رهبانیت در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۱۱ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۶:۳۹

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث رهبانیت است. "رهبانیت" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل رهبانیت (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

رهبانیت مصدر راهب است و تَرهُّب به معنای تعبّد در صومعه می‌باشد^[۱]. برخی غلو در تعبُّد و افراط در آن را رهبانیت دانسته‌اند^[۲]. اصل آن "رهب" به معنای خوف^[۳]، ترس مستمر و دائم^[۴].

﴿وَجَعَلْنَا فِي قُلُوبِ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُ رَأْفَةً وَرَحْمَةً وَرَهْبَانِيَّةً﴾^[۵].

به عالمان مسیحی و یاران و اصحاب حضرت عیسی(ع) در قرآن کریم، راهب (رهبان جمع راهب) اطلاق شده است. در مورد اصل رهبانیت آیه شریفه ﴿وَجَعَلْنَا فِي قُلُوبِ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُ رَأْفَةً وَرَحْمَةً وَرَهْبَانِيَّةً﴾^[۶] رهبانیت را "بدعت حسنه" می‌شمارد، یعنی می‌فرماید: در دل کسانی که از او (عیسی(ع)) پیروی کردند، رأفت و رحمت قرار دادیم و رهبانیتی را به صورت بدعتی در پیش گرفتند که ما آن را بر ایشان واجب نکرده بودیم؛ مگر آنکه در طلب خشنودی الهی آن را در پیش گرفته بودند؛ ولی چنان‌که شایسته بود، رعایتش نکردند؛ پس بحث در کبری (رهبانیت) نیست که خود ممدوح و در طلب رضوان الهی است؛ بلکه در صغری یعنی عدم رعایت شایسته آن است^[۷].

رهبانیت به معنای دنیاگریزی و دوری از اجتماع و اجتناب از اختلاط با مردم، در اسلام امری منفی و منهی است. راهبان مسیحی نیز نتوانستند خود را از علایق دنیوی منزه گردانند و به اموال و حقوق مردم تجاوز کردند و به همین دلیل قرآن کریم آنان را نکوهش می‌کند: ﴿إِنَّ كَثِيرًا مِنَ الْأَحْبَارِ وَالرُّهْبَانِ لَيَأْكُلُونَ أَمْوَالَ النَّاسِ بِالْبَاطِلِ﴾^[۸].^[۹]

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۴، ص۴۷.
↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۶۷.
↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج‌۲، ص‌۴۴۷.
↑ حسین مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۴، ص۲۴۱.
↑ «در دل پیروان او مهر و بخشایشی نهادیم و ما رها کردن این جهان را که از خود درآوردند بر آنان مقرّر نداشتیم جز آنکه برای رسیدن به خشنودی خداوند چنین کردند امّا آن را چنان» سوره حدید، آیه ۲۷.
↑ «در دل پیروان او مهر و بخشایشی نهادیم و ما رها کردن این جهان را که از خود درآوردند بر آنان مقرّر نداشتیم جز آنکه برای رسیدن به خشنودی خداوند چنین کردند امّا آن را چنان» سوره حدید، آیه ۲۷.
↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۵۴۱.
↑ «بسیاری از دانشوران دینی (اهل کتاب) و راهبان، دارایی‌های مردم را به نادرستی می‌خورند » سوره توبه، آیه ۳۴.
↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۳۱۸-۳۱۹.

@@ خط ۴: / خط ۴: @@
 <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[رهبانیت در قرآن]] - [[رهبانیت در حدیث]] - [[رهبانیت در نهج البلاغه]] - [[رهبانیت در معارف دعا و زیارات]] - [[رهبانیت در اخلاق اسلامی]] - [[رهبانیت در فقه سیاسی]] - [[نکوهش رهبانیت در سیره پیامبر خاتم]]</div>
 <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[رهبانیت (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
-<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
 ==مقدمه==