بشر بن عبدالله انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل...» ایجاد کرد)
 
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==جستارهای وابسته== +== جستارهای وابسته ==))
خط ۸: خط ۸:
منابع یاد شده گفته‌اند: [[ابن سعد]] از وی یاد کرده، اما گفته است در بین [[انصار]] [[نسب]] وی را نیافتیم. در طبقات ابن سعد موجود نیز نامی از وی به دست نیامد. به گفته [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۴۳۱.</ref> [[موسی بن عقبه]] و دیگران او را «بشیر» نامیده‌اند و احتمال دارد «بِشر» و «بشیر»، دو [[برادر]] باشند.<ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «بشر بن عبدالله انصاری»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۲۳۹.</ref>
منابع یاد شده گفته‌اند: [[ابن سعد]] از وی یاد کرده، اما گفته است در بین [[انصار]] [[نسب]] وی را نیافتیم. در طبقات ابن سعد موجود نیز نامی از وی به دست نیامد. به گفته [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۴۳۱.</ref> [[موسی بن عقبه]] و دیگران او را «بشیر» نامیده‌اند و احتمال دارد «بِشر» و «بشیر»، دو [[برادر]] باشند.<ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «بشر بن عبدالله انصاری»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۲۳۹.</ref>


==جستارهای وابسته==
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل‌های وابسته}}
{{مدخل‌های وابسته}}



نسخهٔ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۴۴

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

از تیره بنی حارث بن خزرج[۱] که به او خزرجی نیز گفته‌اند[۲]. تنها خبری که از وی داریم این است که در نبرد یمامه کشته شد[۳].

منابع یاد شده گفته‌اند: ابن سعد از وی یاد کرده، اما گفته است در بین انصار نسب وی را نیافتیم. در طبقات ابن سعد موجود نیز نامی از وی به دست نیامد. به گفته ابن حجر[۴] موسی بن عقبه و دیگران او را «بشیر» نامیده‌اند و احتمال دارد «بِشر» و «بشیر»، دو برادر باشند.[۵]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن عبدالبر، ج۱، ص۲۴۹.
  2. ابن حجر، ج۱، ص۴۳۱.
  3. خلیفة بن خیاط، ص۷۵؛ ابونعیم، ج۱، ص۴۰۴؛ ابن عبدالبر، ج۱، ص۲۴۹؛ ابن اثیر، ص۳۸۶؛ ابن حجر، ج۱، ص۴۳۱.
  4. ابن حجر، ج۱، ص۴۳۱.
  5. خانجانی، قاسم، مقاله «بشر بن عبدالله انصاری»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۲۳۹.