسحاق پس از واقعه کربلا در [[کوفه]] می‌زیست. او دچار [[بیماری]] پیسی شد<ref>تاریخ طبری، ج۵، ص۴۵۵؛ الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۸۰.</ref> و در هنگام [[قیام]] [[مختار ثقفی]] دستگیر گردید و همانند بقیه گروه ده نفره که بر بدن مطهر [[امام]] است تاراندند، کشته و بدنش با [[آتش]] سوزانده شد<ref>ارشاد، ج۲، ص۴۷۰.</ref>.<ref> [[مرضیه محمدزاده|محمدزاده، مرضیه]]، [[دوزخیان جاوید (کتاب)|دوزخیان جاوید]]، ص ۲۵۲ و ۲۶۱.</ref> | اسحاق پس از واقعه کربلا در [[کوفه]] می‌زیست. او دچار [[بیماری]] پیسی شد<ref>تاریخ طبری، ج۵، ص۴۵۵؛ الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۸۰.</ref> و در هنگام [[قیام]] [[مختار ثقفی]] دستگیر گردید و همانند بقیه گروه ده نفره که بر بدن مطهر [[امام]] است تاراندند، کشته و بدنش با [[آتش]] سوزانده شد<ref>ارشاد، ج۲، ص۴۷۰.</ref>.<ref> [[مرضیه محمدزاده|محمدزاده، مرضیه]]، [[دوزخیان جاوید (کتاب)|دوزخیان جاوید]]، ص ۲۵۲ و ۲۶۱.</ref> | ||
نسخهٔ ۳ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۹:۲۶
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
یکی از سنگدلان سپاه کوفه که در کربلا حضور داشت و پس از شهادت امام حسین(ع) اقدام به در آوردن پیراهن از پیکر پاک آن حضرت کرد[۱]. وی به دستور عمر سعد، همراه جمعی پس از شهادت حسین، اسب‌ها را بر بدنها تاختند[۲]. او نیز از عبید الله بن زیاد جایزه ناچیزی گرفت.[۳]. نامش اسحاق بن حویه هم آمده است[۴].
اسحاق پس از واقعه کربلا در کوفه می‌زیست. او دچار بیماری پیسی شد[۵] و در هنگام قیام مختار ثقفی دستگیر گردید و همانند بقیه گروه ده نفره که بر بدن مطهر امام است تاراندند، کشته و بدنش با آتش سوزانده شد[۶].[۷]
منابع
پانویس
- ↑ تاریخ طبری، ج۵، ص۴۵۴؛ مروج الذهب، ج۳، ص۶۲؛ ارشاد، ج۲، ص۴۶۸؛ اللهوف، ص۵۳.
- ↑ تاریخ طبری، ج۵، ص۴۵۴-۴۵۵؛ مروج الذهب، ج۳، ص۶۲؛ ارشاد، ج۲، ص۴۷۰؛ الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۸۰؛ تاریخنامه طبری، ج۴، ص۷۱۱.
- ↑ اللهوف، ص۵۴.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۵۲؛ محمدزاده، مرضیه، دوزخیان جاوید، ص ۲۵۲ و ۲۶۱.
- ↑ تاریخ طبری، ج۵، ص۴۵۵؛ الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۸۰.
- ↑ ارشاد، ج۲، ص۴۷۰.
- ↑ محمدزاده، مرضیه، دوزخیان جاوید، ص ۲۵۲ و ۲۶۱.