بحر بن کعب تمیمی: تفاوت میان نسخه‌ها
(←منابع) |
جز (جایگزینی متن - 'شهادت امام حسین' به 'شهادت امام حسین') |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
هنگامی که [[امام حسین{{ع}}]]، غرق خون و زخم برخاک افتاده بود، بحر بن کعب [[شمشیر]] خود را بلند کرد تا بر آن [[حضرت]] فرود آورد، اما عبدالله بن حسن که خود را به [[امام]] رسانده بود، دست خود را حائل شمشیر کرد و دستش قطع شد. عبدالله از درد فریاد کشید. امام او را در آغوش گرفته و دلداری داد.<ref>وقعة الطف، ص۲۵۳؛ انساب الاشراف، ج۳، ص۴۰۸؛ تاریخ طبری، ج۵، ص۴۵۱؛ الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۷۷؛ قس ارشاد، ج۲، ص۴۶۸؛ مقاتل الطالبیین، ص۱۱۶، نامش ابجربن کعب بود.</ref> | هنگامی که [[امام حسین{{ع}}]]، غرق خون و زخم برخاک افتاده بود، بحر بن کعب [[شمشیر]] خود را بلند کرد تا بر آن [[حضرت]] فرود آورد، اما عبدالله بن حسن که خود را به [[امام]] رسانده بود، دست خود را حائل شمشیر کرد و دستش قطع شد. عبدالله از درد فریاد کشید. امام او را در آغوش گرفته و دلداری داد.<ref>وقعة الطف، ص۲۵۳؛ انساب الاشراف، ج۳، ص۴۰۸؛ تاریخ طبری، ج۵، ص۴۵۱؛ الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۷۷؛ قس ارشاد، ج۲، ص۴۶۸؛ مقاتل الطالبیین، ص۱۱۶، نامش ابجربن کعب بود.</ref> | ||
پس از [[شهادت | پس از [[شهادت امام حسین]]{{ع}} و شروع تاراج [[غارتگران]]، زیرجامه امام را بحر بن کعب به یغما برد و بدن امام را برهنه ساخت. می‌گویند در اثر این کار هر دو دستش در تابستان مانند دو چوب خشک می‌خشکید و در زمستان تر بود و خون و چرک از آن می‌آمد و این‌گونه بود تا توسط مختار به هلاکت رسید<ref>الطبقات الکبری، ج۶، ص۴۴۴؛ انساب الاشراف، ج۳، ص۴۰۸؛ تاریخ طبری، ج۵، ص۴۵۱؛ مروج الذهب، ج۳، ص۶۲؛ ارشاد، ج۲، ص۴۶۸؛ الفتوح، ج۵، ص۱۱۹؛ اللهوف، ص۵۳؛ الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۷۷. </ref>.<ref>[[مرضیه محمدزاده|محمدزاده، مرضیه]]، [[دوزخیان جاوید (کتاب)|دوزخیان جاوید]]، ص۲۵۱.</ref> | ||
==جستارهای وابسته== | ==جستارهای وابسته== | ||
نسخهٔ ۵ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۵۴
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
بحر (اَبجر) بن کعب تمیمی، از سربازان تحت امر عمر بن سعد بود که در کربلا حضور داشت.
مقدمه
بحر بن کعب بن عبیدالله از بنی‌تیم‌الله بن ثعلبه بن عکابه از قبیله بنی‌تیم‌الله، از اهالی کوفه بود.[۱]
بحر در روز عاشورا، علاوه بر اینکه در قتل عبدالله بن حسن، کوچک‌ترین فرزند امام حسن(ع) دست داشت، زیرجامه (لباس زیر) امام را هم به یغما برد.
هنگامی که امام حسین(ع)، غرق خون و زخم برخاک افتاده بود، بحر بن کعب شمشیر خود را بلند کرد تا بر آن حضرت فرود آورد، اما عبدالله بن حسن که خود را به امام رسانده بود، دست خود را حائل شمشیر کرد و دستش قطع شد. عبدالله از درد فریاد کشید. امام او را در آغوش گرفته و دلداری داد.[۲]
پس از شهادت امام حسین(ع) و شروع تاراج غارتگران، زیرجامه امام را بحر بن کعب به یغما برد و بدن امام را برهنه ساخت. می‌گویند در اثر این کار هر دو دستش در تابستان مانند دو چوب خشک می‌خشکید و در زمستان تر بود و خون و چرک از آن می‌آمد و این‌گونه بود تا توسط مختار به هلاکت رسید[۳].[۴]
جستارهای وابسته
- عبدالله بن حسن (شهید)
منابع
پانویس
- ↑ تاریخ طبری، ج۶، ص۵۷-۵۸؛ الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۲۴۰.
- ↑ وقعة الطف، ص۲۵۳؛ انساب الاشراف، ج۳، ص۴۰۸؛ تاریخ طبری، ج۵، ص۴۵۱؛ الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۷۷؛ قس ارشاد، ج۲، ص۴۶۸؛ مقاتل الطالبیین، ص۱۱۶، نامش ابجربن کعب بود.
- ↑ الطبقات الکبری، ج۶، ص۴۴۴؛ انساب الاشراف، ج۳، ص۴۰۸؛ تاریخ طبری، ج۵، ص۴۵۱؛ مروج الذهب، ج۳، ص۶۲؛ ارشاد، ج۲، ص۴۶۸؛ الفتوح، ج۵، ص۱۱۹؛ اللهوف، ص۵۳؛ الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۷۷.
- ↑ محمدزاده، مرضیه، دوزخیان جاوید، ص۲۵۱.